Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania leku, nie zawsze można go stosować. Nie możesz go stosować jeżeli jesteś uczulony na którykolwiek składnik leku.
Równoczesne przyjmowanie sertraliny z inhibitorami MAO jest przeciwwskazane, może prowadzić do zespołu serotoninowego (objawami takimi jak: pobudzenie, drżenie, hipertermia). Leczenie sertraliną można rozpocząć nie wcześniej niż po dwóch tygodniach od zakończenia stosowania inhibitorów MAO; leczenie inhibitorami MAO można rozpocząć po upływie tygodnia od zakończenia stosowania sertraliny.
Niezalecane jest równoczesne stosowanie sertraliny z inhibitorami MAO pimozydu.
Ze względu na brak danych klinicznych nie należy stosować leku u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Lek ma postać tabletek przeznaczonych do zażycia doustnego. Należy przestrzegać zalecanych dawek, ponieważ przekroczenie ich nie zwiększy skuteczności leku, a może zaszkodzić zdrowiu i życiu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących zażywania leku, należy skonsultować się z lekarzem.

Dla dorosłych:
W przypadku depresji (w tym depresji z objawami lęku) oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, zwykle zaleca się dawkę 50 mg na dobę. Lekarz może zadecydować o stopniowym zwiększaniu dawki o 50 mg co najmniej co 7 dni do maksymalnie 200 mg na dobę. W celu zapobiegania nawrotom i nowym epizodom depresji zaleca się stosowanie minimalnych, skutecznych dawek leku przez co najmniej 6 miesięcy. Lekarz powinien regularnie oceniać reakcję pacjenta na leczenie i dostosowywać dawkę, jeśli jest to konieczne.
W przypadku zespołu stresu pourazowego, dawka początkowa wynosi 25 mg na dobę, a po tygodniu należy ją zwiększyć do 50 mg na dobę. Następnie lekarz może stopniowo zwiększać dawkę co najmniej co 7 dni do maksymalnie 200 mg na dobę.
Dla dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 12 lat:
W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, zaleca się dawkę początkową wynoszącą 25 mg na dobę. Lekarz może zdecydować o stopniowym zwiększaniu dawki o 50 mg co najmniej co 7 dni do maksymalnie 200 mg na dobę.
Dla dzieci i młodzieży w wieku od 13 do 18 lat:
W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, dawka początkowa wynosi 50 mg na dobę. Lekarz może stopniowo zwiększać dawkę w zależności od potrzeb do maksymalnie 200 mg na dobę.
Kliniczne efekty leczenia mogą pojawić się po 7 dniach, a optymalne efekty – po dłuższym czasie, podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki u osób starszych, jednak należy zachować ostrożność ze względu na ryzyko hiponatremii. Osoby z zaburzeniami czynności nerek powinny również zachować ostrożność. W przypadku osób z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby, zaleca się stosowanie mniejszych dawek leku lub większe odstępy czasowe pomiędzy dawkami. Nie należy stosować leku u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, oraz u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, z wyjątkiem osób powyżej 6. roku życia z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi.
Sposób podawania leku:
Lek należy przyjmować raz na dobę, rano lub wieczorem, niezależnie od posiłku, popijając odpowiednią ilością płynu.

W trakcie ciąży nie stosuj żadnego leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Konsultacja z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży lub karmienia piersią jest niezmiernie istotna, aby wyjaśnić ewentualne ryzyka i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed przyjęciem jakiegokolwiek preparatu.
Preparat powinien być stosowany w trakcie ciąży i laktacji tylko wtedy, gdy korzyść dla matki przeważa nad ewentualnym ryzykiem dla płodu (decyzję tę zawsze podejmuje lekarz indywidualnie).
Nie zaleca się stosowania preparatu w trakcie ciąży i laktacji w innych sytuacjach.

Jak każdy lek, również Sertagen może wywołać różne skutki uboczne, chociaż nie zawsze pojawiają się u wszystkich pacjentów stosujących ten lek. Pamiętaj, że korzyści z używania leku z reguły przewyższają ewentualne szkody związane z pojawieniem się działań niepożądanych.
Bardzo często mogą wystąpić: trudności ze snem, zawroty głowy, senność, biegunka, suchość jamy ustnej, nudności.
Często mogą wystąpić: brak apetytu, pobudzenie, uczucie lęku, bóle głowy, drętwienie, problemy z ruchem (np. nadmierne napięcie mięśni, zgrzytanie zębami, problemy z chodem), mrowienie, drżenie, problemy z widzeniem, szumy w uszach, kołatanie serca, uderzenia gorąca, ziewanie, bóle brzucha, problemy z trawieniem, zaparcia, wymioty, nadmierne pocenie się, wysypka, problemy z życiem intymnym (w szczególności opóźnione wytryski), osłabienie, bóle w klatce piersiowej, zmęczenie.
Niezbyt często mogą wystąpić: zwiększony apetyt, objawy depresji, euforia, halucynacje, migrena, omdlenia, rozszerzone źrenice, przyspieszone bicie serca, nadciśnienie, wypadanie włosów, opuchnięcie wokół oczu, swędzenie, wybroczyny, bóle stawów, skurcze mięśni, nietrzymanie moczu, opuchlizna kończyn, podwyższona temperatura ciała, złe samopoczucie, zmiana masy ciała.
Rzadko mogą wystąpić: niskie stężenie białych krwinek, mała liczba płytek krwi, reakcje alergiczne, nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne, zwiększone stężenie prolaktyny, niedoczynność tarczycy, zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego, obniżone stężenie sodu we krwi, agresja, zmniejszone libido u mężczyzn i kobiet, koszmary senne, zaburzenia psychiczne, śpiączka, drgawki, skurcze mięśni, objawy zespołu serotoninowego (np. pobudzenie, splątanie, nadmierne pocenie się, biegunka, gorączka, nadciśnienie, sztywność mięśni i przyspieszone bicie serca), nietypowe krwawienia (z nosa, układu pokarmowego, krwiomocz), skurcz oskrzeli, zapalenie trzustki, poważne problemy wątrobowe (takie jak zapalenie wątroby, żółtaczka i niewydolność wątroby), wzrost aktywności aminotransferaz we krwi, pokrzywka naczyniowa, opuchlizna twarzy, nadwrażliwość na światło, poważne schorzenia skórne (np. zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna martwica naskórka), pokrzywka, zatrzymanie moczu, wydzielanie mleka, powiększenie piersi u mężczyzn, trwała erekcja, nietypowe wyniki badań laboratoryjnych, zaburzenia pracy płytek krwi, podwyższone stężenie cholesterolu, objawy związane z odstawieniem leku (pobudzenie, lęk, zawroty głowy, bóle głowy, nudności).
Dodatkowo, z nieokreśloną częstotliwością mogą wystąpić: miastenia, niskie ciśnienie krwi, omdlenia, nasilenie objawów choroby Parkinsona, suchość oczu, podwójne widzenie, nadwrażliwość na światło, problemy z akomodacją, zapalenie spojówek, zapalenie nerwu wzrokowego, zaćma.