Preparat kombinowany, składający się z leku opioidowego przeciwkaszlowego oraz leku wykrztuśnego.
Swoje działanie wywiera poprzez hamowanie centralne odruchu kaszlowego oraz miejscowe rozrzedzanie wydzieliny w drogach oddechowych.
Kodeina fosforanowa to pochodna morfiny działająca przeciwkaszlowo; hamuje odruch kaszlowy, zmniejsza częstość napadów kaszlu.
Sulfogwajakol jest lekiem wykrztuśnym, zwiększa wydzielanie gruczołów oskrzelowych poprzez drażnienie błony śluzowej żołądka (działanie pośrednie) i oskrzeli (działanie bezpośrednie). Ułatwia również transport rozrzedzonej wydzieliny i jej wydalanie.

Produkt jest przeznaczony do leczenia suchego, uporczywego kaszlu bez wykrztuszania wydzieliny.

Preparat występuje w postaci tabletek lub syropu do przyjmowania doustnego. Należy stosować preparat zgodnie z zaleceniami. Należy unikać przekraczania zalecanych dawek, ponieważ nie przyniesie to dodatkowej skuteczności, a może zaszkodzić zdrowiu i życiu. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.

Osoby dorosłe i dzieci powyżej 12. roku życia powinny przyjmować 1 tabletkę lub 10 ml syropu 3 razy dziennie, nie częściej niż co 4–6 godzin.

Podczas leczenia należy zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu.
Preparat najlepiej przyjmować w trakcie posiłków, popijając szklanką wody.

Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci w wieku 12–18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego.

Podczas ciąży zawsze skonsultuj się z lekarzem przed zażyciem jakiegokolwiek leku!
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w ciąży lub podczas karmienia piersią zaleca się skonsultowanie się z lekarzem, aby omówić potencjalne zagrożenia i korzyści. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zażyciem leku.

W trakcie ciąży oraz karmienia piersią należy unikać stosowania leku.

Należy zawiadomić lekarza o wszystkich ostatnio zażywanych lekach.

Stosowanie leku jednocześnie z alkoholem, lekami przeciwlękowymi, przeciwdepresyjnymi, przeciwhistaminowymi, nasennymi, cytostatykami, opioidowymi lekami przeciwbólowymi, lekami rozluźniającymi mięśnie szkieletowe lub klonidyną może potęgować hamujący wpływ tych leków na OUN i układ oddechowy oraz skutkować obniżeniem ciśnienia tętniczego.

Preparatu nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w okresie 14 dni po ich odstawieniu. ?

Kodeina może wpłynąć na osłabienie działania metoklopramidu na perystaltykę jelit.

Podawanie razem z lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona może zintensyfikować działanie uspokajające.

Podawanie w połączeniu z chinidyną lub ryfampicyną może spowodować zmniejszenie skuteczności działania preparatu.

Jak każdy lek, również Thiocodin może wywołać skutki uboczne, ale nie zawsze u wszystkich pacjentów stosujących ten specyfik. Pamiętaj, że potencjalne korzyści z przyjmowania leku zazwyczaj przewyższają negatywne skutki wystąpienia działań niepożądanych.

Bardzo często mogą wystąpić: mdłości i wymioty, zaparcia, zawroty głowy, sedacja.

Niezbyt często mogą wystąpić: reakcje alergiczne (świąd, pokrzywka, wysypka, zmiany skórne), euforia, zmiany nastroju, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, senność, skurcz oskrzeli, zahamowanie oddechu, nagły ból brzucha z objawami typowymi dla chorób dróg żółciowych lub trzustki, sugerujący skurcz zwieracza Oddiego; dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia krwi i omdlenia, bóle głowy, zmniejszenie apetytu, nadmierne pocenie się, omamy, zaburzenia widzenia i słuchu, podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego (po przyjęciu dużych dawek leku).

Nadużywanie preparatów zawierających kodeinę niesie ze sobą ryzyko fizycznego i psychicznego uzależnienia oraz możliwość wystąpienia objawów odstawienia po nagle zaprzestaniu ich stosowania.