Preparat jest stosowany w terapii schizofrenii, epizodów maniakalnych i krótkotrwałej agresji u osób z zespołem otępiennym typu alzheimerowskiego oraz u dzieci i młodzieży z zaburzeniami zachowania. Leczenie farmakologiczne powinno być uzupełnione o działania psychospołeczne i edukacyjne, a rysperydon powinien być przepisywany przez specjalistę w dziedzinie neurologii dziecięcej, psychiatrii dziecięcej lub leczenia zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży.

Niestety, chociaż istnieją wskazania do używania tego środka, nie zawsze jest on dopuszczalny. Nie wolno go stosować w przypadku uczulenia na którykolwiek składnik preparatu.

W trakcie ciąży zawsze skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku!
Przed użyciem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią, ważne jest skonsultowanie się z lekarzem i wyjaśnienie ewentualnych zagrożeń i korzyści związanych z danym lekiem.
Nie zaleca się stosowania leków w trakcie ciąży, chyba że jest to absolutnie konieczne. Jeśli konieczne jest przerwanie leczenia lekiem w czasie ciąży, należy stopniowo odstawiać lek.
Jeśli konieczne jest stosowanie leku podczas karmienia piersią, lekarz powinien indywidualnie ocenić korzyści i ryzyko dla dziecka.

Również Rispolept może wywołać skutki uboczne, choć nie u wszystkich pacjentów. Pamiętaj, że korzyści z jego stosowania zazwyczaj przeważają nad ryzykiem działań niepożądanych.
Najczęściej mogą wystąpić: objawy parkinsonizmu, bóle głowy, bezsenność.

Często można zaobserwować: zapalenie płuc, grypę, zapalenie oskrzeli, infekcje układu moczowego, problem z apetytem, niepokój, pobudzenie, trudności ze snem, zawroty głowy, drżenie, zmiany w mięśniach, senność, zaburzenia zdolności widzenia, przyspieszone bicie serca, duszność, krwawienia z nosa, kaszel, ból gardła i innych dolegliwości.

Mniej często mogą wystąpić: infekcje zatok, wirusowe zakażenia, infekcje ucha, zapalenie migdałków, zapalenie tkanki łącznej, infekcje oka, schorzenia skóry, infekcje dróg oddechowych, zapalenia pęcherza, grzybice paznokci, niedokrwistość, nadwrażliwość, utrata apetytu, splątanie, zmniejszenie popędu seksualnego, apatia, nerwowość, utrata świadomości, zawroty głowy po zmianie pozycji ciała, trudności z równowagą, problemy z mową, zaburzenia koordynacji, problemy z oddawaniem moczu, bóle mięśni i stawów, zmiany skórne, świąd, trądzik, łysienie, utrata mięśniowej siły, problemy z układem moczowym i seksualnym, niespodziewane zmiany w wynikach badań krwi.

W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić: przewlekłe schorzenia ucha środkowego, granulocytopenia, nietolerancja leku, zaburzenia hormonalne, stłumienie emocji, zespół neuroleptyczny, śpiączka cukrzycowa, problemy neurologiczne, względne upośledzenie wzroku, zespół bezdechu sennego, niedrożność jelit, zapalenie trzustki, żółtaczka, reakcje alergiczne, stan nagły u noworodka, priapizm.