Lek zawiera substancję czynną o nazwie azytromycyna. Jest to antybiotyk z grupy makrolidów, który został stworzony w celu wyeliminowania pewnych wad erytromycyny. Mechanizm działania azytromycyny polega na blokowaniu rybosomów bakteryjnych, co uniemożliwia namnażanie się bakterii poprzez hamowanie syntezy białek. Azytromycyna jest antybiotykiem bakteriostatycznym, a czasem także bakteriobójczym, o szerokim spektrum działania.

Po zażyciu doustnym azytromycyna dobrze się wchłania i szybko przenika z krwi do tkanek zakażonych. Dzięki gromadzeniu się w fagocytach, które migrują do miejsca infekcji, lek może efektywniej dotrzeć do zapalonych tkanek. Azytromycyna jest obecna w wysokim stężeniu w zakażonych obszarach i posiada długi okres półtrwania, co umożliwia skrócenie czasu trwania leczenia nawet do zaledwie 1-5 dni.

Preparat jest stosowany do leczenia różnych zakażeń spowodowanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę, takie jak:

- infekcje górnych dróg oddechowych, np. zapalenie gardła, migdałków, zatok

- ostre zapalenie ucha środkowego

- infekcje dolnych dróg oddechowych, np. ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc

- infekcje skóry i tkanek miękkich, np. róża, liszajec, rumień wędrujący, trądzik pospolity

- leczenie chorób przenoszonych drogą płciową wywołanych przez Chlamydia trachomatis

Niestety, choć istnieją powody do użycia leku, nie zawsze jest to możliwe. Nie wolno stosować leku, jeśli występuje uczulenie (nadwrażliwość) na którykolwiek ze składników lub na erytromycynę, lub inne antybiotyki makrolidowe lub ketolidowe.

W trakcie ciąży zaleca się skonsultowanie się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.

Ważne jest uzyskanie porady lekarza przed rozpoczęciem stosowania leków w okresie ciąży lub karmienia piersią, aby ocenić potencjalne zagrożenia i korzyści. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku podczas ciąży, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Konieczność stosowania preparatu w okresie ciąży powinna być oceniona wyłącznie przez lekarza, który zdecyduje, czy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Lekarz jest jedyną osobą zdolną ocenić stosunek korzyści do ryzyka w danej sytuacji!

Azytromycyna przenika do mleka matki. Bezpieczeństwo stosowania preparatu w okresie karmienia piersią nie jest znane.

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, łącznie z tymi, które można dostać bez recepty.

Nie zachowuj się nieodpowiednio przy występowaniu którejkolwiek z poniższych sytuacji:

• lek przeciwko sporyszowi (ergotamina, dihydroergotamina); moce sporyszu: kurcze naczyń krwionośnych, niedotlenienie kończyn i innych tkanek, w tym ośrodkowego układu nerwowego.

Z powodu ryzyka komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu , które stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia, konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas stosowania leków wydłużających odstęp QT na zapisie EKG, takich jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III (np. chinidyna, prokainamid, dofetylid, amiodaron, sotalol), leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna), cisapryd, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), leki przeciwdepresyjne (np. citalopram), fluorochinolony (np. lewofloksacyna, moksyfloksacyna).

Bądź ostrożny, gdy przyjmujesz ten preparat z którymkolwiek z poniższych leków:

• preparaty zobojętniające sok żołądkowy mogą wpływać na wchłanianie azytromycyny (powodować zmniejszenie maksymalnego stężenia, nie wpływając na całkowitą dostępność biologiczną) i dlatego nie powinny być stosowane jednocześnie z antybiotykiem; azytromycynę należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po przyjęciu leków zobojętniających sok żołądkowy;

• digoksyna i kolchicyna; preparat może spowodować zwiększenie stężenia i nasilenie działań toksycznych stosowanej jednocześnie digoksyny i kolchicyny; u pacjentów przyjmujących jednocześnie digoksynę należy monitorować jej stężenie we krwi, a pacjent powinien pozostać pod obserwacją kliniczną;

• zydowudyna; azytromycyna może spowodować zwiększenie stężenia aktywnego metabolitu zydowudyny w niektórych komórkach krwi obwodowej, co może być korzystne dla pacjentów;

• astemizol, alfentanyl; antybiotyk może wzmacniać działanie tych leków;

• statyny (np. atorwastatyna); ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych;

• cisapryd; ryzyko wydłużenia odstępu QT na zapisie EKG i pojawienia się zaburzeń typu , stanowiących bezpośrednie zagrożenie dla życia;

• doustne leki przeciwkrzepliwe z grupy pochodnych kumaryny (np. warfaryna); azytromycyna może wzmocnić działanie leków przeciwkrzepliwych; podczas stosowania antybiotyku należy regularnie kontrolować parametry krzepnięcia krwi (oznaczanie czasu protrombinowego); w razie konieczności lekarz dostosuje dawkowanie tych leków;

• cyklosporyna; azytromycyna może wzmocnić toksyczność cyklosporyny; jeśli konieczne jest jednoczesne stosowanie leku, lekarz zaleci monitorowanie stężenia cyklosporyny we krwi i odpowiednio dostosuje dawkę;

• nelfinawir; możliwe zwiększenie stężenia azytromycyny; nie zaobserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych;

• ryfabutyna; jednoczesne stosowanie azytromycyny i ryfabutyny może prowadzić do zmniejszenia liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutrofili), czyli neutropenii, aczkolwiek nie potwierdzono związku przyczynowego z jednoczesnym stosowaniem obu leków;

• terfenadyna; nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia interakcji;

• teofilina; należy obserwować, czy nie występują objawy wskazujące na wzrost stężenia teofiliny we krwi.