Co zawiera i jak działa Minirin Melt - liofilizat doustny?
Leczenie zespołu enurezy ośrodkowej. Zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, zazwyczaj zaleca się początkową dawkę 60 mikrogramów 3 razy na dobę, która może zostać dostosowana w zależności od reakcji pacjenta. Dawka podtrzymująca wynosi od 120 do 720 mikrogramów na dobę (zazwyczaj 60-120 mikrogramów 3 razy na dobę).
Leczenie pierwszorzędnej nocnej enurezy u pacjentów powyżej 6. roku życia z normalną zdolnością zagęszczania moczu. Początkowo zaleca się podawanie 120 mikrogramów raz na dobę przed snem, z opcją zwiększenia dawki do 240 mikrogramów na dobę, jeśli zajdzie taka potrzeba. Po 3 miesiącach, w celu oceny konieczności kontynuacji leczenia, lek należy odstawić na co najmniej tydzień.
Leczenie objawowej nokturii u dorosłych z nocnym wielomoczem (gdzie objętość moczu w nocy przekracza pojemność pęcherza moczowego). Zazwyczaj zaleca się początkową dawkę 60 mikrogramów raz na dobę przed snem, z opcją zwiększenia dawki do 120 mikrogramów po tygodniu, a następnie do 240 mikrogramów na dobę po kolejnym tygodniu.
Kiedy stosować Minirin Melt - liofilizat doustny?
- Terapia moczówki prostej ośrodkowej.
- Terapia pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u pacjentów powyżej 6 lat z normalną zdolnością do zagęszczania moczu.
- Leczenie objawowe nokturii u dorosłych związanej z nocnym nadmiernym oddawaniem moczu (ilość moczu wytwarzanego w nocy przekracza pojemność pęcherza moczowego).
Kiedy nie stosować preparatu Minirin Melt - liofilizat doustny?
Nietolerancja na którykolwiek składnik preparatu, nawykowa lub psychogenna nadmiernie wysoka konsumpcja płynów (dobowe wydalanie moczu przekraczające 40 ml/kg masy ciała), zaburzenia pracy serca lub inne schorzenia wymagające stosowania leków moczopędnych, umiarkowana lub ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 50 ml/min), niedobór sodu we krwi, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego.
Dawkowanie preparatu Minirin Melt - liofilizat doustny
Stosować , pomiędzy posiłkami; nie potrzeba pić wody; przy leczeniu moczenia nocnego i nokturii ograniczyć spożycie płynów. Jeśli pojawią się objawy nadmiernej retencji wody w organizmie lub obniżenia stężenia sodu we krwi (ból głowy, nudności, wymioty, przyrost masy ciała, drgawki), leczenie należy przerwać do ustąpienia objawów; po wznowieniu terapii ograniczyć spożycie płynów do minimum koniecznego.