Substancją czynną leku jest spironolakton, który jest lekiem moczopędnym oszczędzającym potas z grupy antagonistów aldosteronu. Jego działanie polega na blokowaniu receptorów dla aldosteronu, co przeciwdziała wiązaniu aldosteronu i hamuje jego działanie. Aldosteron jest hormonem sterydowym kory nadnerczy, który kontroluje gospodarkę wodno-elektrolitową. Spironolakton zwiększa wydalanie jonów sodu i chloru z moczem, a jednocześnie zatrzymuje potas i magnez. Może być skuteczny u pacjentów z pierwotnym hiperaldosteronizmem. Dodatkowo, spironolakton wykazuje działanie przeciwandrogenowe i może poprawić przeżycie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Po podaniu doustnym, spironolakton dobrze się wchłania i osiąga maksymalne stężenie po około 2,5 godzinach. Jest metabolizowany do aktywnych metabolitów i głównie wydalany z moczem, a także w mniejszym stopniu z kałem.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeszkodą do stosowania lub wskazaniem do dostosowania dawki preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może się okazać przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Preparat, podobnie jak inne leki moczopędne, może zaburzać równowagę wodno-elektrolitową. Lekarz zaleca regularne monitorowanie poziomu elektrolitów, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku oraz u osób z zaburzeniami nerek lub wątroby.

Stosowanie spironolaktonu u pacjentów z marskością wątroby może prowadzić do hiperchloremicznej kwasicy metabolicznej i hiperkaliemii. Osoby zagrożone kwasicą powinny być starannie monitorowane. Należy zachować ostrożność przy równoczesnym stosowaniu innych leków moczopędnych oszczędzających potas, inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II, NLPZ, antagonistów aldosteronu, heparyny, suplementów potasu lub produktów bogatych w potas.

Przyjmowanie preparatu może prowadzić do tymczasowego zwiększenia stężenia mocznika we krwi, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami nerek. Konieczne jest staranne monitorowanie stężenia potasu u pacjentów z ciężką niewydolnością serca. Należy unikać innych leków moczopędnych oszczędzających potas oraz doustnych suplementów potasu.

U dzieci i młodzieży z nadciśnieniem tętniczym z łagodną niewydolnością nerek należy zachować ostrożność ze względu na ryzyko hiperkaliemii. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku umiarkowanej lub ciężkiej niewydolności nerek.

Preparat zawiera laktozę, dlatego osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy powinny unikać jego stosowania. Preparat może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ze względu na możliwe uczucie senności i zawroty głowy. Zaleca się zachowanie ostrożności w tych czynnościach do czasu zrozumienia reakcji organizmu na leczenie.

Preparat w postaci tabletek/tabletek powlekanych do stosowania doustnego jest zalecany podczas posiłku. Dawki nie powinny być przekraczane, aby uniknąć ewentualnych szkód dla zdrowia. Lekarz powinien ustalić odpowiednie dawki w zależności od rodzaju choroby oraz stanu zdrowia pacjenta.

Należy monitorować stężenie potasu i kreatyniny we krwi w trakcie leczenia. Dla każdej grupy chorych (dorośli, osoby starsze, dzieci) dawki oraz sposoby podawania preparatu powinny być dostosowane indywidualnie przez lekarza. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, zawsze należy skonsultować się z lekarzem.

Pamiętaj o informowaniu lekarza o wszystkich zażywanych niedawno lekach, także tych bez recepty. Unikaj jednoczesnego stosowania eplerenonu lub innych leków moczopędnych oszczędzających potas. Spożywanie suplementów potasu, pokarmów bogatych w potas, innych leków moczopędnych oszczędzających potas, niektórych leków przeciwnadciśnieniowych, heparyny i innych leków zwiększających poziom potasu we krwi w trakcie stosowania spironolaktonu może prowadzić do poważnej hiperkaliemii.

Kotrimoksazol stosowany jednocześnie z spironolaktonem może powodować znaczną hiperkaliemię. Preparat może wpływać na zwiększenie stężenia stosowanych glikozydów nasercowych. Dlatego pacjenci powinni być pod ścisłym nadzorem lekarskim. Jeśli spironolakton jest stosowany razem z lekami obniżającymi ciśnienie krwi, może być konieczne dostosowanie dawki tych leków.

Unikaj jednoczesnego stosowania karbenoksolonu, ponieważ może to zmniejszyć skuteczność preparatu. Należy być ostrożnym podczas stosowania diuretyków jednocześnie z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, ponieważ mogą one osłabić działanie moczopędne i obniżające ciśnienie krwi preparatu.

Trzeba zachować ostrożność u chorych poddawanych znieczuleniu miejscowemu lub ogólnemu, informując lekarza o stosowaniu spironolaktonu. Pamiętaj, że spironolakton może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych.

Nie zaleca się stosowania preparatu jednocześnie z abirateronem, ponieważ może to zwiększyć stężenie PSA u chorych. Spironolakton może nasilać metabolizm fenazonu.