Niektóre warunki zdrowotne mogą być przeciwwskazaniem do stosowania preparatu lub wskazaniem do dostosowania dawki. W pewnych sytuacjach konieczne może być przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Nie należy stosować tego preparatu w celu przerwania ostrego ataku duszności! W takim przypadku należy sięgnąć po lek rozszerzający oskrzela o szybkim działaniu, na przykład salbutamol. Zawsze należy mieć przy sobie inhalator z lekiem rozszerzającym oskrzela. Preparat jest przeznaczony do regularnego i długotrwałego stosowania. Nie wolno nagle przerywać terapii tym preparatem.

Preparat jest stosowany profilaktycznie i należy go przyjmować regularnie w zaleconych dawkach, nawet jeśli nie występują objawy choroby. Przed użyciem preparatu należy poinformować lekarza, jeśli ma się podejrzenie lub rozpoznano: - gruźlicę płuc (aktywną lub nieaktywną) - grzybicze lub wirusowe zakażenia dróg oddechowych - poważne zaburzenia czynności wątroby U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może wystąpić zwiększenie stężenia budezonidu we krwi, co może spowodować ogólnoustrojowe skutki uboczne kortykosteroidów i zahamowanie funkcji kory nadnerczy.

Należy unikać jednoczesnego stosowania preparatu z lekami silnie hamującymi izoenzym 3A4 cytochromu P450, takimi jak rytonawir, nelfinawir, atazanawir, itrakonazol, ketokonazol, amiodaron lub klarytromycyna. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania tych leków, lekarz dostosuje odpowiednio dawkowanie i zaleci wydłużenie odstępu między podaniami preparatu a wymienionymi lekami. Stosowanie kortykosteroidów wziewnych może prowadzić do wystąpienia grzybiczego zapalenia jamy ustnej (kandydozy). W takim przypadku konieczne może być specjalne leczenie przeciwgrzybicze, a w ciężkich przypadkach zmiana terapii. Płukanie jamy ustnej wodą po każdym użyciu inhalatora może zapobiec wystąpieniu chrypki i kandydozy jamy ustnej. Jeśli dotychczas stosowano kortykosteroidy doustnie i zamieniono je na sterydy wziewne (np. Pulmicort), należy ustalić z lekarzem jakie środki ostrożności należy zachować. Istnieje ryzyko wystąpienia objawów niewydolności kory nadnerczy, zwłaszcza u osób wcześniej stosujących duże dawki sterydów oraz w sytuacjach stresowych.

Zamiana kortykosteroidów doustnych na sterydy wziewne może również ujawnić objawy wcześniej tłumione przez ogólnoustrojowe działanie leków, takie jak alergiczny nieżyt nosa, wyprysk czy bóle mięśni i stawów. W takiej sytuacji należy odpowiednio leczyć występujące objawy. U niektórych pacjentów, podczas zmniejszania dawek steroidów doustnych, mogą pojawić się nieswoiste objawy złego samopoczucia. Pomimo tego, kontynuacja zmniejszania dawek jest wskazana, jeśli nie występują obiektywne objawy niewydolności kory nadnerczy. Po wprowadzeniu sterydów wziewnych, zmniejszenie dawki sterydów doustnych powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Nie wolno nagłego zaprzestania przyjmowania steroidów doustnych, dawki należy stopniowo zmniejszać według zaleceń lekarza. Przywrócenie prawidłowej funkcji nadnerczy po zakończeniu terapii kortykosteroidami doustnymi może trwać długo, a ryzyko zaburzeń nadnerczy utrzymuje się przez pewien czas. Po zmianie leczenia należy regularnie monitorować funkcję osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Należy mieć przy sobie dokument informujący o konieczności podania dodatkowych steroidów ogólnoustrojowych w sytuacjach stresu (np. przed operacją, urazami, napadami astmy, infekcjami w klatce piersiowej).

Podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych, ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych jest mniejsze w porównaniu z doustnym podawaniem tych leków. Inhalacja leku ogranicza jego ogólnoustrojowe działania niepożądane, jednakże długotrwałe stosowanie dużych dawek kortykosteroidu wziewnego może hamować naturalną produkcję hormonów sterydowych przez korę nadnerczy, prowadząc do objawów zespołu Cushinga, zaokrąglonej twarzy (tzw. księżycowaty kształt), spowolnienia wzrostu u dzieci, zmniejszenia gęstości kości, zwiększenia ciśnienia krwi, zaćmy, jaskry oraz rzadziej zaburzeń psychicznych lub zachowania (np. nadpobudliwość, bezsenność, lęk, depresja, agresja). Lekarz dąży zawsze do stosowania jak najmniejszej skutecznej dawki kortykosteroidu zapewniającej kontrolę objawów astmy.

