Najnowsze wpisy
Bellergot
Uchyłki
Pimafucort Krem
- Co zawiera i jak działa Tialorid - tabletki?
- Kiedy stosować Tialorid - tabletki?
- Kiedy nie stosować preparatu Tialorid - tabletki?
- Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Tialorid- tabletki?
- Dawkowanie preparatu Tialorid - tabletki
- Czy można stosować Tialorid - tabletki w okresie ciąży ikarmienia piersią?
- Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
- Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Tialorid- tabletki?
Co zawiera i jak działa Tialorid - tabletki?
Produkt zawiera dwie substancje aktywne o działaniu moczopędnym. Amiloryd jest diuretykiem, który oszczędza potas. Poprzez zatrzymywanie zwrotnego wchłaniania sodu w kanalikach nerkowych zwiększa wydalanie jonów sodu i chloru z moczem. Zapobiega to utracie potasu. Drugim składnikiem preparatu jest hydrochlorotiazyd, lek moczopędny z grupy diuretyków tiazydowych. Zatrzymuje on zwrotny transport jonów sodu w kanalikach nerkowych, co prowadzi do większego wydalania sodu i zwiększenia objętości wydalanej wody. Zwiększone wydalanie sodu wiąże się ze zwiększonym wydalaniem potasu, magnezu i chloru, a zmniejsza się wydalanie wapnia. Amiloryd chroni potas przed nadmiernym wydalaniem. Działanie hydrochlorotiazydu prowadzi również do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia oporu naczyniowego. Produkt jest stosowany jako lek obniżający ciśnienie krwi oraz w leczeniu różnych rodzajów obrzęków.
Działanie moczopędne produktu zaczyna się około 2 godziny po zastosowaniu leku i trwa przez 12 godzin. Obniżenie ciśnienia krwi zaczyna się po kilku dniach regularnego stosowania preparatu.
Kiedy stosować Tialorid - tabletki?
Preparat jest polecany w terapii:
• łagodnego lub umiarkowanego nadciśnienia tętniczego (samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie)
• niewydolności serca zastoinowej
• marskości wątroby z wodobrzuszem i obrzękami.
Kiedy nie stosować preparatu Tialorid - tabletki?
Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do zastosowania produktu, nie zawsze można go używać. Nie jest zalecany dla osób uczulonych na którykolwiek składnik preparatu lub na inne sulfonamidy.
Nie zaleca się stosowania, jeśli występuje:
• hiperkaliemia (stężenie potasu we krwi większe niż 5,5 mmol/l)
• zwiększone stężenie wapnia we krwi
• ciężka niewydolność wątroby
• stan przedśpiączkowy w marskości wątroby
• ciężka niewydolność nerek
• bezmocz
• nefropatia cukrzycowa
• cukrzyca
• stężenie mocznika większe niż 10 mmol/l lub stężenie kreatyniny większe niż 130 µmol/l
• choroba Addisona
a także, jeśli stosujesz:
• związki litu
• leki oszczędzające potas
• preparaty uzupełniające potas lub dietę o dużej zawartości potasu
Preparatu nie wolno stosować w ciąży. Jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.
Nie stosować u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Tialorid- tabletki?
Niektóre zdrowotne warunki mogą wykluczać stosowanie lub wymagać dostosowania dawki. W niektórych przypadkach konieczne jest regularne monitorowanie określonych parametrów. Preparat może zwiększać stężenie potasu we krwi, co może prowadzić do poważnych zaburzeń rytmu serca. Konieczna jest więc kontrola stężenia potasu, zwłaszcza na początku terapii i po ustawieniu odpowiedniej dawki. Osoby starsze, z niewydolnością nerek lub cukrzycą wymagają szczególnej ostrożności.
Objawy takie jak suchość w ustach, osłabienie, wzmożone pragnienie czy skurcze mięśni mogą wskazywać na zaburzenia elektrolitowe i wymagają konsultacji lekarskiej. Podobnie, długotrwałe stosowanie preparatu może prowadzić do niedoboru potasu we krwi, zwiększając ryzyko poważnych komplikacji. Niedobór potasu jest szczególnie niebezpieczny u pacjentów z marskością wątroby. Ponadto, preparat może wpływać na równowagę elektrolitową i powodować niedobory sodu, magnezu i chloru. W przypadku jakichkolwiek objawów niepokojących, zaleca się natychmiastową konsultację lekarską. Podczas stosowania preparatu należy zachować szczególną ostrożność w przypadku różnych schorzeń, takich jak zaburzenia nerek czy ciężkie choroby wątroby. Osoby z marskością wątroby, wodobrzuszem oraz astmą powinny zgłosić te informacje lekarzowi przed zastosowaniem leku. Podobnie, osoby chore na cukrzycę wymagają specjalnego nadzoru ze względu na ryzyko hiperkaliemii.
W przypadku podejrzenia jakichkolwiek nieprawidłowości, konieczne jest szybkie skonsultowanie się z lekarzem. Preparat może wywołać szereg działań niepożądanych, w tym zaburzenia elektrolitowe, zwiększenie stężenia cholesterolu i trójglicerydów oraz hiperkalcemię. Ponadto, może zwiększać ryzyko powikłań skórnych oraz zaburzeń widzenia. W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów niepokojących należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Dawkowanie preparatu Tialorid - tabletki
Preparat występuje w postaci tabletek przeznaczonych do przyjmowania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, aby uniknąć potencjalnych szkód dla zdrowia. W przypadku wątpliwości co do stosowania produktu, zaleca się konsultację z lekarzem.
Dawkę preparatu ustala lekarz, uwzględniając stan pacjenta i jego odpowiedź na terapię.
Osoby dorosłe:
W leczeniu nadciśnienia tętniczego zaleca się początkowo przyjmowanie 1 tabletki preparatu Tialorid mite na dobę. W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do 2 tabletek preparatu Tialorid mite na dobę lub 1 tabletki preparatu Tialorid na dobę.
W przypadku zastoinowej niewydolności serca zaleca się początkowe przyjmowanie 1 tabletki preparatu Tialorid mite na dobę, z możliwością stopniowego zwiększania dawki. Maksymalna dawka wynosi 4 tabletki preparatu Tialorid mite na dobę lub 2 tabletki preparatu Tialorid na dobę.
W leczeniu marskości wątroby zaleca się rozpoczęcie terapii od małych dawek, które stopniowo się zwiększa do uzyskania pożądanego efektu moczopędnego. Maksymalna dawka wynosi 4 tabletki preparatu Tialorid mite na dobę lub 2 tabletki preparatu Tialorid na dobę. Po ustąpieniu obrzęków, lekarz może zmniejszyć dawkę preparatu. Dawka podtrzymująca może być mniejsza niż dawka początkowa.
Osoby starsze:
U pacjentów w podeszłym wieku lekarz dostosuje dawkę preparatu, uwzględniając funkcjonowanie nerek i reakcję pacjenta na terapię.
Preparatu nie powinno się stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Czy można stosować Tialorid - tabletki w okresie ciąży ikarmienia piersią?
W trakcie ciąży należy unikać stosowania leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu ustalenia ewentualnych zagrożeń i korzyści związanych z podaniem danej substancji. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza, który przepisuje ci lek.
Hydrochlorotiazyd przenika przez łożysko i może negatywnie wpłynąć na rozwój ciąży, płodu oraz noworodka. Nie używać w przypadku obrzęku ciążowego ani w trakcie ciąży, z wyjątkiem sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutną konieczność i nie będzie możliwe zastosowanie innej terapii.
Przyjmowanie tego preparatu jest niewskazane podczas karmienia piersią.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Poinformuj swojego lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, łącznie z tymi dostępnymi bez recepty. Preparat zwiększa stężenie litu we krwi i ryzyko toksycznych skutków jego działania. Nie zaleca się stosowania go jednocześnie z litu. Równoczesne stosowanie preparatu i leków oszczędzających potas (np. triamteren, spironolakton, eplerenon) jest przeciwwskazane.
Chlorpropamid wzmacnia działanie preparatu, co zwiększa ryzyko hiponatremii. W trakcie leczenia może być konieczne dostosowanie dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. Jeśli preparat jest przyjmowany jednocześnie z lekami obniżającymi ciśnienie krwi (np. azotany, niektóre leki przeciwdepresyjne, nasenne, uspokajające, barbiturany, opioidy), a także podczas spożywania alkoholu, może wystąpić niedociśnienie tętnicze (w tym ortostatyczne). Stosowanie preparatu z guanetydyną, metylodopą lub lekami blokującymi receptory adrenergiczne może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia tętniczego, zwłaszcza ortostatycznego. Konieczne jest dostosowanie dawki tych leków przez lekarza. Równoczesne zażywanie z inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) lub antagonistami receptora angiotensyny II zwiększa ryzyko hiperkaliemii.
Należy regularnie kontrolować poziom potasu we krwi. Aby uniknąć niedociśnienia tętniczego, na 2-3 dni przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami ACE, lekarz może zalecić zaprzestanie stosowania leków moczopędnych. Preparat może zmniejszać odpowiedź naczyń na leki obkurczające (np. adrenalina, noradrenalina). Należy być ostrożnym przy równoczesnym stosowaniu preparatu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (w tym np. kwas acetylosalicylowy w dużych dawkach, indometacyna, wybiórcze inhibitory COX-2), ze względu na ryzyko zaburzeń nerek. Należy monitorować funkcjonowanie nerek i zapewnić odpowiednie nawodnienie. U pacjentów z zaburzeniami nerek stosujących NLPZ, zastosowanie inhibitorów ACE lub antagonistów receptora angiotensyny II może prowadzić do pogorszenia funkcji nerek. Leczenie skojarzone wymaga szczególnej uwagi. Równoczesne przyjmowanie leków moczopędnych oszczędzających potas z NLPZ lub inhibitorami ACE, antagonistami receptora angiotensyny II, trilostanem, cyklosporyną lub takrolimusem zwiększa ryzyko hiperkaliemii. W takim przypadku należy często sprawdzać stężenie potasu we krwi.
Niektóre żywice wiążące kwasy żółciowe (cholestyramina, kolestypol) mogą znacząco zmniejszyć wchłanianie tiazydów z przewodu pokarmowego, dlatego zachowaj odpowiedni odstęp czasowy między przyjmowaniem tych substancji. Równoległe stosowanie preparatu z kortykosteroidami lub kortykotropiną (ACTH) może zwiększyć ryzyko hipokaliemii. Preparat może nasilać efekt leków zwiotczających mięśnie szkieletowe (np. tubokuraryna). Pamiętaj, że preparat może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (np. badań czynności przytarczyc). Przed wykonaniem takich badań skonsultuj się z lekarzem i poinformuj o stosowaniu hydrochlorotiazydu.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Tialorid- tabletki?
Jak każdy lek, również Tialorid, Tialorid mite, może wywoływać efekty uboczne, jednak nie u wszystkich pacjentów występują one podczas stosowania tego leku. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z terapii tym preparatem zazwyczaj przewyższają negatywne skutki działania niepożądanego.
Możliwe objawy niepożądane obejmują: nudności, wymioty, biegunkę, zaparcia, ból brzucha, zmniejszenie apetytu, zaburzenia smaku, uczucie pełności w brzuchu, wzmożone pragnienie, suchość w jamie ustnej, czkawkę, zapalenie trzustki, zawroty głowy, bóle głowy, parestezje, osłupienie, niepokój, bezsenność, nerwowość, zaburzenia pamięci, depresję, senność, problemy ze wzrokiem (np. widzenie w żółtym kolorze), tachykardię, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, problemy hematologiczne, duszność, kaszel, niedrożność nosa, hiperglikemię, zaburzenia elektrolitowe, zasadowicę metaboliczną, podwyższone stężenie kwasu moczowego i wiele innych.
Poza tym mogą wystąpić nieczerniakowy rak skóry oraz zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS).
