Substancją czynną tego leku jest walsartan, który należy do grupy inhibitorów receptora angiotensyny II. Mechanizm działania polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II, co skutecznie obniża ciśnienie tętnicze. Leki te są stosowane głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz chorób układu sercowo-naczyniowego. W przeciwieństwie do innych leków, sartany nie nasilają efektów zależnych od bradykininy, takich jak kaszel.

Walsartan obniża ciśnienie tętnicze bez wpływu na częstotliwość rytmu serca i zaczyna działać już po 2 godzinach od przyjęcia. Pełny efekt terapeutyczny występuje po około 2-4 tygodniach stosowania.

Niektóre schorzenia mogą być przeciwwskazaniem do stosowania preparatu lub wskazywać na konieczność dostosowania dawki. W niektórych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Unikaj jednoczesnego stosowania preparatu z lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi, ze względu na ryzyko hiperkaliemii. Należy regularnie kontrolować poziom potasu we krwi. Dla osób dorosłych z zaburzeniami czynności nerek, należy zachować ostrożność. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub zmniejszoną objętością krwi krążącej, należy także zachować ostrożność. W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego, należy wyrównać niedobory elektrolitów i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu.

Należy unikać stosowania preparatu u pacjentów z hiperaldosteronizmem pierwotnym, a także w przypadku upośledzenia odpływu krwi z lewej komory serca. W przypadku niewydolności serca, należy być szczególnie ostrożnym przy stosowaniu preparatu, ponieważ ryzyko działań niepożądanych może być zwiększone. Nie zaleca się również stosowania preparatu u dzieci i młodzieży z obniżonym klirensem kreatyniny. Przed zastosowaniem preparatu konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem.

Preparat występuje w postaci tabletek powlekanych przeznaczonych do doustnego stosowania. Należy przestrzegać zaleconych dawek, aby uniknąć negatywnych skutków dla zdrowia. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, zaleca się konsultację z lekarzem. Dla dorosłych z nadciśnieniem tętniczym zaleca się stosowanie początkowej dawki 80 mg raz dziennie. Skuteczność działania leku jest widoczna w ciągu dwóch tygodni, a pełne działanie osiąga się w cztery tygodnie. W razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do 160 mg dziennie, a maksymalna dawka wynosi 320 mg dziennie. Dodatkowo, lekarz może zalecić stosowanie hydrochlorotiazydu w celu wzmocnienia działania przeciwnadciśnieniowego walsartanu. W przypadku pacjentów po świeżym zawale serca zaleca się leczenie w warunkach szpitalnych, zaczynając od 20 mg dwukrotnie dziennie. Następnie dawka stopniowo zwiększa się do 40 mg, 80 mg i 160 mg dwukrotnie dziennie. Maksymalna dawka wynosi 160 mg dwukrotnie dziennie i powinna być osiągnięta w ciągu trzech miesięcy. Konieczne jest regularne monitorowanie funkcji nerek.

Zaleca się zachowanie ostrożności przy stosowaniu preparatu u dzieci i młodzieży, a także u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Preparat nie jest zalecany dla dzieci poniżej 6 roku życia oraz młodzieży do 18. roku życia w leczeniu niewydolności serca lub świeżego zawału serca. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, popijając wodą.

Informuj lekarza o wszystkich zażywanych niedawno lekach, także tych bez recepty. Stosowanie tego preparatu jednocześnie z aliskirenem jest niewskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek. Preparatu nie zaleca się łączyć z innymi lekami wpływającymi na układ renina-angiotensyna-aldosteron, ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, takich jak hiperkaliemia oraz zaburzenia nerek. Podobnie jak inhibitory ACE, preparat może nasilać działanie litu, dlatego należy zachować ostrożność przy stosowaniu obu leków jednocześnie. Równoczesne zażywanie leków wpływających na stężenie potasu we krwi może prowadzić do hiperkaliemii, dlatego nie zaleca się stosowania walsartanu z takimi preparatami.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą osłabić działanie preparatu i prowadzić do zaburzeń nerek oraz hiperkaliemii, dlatego należy regularnie kontrolować czynność nerek. Zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu ryfampicyny, cyklosporyny lub rytonawiru, ze względu na możliwość zwiększenia działania walsartanu. Nie stwierdzono istotnych interakcji przy jednoczesnym stosowaniu z furosemidem, digoksyną, warfaryną, cymetydyną, atenololem, indometacyną, hydrochlorotiazydem, amlodypiną oraz glibenklamidem. U dzieci i młodzieży z nadciśnieniem i zaburzeniami nerek, należy ostrożnie stosować preparat w połączeniu z innymi lekami działającymi na układ renina-angiotensyna-aldosteron, kontrolując regularnie czynność nerek i stężenie potasu we krwi.