Długotrwałe leczenie kortykosteroidem wziewnym wymaga regularnego monitorowania wzrostu u dzieci. W przypadku spowolnienia wzrostu, lekarz może zmodyfikować dawkę leku. Objawy niewydolności kory nadnerczy mogą ujawnić się w sytuacjach silnego stresu. W przypadku planowanego dużego stresu lub zabiegu operacyjnego, należy poinformować o tym lekarza, który oceni stan kory nadnerczy i ewentualnie zaleci dodatkowe stosowanie doustnych kortykosteroidów. U niektórych osób po zastosowaniu inhalacji leku mogą wystąpić paradoksalne zwężenie oskrzeli, objawiające się świstami bezpośrednio po podaniu leku. Intensywny skurcz oskrzeli może być na tyle silny, że stanowi zagrożenie życia. W takiej sytuacji należy przerwać przyjmowanie preparatu i sięgnąć po inny szybko działający lek rozszerzający oskrzela, a następnie zasięgnąć porady lekarza.

Jeśli stosowane krótko działające leki na oskrzela nie przynoszą oczekiwanego ulgi lub konieczne jest zastosowanie większej dawki leku, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Zapotrzebowanie na leki rozszerzające oskrzela sugeruje pogorszenie astmy i zwiększa ryzyko ostrego ataku. Lekarz oceni sytuację i dostosuje dalsze leczenie, na przykład zwiększając dawkę kortykosteroidów wziewnych lub wprowadzając doustne kortykosteroidy. Nagłe nasilenie objawów astmy jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu i wymaga pilnej konsultacji lekarskiej! Lekarz może zalecić zwiększenie dawki kortykosteroidów. U pacjentów z POChP istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc, w tym postaci wymagającej hospitalizacji. Należy być ostrożnym, ponieważ objawy zapalenia płuc mogą przypominać zaostrzenie POChP. Szczególne ryzyko dotyczy osób starszych, o niskim wskaźniku masy ciała, z ciężkim przebiegiem POChP oraz palących. Ze względu na działanie ogólnoustrojowe kortykosteroidów, możliwe są zaburzenia widzenia. W przypadku zamazywania się widzenia lub innych problemów z oczami, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Preparat jest przeznaczony wyłącznie do inhalacji z nebulizatorem. Nie należy stosować go doustnie ani dożylnie. Wielkość dawki zależy od poprawnego stosowania inhalacji. Dlatego ważne jest, aby nauczyć się poprawnej techniki inhalacji. Inhalacja leku pozwala na szybkie dotarcie leku bezpośrednio do dróg oddechowych, minimalizując ogólnoustrojowe działania niepożądane. Zawiesina do inhalacji dostarczana jest w plastikowych pojemnikach o objętości 2 ml w różnych stężeniach budezonidu. Należy pamiętać o regularnym zaopatrywaniu się w receptę oraz o utrzymaniu nebulizatora i maski w czystości.

Nie stwierdzono wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn.

Stosuj lekarstwo zgodnie z zaleceniami specjalisty. Lek jest przeznaczony tylko do inhalacji. Nie przekraczaj zalecanych dawek, ponieważ to nie zwiększy efektywności leku, a może zaszkodzić twojemu zdrowiu. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, porozmawiaj z lekarzem. Aby uzyskać optymalne efekty terapeutyczne, stosuj lek codziennie, nawet jeśli nie masz objawów choroby.

Dawkę leku ustali lekarz, w zależności od stopnia nasilenia choroby. Powinieneś płukać usta wodą po każdej inhalacji, aby uniknąć pleśniawek. W przypadku astmy oskrzelowej, jeśli zalecana dawka leku wynosi mniej niż 1 mg dziennie, można go stosować raz na dobę. Jeśli dawka jest większa niż 1 mg/dobę, należy stosować lek dwa razy dziennie. Dla dorosłych i młodzieży powyżej 12 lat zalecana dawka początkowa wynosi 1-2 mg na dobę, a podtrzymująca 0,5-4 mg na dobę. Dla dzieci od 6 miesiąca życia, dawka początkowa to 0,25-0,5 mg na dobę, a podtrzymująca 0,25-2 mg na dobę. Przyjmowanie leków przez dzieci powinno odbywać się pod nadzorem dorosłego. W przypadku małych dzieci, które nie potrafią wdychać leku poprzez ustnik, można użyć maski twarzowej.

Lekarz zawsze stara się stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku. W przypadku zmiany leczenia z doustnych na wziewne sterydy kortykosteroidowe, należy postępować ostrożnie i zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku stanów zapalnych krtani u niemowląt i dzieci, zalecana dawka to 2 mg jednorazowo lub w dwóch podziałkach po 1 mg z odstępem 30 minut. Ten schemat dawkowania można powtarzać co 12 godzin przez maksymalnie 36 godzin lub do chwili poprawy. W przypadku POChP zalecana dawka wynosi 4-8 mg na dobę w 2-4 podziałkach. Lek należy stosować do momentu poprawy, nie dłużej niż 10 dni. Należy ostrożnie stosować lek u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.