Działaniem aktywnym preparatu jest pantoprazol, substancja z rodziny benzoimidazoli, lek należący do grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP). Pantoprazol blokuje pompę protonową (ATP-azę K+/H+) w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka, co prowadzi do zmniejszenia wydzielania kwasu solnego i zwiększenia pH soku żołądkowego. Stopień zahamowania jest uzależniony od dawki i dotyczy zarówno podstawowego, jak i stymulowanego wydzielania kwasu solnego. Dodatkowo, wraz ze zmniejszaniem kwasowości soku żołądkowego, zwiększa się wydzielanie gastryny.

Po podaniu doustnym pantoprazol szybko się wchłania, osiągając maksymalne stężenie we krwi po około 2,5 godziny. Posiłek nie wpływa na stężenie ani dostępność biologiczną leku, może jedynie opóźnić działanie. Po 2 tygodniach leczenia pantoprazolem większość pacjentów odnotowuje ustąpienie objawów. Pantoprazol jest metabolizowany głównie w wątrobie przy udziale cytochromu P450, a metabolity są głównie wydalane z moczem, a częściowo z żółcią. Lek przenika przez łożysko i do mleka kobiet karmiących piersią.

Produkt jest zalecany dla osób dorosłych i młodzieży po 12. roku życia w przypadku refluksowego zapalenia przełyku.

Produkt jest zalecany dla osób dorosłych w celu likwidacji Helicobacter pylori (H. pylori) w połączeniu z odpowiednimi antybiotykami u pacjentów z chorobą wrzodową spowodowaną przez H. pylori oraz w przypadku choroby wrzodowej żołądka i/lub dwunastnicy, zespołu Zollingera-Ellisona oraz innych schorzeń związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego.

Niestety, pomimo istnienia wskazań do zastosowania preparatu, nie zawsze jest możliwe jego zastosowanie. Nie jest dopuszczalne stosowanie preparatu w przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na którekolwiek z jego składników lub na inne leki będące pochodnymi benzoimidazolu.

Niektóre schorzenia lub sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania leku lub mogą wymagać dostosowania dawki. W takich przypadkach konieczne może być wykonanie określonych badań kontrolnych.

Przed rozpoczęciem terapii należy wykluczyć obecność nowotworu. Leczenie lekiem może maskować objawy nowotworu, w tym raka żołądka, co może opóźnić diagnozę. W przypadku zmiany objawów lub wystąpienia niepokojących zjawisk, takich jak utrata masy ciała, nawracające wymioty, trudności w połykaniu, krwawe wymioty, niedokrwistość, ciemne stolce lub podejrzenie wrzodu żołądka należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Jeśli objawy nie ustępują pomimo stosowania leku, należy skonsultować się z lekarzem, który może zalecić dodatkowe badania diagnostyczne.

W przypadku długotrwałego leczenia, zwłaszcza trwającego ponad rok, konieczne jest ścisłe monitorowanie przez lekarza.

Jeśli lekarz zaleca długotrwałe stosowanie leku, zalecane jest regularne monitorowanie czynności wątroby, szczególnie u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. W przypadku wzrostu aktywności enzymów wątrobowych, należy skonsultować się z lekarzem, zazwyczaj wymaga to przerwania stosowania leku.

Stosowanie leku jednocześnie z atazanawirem nie jest zalecane, jednak jeśli lekarz uznaje takie leczenie za konieczne, konieczne jest ścisłe monitorowanie. Lekarz może zalecić zwiększenie dawki leków przeciwwirusowych. Dawka pantoprazolu nie powinna przekraczać 20 mg na dobę.

Pantoprazol, zwłaszcza stosowany długotrwale, podobnie jak inne leki zmniejszające produkcję kwasu żołądkowego, może zmniejszać wchłanianie witaminy B12 i prowadzić do niedoborów. Osoby z ryzykiem niedoboru witaminy B12 lub z czynnikami ryzyka zaburzeń wchłaniania powinny być regularnie monitorowane.

Jeśli lek jest stosowany przez co najmniej 3 miesiące, zalecane jest regularne kontrolowanie poziomu magnezu we krwi, aby uniknąć ryzyka hipomagnezemii. Leczenie długotrwałe może wiązać się z ryzykiem złamań kości, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub z ryzykiem osteoporozy. Osoby z takim ryzykiem powinny skonsultować się z lekarzem w celu zapewnienia odpowiedniego spożycia witaminy D i wapnia.

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej może zwiększyć ilość bakterii w przewodzie pokarmowym i zwiększyć ryzyko zakażeń przewodu pokarmowego przez bakterie takie jak Salmonella, Campylobacter i C. difficile.

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej może sporadycznie wiązać się z ryzykiem wystąpienia reakcji skórnych. W przypadku pojawienia się zmian skórnych, zwłaszcza w obszarach narażonych na słońce, wraz z bólem stawów, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Informacje dodatkowe dotyczące składników preparatu:
- produkt zawiera sod (5,85 mg w 1 tabletce), co może być istotne dla osób stosujących dietę o ograniczonej zawartości sodu.

W czasie oczekiwania na dziecko nie używaj żadnych leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem!

Zanim zdecydujesz się na zażycie jakiegokolwiek leku w ciąży lub podczas karmienia piersią, koniecznie skonsultuj się z lekarzem, aby omówić ewentualne zagrożenia oraz korzyści związane z jego stosowaniem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz nią być, poinformuj o tym swojego lekarza prowadzącego.

Nie używaj tego preparatu w trakcie ciąży, chyba że lekarz uzna to za konieczne.

Nie stosuj tego preparatu podczas karmienia piersią.

Panprazox 40 mg może wywołać niepożądane skutki uboczne, jednak nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów. Należy pamiętać, że korzyści z stosowania leku zazwyczaj przewyższają szkodliwe skutki działań niepożądanych.

Do rzadko występujących skutków ubocznych należą: problemy ze snem, bóle głowy, mdłości, biegunka, wymioty, zaparcia, wzdęcia, suchość jamy ustnej, bóle brzucha, zwiększone wartości enzymów wątrobowych, osłabienie, zmęczenie, złamania kości, złe samopoczucie, reakcje alergiczne (świąd, wysypka). Z kolei rzadziej mogą wystąpić: zaburzenia krwi, reakcje nadwrażliwości (np. pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny), podwyższone stężenia lipidów, zmiany masy ciała, depresja, zaburzenia widzenia, bóle stawów, ginekomastia, podwyższona temperatura ciała. Na końcu wymieniono również zdarzenia, które występują z nieznaną częstością, takie jak zaburzenia elektrolitowe, omamy, uszkodzenie wątroby, zapalenie nerek, nadwrażliwość na światło, ciężkie reakcje skórne.