Monoterapia albo terapia skojarzona w leczeniu napadów padaczkowych częściowych z towarzyszącymi wtórnie uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi lub bez nich. P.o., niezależnie od posiłku. Dla dorosłych. Pierwsza dawka wynosi 600 mg/d (8–10 mg/kg mc./d) podzielona na 2 dawki. Można zwiększać dawkę co tydzień o maksymalnie 600 mg/d, do momentu osiągnięcia pożądanego efektu terapeutycznego. Maksymalna dawka to 2400 mg/d. W warunkach szpitalnych można zwiększyć dawkę do 2400 mg/d w ciągu 48 godzin.

W terapii skojarzonej może być konieczna redukcja dawek innych leków przeciwpadaczkowych stosowanych jednocześnie. Dla dzieci powyżej 6 roku życia. Pierwsza dawka wynosi 8–10 mg/kg mc./d podzielona na 2 dawki. W terapii skojarzonej średnia dawka podtrzymująca wynosi około 30 mg/kg mc./d. Dawkę można zwiększać co tydzień o maksymalnie 10 mg/kg mc./d, do osiągnięcia efektu terapeutycznego. Maksymalna dawka to 46 mg/kg mc./d. Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności, lek nie jest zalecany dla dzieci poniżej 6 roku życia. Nie ma konieczności dostosowania dawki w przypadku łagodnych i umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby.

Należy zachować ostrożność u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) leczenie należy rozpocząć od połowy mniejszej dawki początkowej (300 mg/d u dorosłych, 4–5 mg/kg mc./d u dzieci).