Terapia objawowa , gdy niemożliwe jest stosowanie leku w formie doustnej. Dla dorosłych. Podawanie domięśniowe lub dożylnie 0,5 mg 3 razy dziennie, dalsze dawki dostosowuje się na podstawie reakcji pacjenta, zazwyczaj 1-5 mg/dzień. Noworodki. 0,1 mg domięśniowo, kolejne dawki dostosowuje się indywidualnie, zazwyczaj 0,05-0,25 mg domięśniowo, maks. 0,03 mg/kg m.c. domięśniowo co 2-4 godziny; dawkę należy stopniowo zmniejszać przed całkowitym odstawieniem leku. Dzieci do 12. r.ż. Zazwyczaj 0,2-0,5 mg, kolejne dawki ustala się indywidualnie.
Profilaktyka pooperacyjnej niedrożności przewodu pokarmowego i/lub pooperacyjnego zatrzymania moczu. Dla dorosłych. 0,25 mg podskórnie lub domięśniowo, możliwie jak najszybciej po zabiegu operacyjnym. Powtarzać co 4-6 godzin przez 2-3 dni.
Terapia pooperacyjnej niedrożności przewodu pokarmowego. 0,5-2 mg powoli dożylnie, podskórnie lub domięśniowo lub w ciągłym wlewie dożylnym z szybkością 0,4-0,8 mg/godz.
Terapia pooperacyjnego zatrzymania moczu. 0,5 mg podskórnie lub domięśniowo. Jeśli w ciągu 1 godziny nie będzie diurezy, należy założyć cewnik. Jeśli pacjent oddał mocz lub pęcherz został opróżniony, należy podać co najmniej 5-krotnie wstrzyknięcia 0,5 mg co 3 godziny.
Odwrócenie blokady nerwowo-mięśniowej spowodowanej przez niedepolaryzujące leki zwiotczające. Zazwyczaj 0,5-2 mg powoli dożylnie. W razie konieczności można powtórzyć do całkowitej dawki 5 mg.

Niebezpieczne jest stosowanie preparatu przez osoby nadwrażliwe na którykolwiek jego składnik, jak również w przypadku zapalenia otrzewnej, zakażenia dróg moczowych, mechanicznej niedrożności przewodu pokarmowego lub dróg moczowych. Należy unikać jednoczesnego stosowania z depolaryzującymi środkami zwiotczającymi mięśnie (np. suksametonium), ponieważ może to prowadzić do zwiększenia bloku nerwowo-mięśniowego i wydłużenia bezdechu.