Substancją czynną preparatu jest azytromycyna. Jest to antybiotyk z grupy makrolidów, półsyntetyczna pochodna erytromycyny. Azytromycyna została opracowana aby uniknąć pewnych wad erytromycyny. Jej mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych poprzez zablokowanie rybosomów, co uniemożliwia wzrost i namnażanie się bakterii. Azytromycyna jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania, charakteryzującym się działaniem bakteriostatycznym (czasami także bakteriobójczym).

Po podaniu doustnym azytromycyna dobrze się wchłania i szybko przenika z surowicy do tkanek, gromadząc się w fagocytach, które migrują do miejsca zakażenia. Dzięki temu lek ma dużą skuteczność w zwalczaniu infekcji i umożliwia skrócenie czasu leczenia do 1-5 dni.

Niektóre schorzenia mogą uniemożliwić stosowanie preparatu leczniczego. W niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie określonych badań kontrolnych. Korzystanie z antybiotyków makrolidowych, takich jak wymieniony preparat, może wiązać się z ryzykiem ciężkich reakcji alergicznych, włączając obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne oraz poważne reakcje skórne. Jeśli pojawią się pierwsze objawy zmian skórnych, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem i być przygotowanym na przerwanie terapii. W trakcie stosowania antybiotyku mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby, co wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Ponadto, istnieje ryzyko wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG, co zwiększa ryzyko zaburzeń rytmu serca. Zaleca się ostrożność przy stosowaniu preparatu u osób z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi, oraz brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u dzieci w przypadku zakażeń wywołanych przez kompleks M. avium (MAC).

Zawsze należy brać pod uwagę lokalne informacje dotyczące oporności bakterii. Preparat nie jest zalecany w leczeniu niektórych zakażeń gardła wywołanych przez paciorkowce Streptococcus pyogenes, ani w profilaktyce gorączki reumatycznej. Azytromycyna może pogorszyć objawy miastenii oraz prowadzić do nowych objawów zespołu miastenicznego. Nie powinno się jej stosować w zapobieganiu czy leczeniu zakażeń ran poparzeniowych. W razie zaistnienia biegunki podczas lub po terapii, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Preparat może wydłużać odstęp QT w zapisie EKG, co zwiększa ryzyko poważnych zaburzeń rytmu serca. Dodatkowe środki ostrożności należy zachować u pacjentów z ryzykiem wydłużenia odstępu QT, takich jak osób starszych czy z chorobami serca. W przypadku pojawienia się nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych, należy skontaktować się z lekarzem.

Preparat jest dostępny w postaci kapsułek lub tabletek powlekanych. Przekraczanie zalecanych dawek jest niebezpieczne dla zdrowia. Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku wątpliwości.

Dawkowanie leku jest dobierane indywidualnie przez lekarza, w zależności od różnych czynników. Przykładowe schematy dawkowania dla osób dorosłych i dzieci zostały podane. Preparat może być stosowany doustnie, zgodnie z zaleceniami. W przypadku różnych schorzeń, należy zachować ostrożność.

Informuj lekarza o wszystkich niedawno zażywanych lekach, także tych bez recepty. Należy unikać stosowania preparatu z niektórymi lekami, takimi jak alkaloidy sporyszu, ze względu na ryzyko zatrucia. Istnieje także ryzyko wystąpienia poważnych zaburzeń rytmu serca przy jednoczesnym stosowaniu leków wydłużających odstęp QT w zapisie EKG.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu preparatu z innymi lekami, takimi jak zydowudyna, astemizol czy statyny. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Sumamed może wywoływać różne działania niepożądane, ale korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają ewentualne szkody.

Najczęstsze skutki uboczne to: biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha, ból głowy, zmiany w badaniach krwi, nadkażenia bakteryjne, niedobory krwinek, zmniejszone łaknienie, problemy z układem nerwowym i trawiennym, bóle mięśni, zmęczenie, obrzęki oraz wiele innych. Możliwe są także reakcje alergiczne i skórne, w tym rzadkie, ale bardzo poważne. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek objawów reakcji alergicznych należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.