Montelukast to substancja czynna znajdująca się w preparacie. Należy do grupy leków o działaniu przeciwzapalnym, znanych jako antagoniści receptora leukotrienu. Działa poprzez blokowanie aktywacji receptorów leukotrienu w drogach oddechowych. Te receptory, aktywowane przez leukotrieny, prowadzą do zwiększenia przepuszczalności naczyń w błonie śluzowej oskrzeli, tworząc obrzęk, zwiększone wydzielanie śluzu oraz skurcz oskrzeli. Montelukast hamuje te działania. Łagodzi objawy stanu zapalnego, takie jak obrzęk i podrażnienie, hamuje nadmierne wydzielanie gęstego śluzu, zapobiega gromadzeniu się komórek stanu zapalnego, w tym eozynofili, oraz rozszerza oskrzela, poprawiając wentylację płuc. Dodatkowo, przeciwdziała skurczom oskrzeli wywołanym przez wysiłek fizyczny.

Preparat jest stosowany w przypadku astmy o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu u pacjentów, u których dotychczasowe leczenie nie przynosiło satysfakcjonujących rezultatów. Może być również stosowany w zapobieganiu astmie spowodowanej wysiłkiem fizycznym. Preparat w postaci tabletek do rozgryzania i żucia w dawkach 4 i 5 mg może zastąpić małe dawki wziewnych kortykosteroidów u pacjentów z łagodną i umiarkowaną astmą, którzy nie mieli ostatnio ciężkich ataków astmy wymagających doustnych kortykosteroidów i mają trudności z korzystaniem z kortykosteroidów wziewnych. Preparat w postaci 10 mg tabletek powlekanych u pacjentów z astmą oskrzelową może również złagodzić objawy sezonowego alergicznego nieżytu nosa.

Niestety, pomimo istnienia wskazań do użycia produktu, nie zawsze można go używać. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu w przypadku występowania uczulenia na którąkolwiek z substancji w nim zawartych.

Zaleca się stosowanie preparatu zgodnie z zaleceniami lekarza. Ważne jest aby nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ może to być szkodliwe dla zdrowia. Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u osób starszych, z niewydolnością nerek lub z łagodnymi do umiarkowanych problemami z wątrobą. Brak danych na temat stosowania preparatu u osób z poważnymi problemami z wątrobą. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem. W przypadku braku zaleceń lekarza, zazwyczaj stosuje się następujące dawki:
Dla dorosłych i młodzieży powyżej 15. roku życia:
Astma lub astma i sezonowy alergiczny nieżyt nosa: 1 tabletka 10 mg raz dziennie wieczorem. Preparat można przyjmować niezależnie od posiłków.
Dla dzieci 6-14 lat:
1 tabletka 5 mg raz dziennie wieczorem. Preparat należy przyjąć godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku.
Dla dzieci 2-5 lat:
1 tabletka 4 mg raz dziennie wieczorem. Preparat należy przyjąć godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku.
Brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu u dzieci poniżej 2. roku życia.

W trakcie ciąży zaleca się unikanie stosowania leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią, zawsze skonsultuj się z lekarzem, aby omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, koniecznie powiadom lekarza o tym, który przepisuje receptę na lek.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania leku w czasie ciąży są ograniczone. Preparat można stosować podczas ciąży wyłącznie w przypadku, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne. To tylko lekarz może ocenić stosunek ryzyka do korzyści w Twoim przypadku.
Nie jest znane, czy preparat przenika do mleka kobiecego. Lek można stosować w okresie karmienia piersią jedynie wtedy, gdy lekarz uzna to za konieczne.

Monkasta, podobnie jak każdy inny lek, może wywołać działania niepożądane, ale nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten lek. Należy pamiętać, że korzyści wynikające ze stosowania leku z reguły przeważają nad ewentualnymi skutkami ubocznymi.
Po zastosowaniu preparatu mogą pojawić się takie działania niepożądane, jak bóle głowy, senność, ból brzucha oraz wzmożone pragnienie. Do rzadkich skutków ubocznych, lub tych, których częstotliwość nie została określona, należą: zawroty głowy, zaburzenia snu, osłabienie, zmęczenie, złe samopoczucie, parestezje, drażliwość, omamy, pobudzenie, agresywne zachowania, niepokój, kołatania serca, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność, nudności, wymioty, bóle stawów i mięśni, kurcze mięśni, zwiększona skłonność do krwawień, reakcje alergiczne (wysypka, świąd, pokrzywka), nacieki eozynofilów w wątrobie. Do rzadkich, ale poważnych działań niepożądanych należą: reakcje alergiczne typu anafilaktycznego (ciężka pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy ust, języka, gardła, powodujący trudności w oddychaniu i/lub połykaniu oraz inne). W przypadku wystąpienia objawów reakcji anafilaktycznej należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem. Rzadko może wystąpić zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy krwi (ALT, AST), cholestatyczne zapalenie wątroby. U niektórych pacjentów stosujących preparat może również wystąpić układowa eozynofilia, czasami z objawami klinicznymi zapalenia naczyń, co odpowiada zespołowi Churga i Straussa.