Niektóre schorzenia i inne okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki preparatu. W pewnych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Przed zastosowaniem leków nasennych lekarz będzie starał się ustalić przyczynę bezsenności i wyeliminować czynniki ją wywołujące.

Jeśli bezsenność utrzymuje się po 7-14 dniach leczenia, może to wskazywać na obecność pierwotnych zaburzeń psychicznych lub fizycznych, które wymagają dalszej diagnostyki. Długotrwałe stosowanie leków nasennych może prowadzić do zmniejszenia ich skuteczności nasennej (tolerancja). Leki uspokajające i nasenne mogą powodować rozwój uzależnienia. Ryzyko uzależnienia wzrasta wraz z dawką i czasem trwania leczenia; jest także większe u osób z historią uzależnienia od alkoholu, substancji czy leków. Osoby z tej grupy powinny być pod ścisłą kontrolą lekarską.

W przypadku rozwoju uzależnienia fizycznego, przerwanie leczenia może skutkować objawami zespołu odstawienia. Mogą pojawić się: bóle głowy i mięśni, wzmożony lęk i napięcie psychiczne, niepokój, splątanie i drażliwość, a w cięższych przypadkach także objawy takie jak: derealizacja, depersonalizacja, nadwrażliwość na bodźce dźwiękowe, światło i dotyk, drętwienie oraz mrowienie kończyn, omamy i napady padaczkowe. W niektórych sytuacjach zespół odstawienny może występować między kolejnymi dawkami, szczególnie przy dużych dawkach. Po zakończeniu terapii może wystąpić przejściowy stan, charakteryzujący się nasileniem objawów, które skłoniły do zastosowania preparatu (tak zwana bezsenność z odbicia).

Obok zaostrzenia bezsenności mogą pojawić się inne objawy, np. zmiany nastroju, niepokój i wzmożony lęk. Ryzyko tych objawów wzrasta po nagłym odstawieniu preparatu, dlatego zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki. Czas trwania leczenia powinien być ograniczony; okres odstawiania nie powinien przekraczać 4 tygodni. Należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu preparatu u osób: - z chorobami psychicznymi - po kuracjach detoksykacyjnych po przedawkowaniu substancji, np. narkotyków - w podeszłym wieku (powyżej 65. roku życia) lub osłabionych - z niewydolnością wątroby. W powyższych grupach pacjentów lekarz może zalecić zmniejszenie początkowej dawki oraz jej indywidualne dostosowanie.

U osób w podeszłym wieku istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza zaburzeń orientacji i koordynacji ruchowej. Ze względu na działanie rozluźniające mięśnie istnieje ryzyko upadku i złamań kości, zwłaszcza u osób starszych, które wstają w nocy. U pacjentów z depresją preparat nie powinien być stosowany jako monoterapia, ale w połączeniu z lekami odpowiednimi dla leczenia podstawowego schorzenia. Należy być ostrożnym u osób z objawami depresyjnymi, gdyż mogą wystąpić skłonności samobójcze. Stosowanie leków o działaniu podobnym do benzodiazepin, w tym preparatu, może zwiększać ryzyko prób samobójczych i samobójstw u osób z depresją. Preparatu nie należy stosować bez równoczesnego leczenia depresji i związanego z nią lęku. Lekarz powinien przepisywać minimalną skuteczną dawkę leku, aby zapobiec celowemu przedawkowaniu.

Należy zachować ostrożność u osób z zaburzeniami oddechowymi, ponieważ leki nasenne mogą hamować oddychanie. Podczas stosowania leków nasennych, zwłaszcza u osób starszych, mogą pojawić się reakcje takie jak: niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, napady wściekłości, koszmary senne, omamy, psychozy, nieodpowiednie zachowanie oraz inne zaburzenia zachowania. W przypadku ich wystąpienia należy skonsultować się z lekarzem. W razie potrzeby lekarz zaleci zaprzestanie stosowania preparatu. Leki uspokajające i nasenne mogą wywoływać zaburzenia pamięci następczej, które najczęściej pojawiają się kilka godzin po przyjęciu leku. Aby zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia, należy zapewnić przerywany sen trwający 8 godzin. Stosowanie preparatu niesie ryzyko zaburzeń psychoruchowych następnego dnia, w tym trudności w prowadzeniu pojazdów. Ryzyko to wzrasta, jeśli: - zastosowano dawkę większą niż zalecana - stosowano równocześnie inne leki hamujące ośrodkowy układ nerwowy - stosowano preparaty zwiększające stężenie zolpidemu we krwi - spożywano alkohol lub inne substancje - od przyjęcia preparatu nie minęło co najmniej 8 godzin. Po przyjęciu preparatu, u osób niepełnosprawnych, mogą wystąpić takie zaburzenia, jak: chodzenie we śnie oraz podobne zachowanie, np. prowadzenie pojazdu we śnie, gotowanie i spożywanie posiłków, rozmowy telefoniczne czy aktywność seksualna we śnie z brakiem pamięci o czynnościach wykonanych.

Jednoczesne spożywanie alkoholu, przyjmowanie innych leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy oraz stosowanie większych niż zalecane dawki zwiększa ryzyko takiego zachowania. W przypadku zaobserwowania takich zachowań, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. U pacjentów zgłaszających takie objawy, zaleca się przerwanie stosowania preparatu, ze względu na stwarzanie zagrożenia dla nich i otoczenia. Preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinny go stosować.

Czy ten preparat wpływa na zdolność do prowadzenia pojazdów? Preparat wpływa znacząco na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń oraz znacznie ogranicza sprawność psychoruchową. Następnego dnia po spożyciu preparatu zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń może być zmniejszona, mogą pojawić się senność, wydłużenie czasu reakcji, zawroty głowy, osłabienie, nieostra widoczność, podwójne widzenie, zmniejszone czujność, problemy z koncentracją oraz zasypianie za kierownicą. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tych zdarzeń, zaleca się minimum 8-godzinny odpoczynek między zażyciem preparatu a prowadzeniem pojazdu, obsługą maszyn czy wykonywaniem innych czynności wymagających sprawności psychoruchowej. W okresie stosowania preparatu należy unikać spożywania alkoholu, przyjmowania substancji psychoaktywnych czy innych leków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, ponieważ zwiększają one ryzyko wystąpienia wymienionych zaburzeń.

Nasen, podobnie jak każdy lek, może wywoływać różnorodne działania niepożądane. Warto jednak pamiętać, że korzyści wynikające z jego stosowania z reguły przewyższają potencjalne szkody. Objawy niepożądane związane z preparatem mogą dotyczyć ośrodkowego układu nerwowego i układu pokarmowego, a ich nasilenie zależy od dawki leku. Wskazane jest przyjmowanie leku bezpośrednio przed snem, aby złagodzić niepożądane efekty.

Działania niepożądane, takie jak senność, ból głowy, zawroty głowy, czy nietypowe zachowanie, mogą występować częściej u osób starszych. Istnieje też ryzyko pojawienia się rzadszych objawów, takich jak zaburzenia świadomości, agresja, depresja czy reakcje alergiczne. W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem.