Substancją czynną leku jest trazodon. Zastosowanie tego preparatu obejmuje leczenie zaburzeń depresyjnych, takich jak depresja z lękiem i problemy ze snem. Mechanizm działania polega na zablokowaniu zwrotnego wychwytu serotoniny przez komórkę nerwową, co prowadzi do zwiększenia stężenia tego neuroprzekaźnika w szczelinie synaptycznej. Trazodon jest również antagonista receptorów serotoninowych, co może skutkować bezsennością, lękiem, pobudzeniem psychoruchowym i problemami z sfery seksualnej. Zalecany jest również u pacjentów z jaskrą i zaburzeniami układu moczowego. Nie wywołuje działań pozapiramidowych, nie nasila przewodnictwa noradrenergicznego i nie ma działania cholinolitycznego, co odróżnia go od innych leków przeciwdepresyjnych.

Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazują na konieczność dostosowania dawki preparatu. Czasami konieczne jest przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Należy unikać stosowania preparatu u osób poniżej 18. roku życia. Depresja wiąże się z zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstwa. Efekty działania preparatu mogą pojawić się po kilku tygodniach leczenia, czasem nawet dłużej. Pacjent powinien być pod ścisłą kontrolą medyczną do czasu poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, dla których przepisana jest wenlafaksyna, również mogą zwiększać ryzyko zachowań samobójczych. Pacjenci leczeni tym preparatem z powodu innych chorób niż depresja, osoby po próbach samobójczych oraz osoby skłonne do zachowań samobójczych, powinny być śledzone przez lekarza. Pacjenci oraz osoby z ich otoczenia powinny być czujne na wszelkie zmiany w zachowaniu i myślach samobójczych, a w razie ich wystąpienia natychmiast skontaktować się z lekarzem. Osoby w podeszłym wieku powinny być szczególnie ostrożne, ponieważ mogą częściej doświadczać efektów ubocznych preparatu. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem. Warto również pamiętać o skonsultowaniu się z lekarzem w przypadku objawów grypopodobnych, bólu gardła, gorączki w trakcie leczenia. Pacjenci stosujący preparat mogą doświadczać niedociśnienia, włącznie z niedociśnieniem ortostatycznym i omdleniami. Aby minimalizować objawy odstawienia, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki do całkowitego odstawienia leku. W przypadku występowania priapizmu u mężczyzn podczas leczenia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Preparat zawiera sacharozę, co oznacza, że osoby z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinny go stosować. Trazodon może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów z powodu możliwego upośledzenia sprawności psychofizycznej, dlatego zachowanie należy ostrożność.

Pamitaj o informowaniu lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, także tych bez recepty. Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Pamiętaj również o ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwpsychotycznych, nasennych, uspokajających, przeciwlękowych oraz przeciwhistaminowych, ponieważ trazodon może nasilać ich działanie uspokajające. Unikaj również alkoholu podczas leczenia trazodonem.