Lerkanidypina jest substancją czynną preparatu, która działa jako antagonista wapnia z grupy blokerów kanału wapniowego. Mechanizm działania polega na blokowaniu kanałów wapniowych w komórkach mięśni gładkich ścian naczyń krwionośnych, co prowadzi do rozszerzenia naczyń i obniżenia ciśnienia tętniczego. Lerkanidypina jest skuteczna jako lek obniżający ciśnienie tętnicze, zapewniając długotrwałą kontrolę nad ciśnieniem.

Preparat jest połykany i szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Po podaniu doustnym osiąga stężenie maksymalne we krwi w ciągu 90-180 minut. Lerkanidypina jest głównie metabolizowana w wątrobie i wydalana z kałem oraz moczem.

Lek jest zalecany jako terapia nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych, którzy cierpią na łagodne lub umiarkowane nadciśnienie.

Tabletki powlekane przeznaczone do przyjmowania doustnego są dostępne jako preparat. Nie należy przekraczać zalecanych dawek, ponieważ może to zaszkodzić zdrowiu. W razie wątpliwości dotyczących stosowania leku, zaleca się konsultację z lekarzem.

Dorośli

Zalecana dawka to 10 mg raz dziennie, z możliwością zwiększenia do 20 mg dziennie, ale jedynie na zalecenie lekarza. Pełne działanie leku można zaobserwować po 2 tygodniach stosowania.

Preparat może być stosowany w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak beta-blokery, leki moczopędne lub inhibitory konwertazy angiotensyny.

Osoby starsze

Chorzy w podeszłym wieku zwykle nie wymagają dostosowania dawkowania, ale leczenie powinno być prowadzone ostrożnie.

Preparatu nie wolno stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia z braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.

W przypadku łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby, działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu może się nasilać, dlatego konieczne jest dostosowanie dawki przez lekarza. Nie zaleca się stosowania przy ciężkich zaburzeniach wątroby.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, szczególnie podczas zwiększania dawki do 20 mg dziennie, należy zachować szczególną ostrożność. Przy ciężkiej niewydolności nerek stosowanie preparatu jest przeciwwskazane.

Sposób stosowania

Tabletkę należy zażywać codziennie o tej samej porze, najlepiej rano przed śniadaniem, co najmniej 15 minut przed posiłkiem.

W trakcie ciąży nie powinno się przyjmować żadnego leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!

Jest niezwykle istotne, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w czasie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści wynikające z przyjmowania danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, pamiętaj o poinformowaniu lekarza o tym podczas wystawiania recepty na dany lek.

Jak wszystkie leki, również Primacor może wywoływać działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści związane z przyjmowaniem leku z reguły przewyższają szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Do częstych skutków ubocznych należą: bóle głowy, tachykardia, uczucie kołatania serca, uderzenia gorąca, obrzęki obwodowe.

Do rzadziej występujących skutków ubocznych należą: zawroty głowy, niedociśnienie tętnicze, niestrawność, ból w nadbrzuszu, nudności, bóle mięśni, wielomocz, osłabienie, zmęczenie, wysypka, świąd.

Skutki uboczne, które występują rzadko to: senność, omdlenie, dławica piersiowa, ból w klatce piersiowej, wymioty, biegunka, zwiększona częstość oddawania moczu, pokrzywka i reakcje nadwrażliwości.

Częstotliwość nieznanych skutków ubocznych: przerost dziąseł, mętnienie płynu podczas dializy otrzewnowej, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, obrzęk naczynioruchowy.