Składnikiem aktywnym produktu jest memantyna, substancja stosowana w terapii choroby Alzheimera, będącej neurodegeneracyjnym schorzeniem. W przebiegu zaburzeń otępiennych związanych z neurodegeneracją obserwuje się zakłócenia w przekazywaniu sygnałów za pomocą glutaminianu. Memantyna działa jako antagonista receptorów NMDA, blokując aktywację przez glutaminian. Działanie memantyny u pacjentów z Alzheimera prowadzi do poprawy stanu ogólnego, funkcji życia codziennego oraz sprawności poznawczej.

Po podaniu doustnym memantyna wchłania się całkowicie z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie we krwi osiąga się po około 3–8 godzinach od zastosowania. Memantyna pozostaje w 80% niezmieniona w krążeniu i jest głównie wydalana z moczem. Alkalizacja moczu może znacznie przyspieszyć eliminację memantyny z organizmu.

Preparat jest przeznaczony do terapii pacjentów cierpiących na zaawansowaną postać choroby Alzheimera.

Niestety, chociaż są sygnały do używania produktu, nie zawsze jest to możliwe. Nie można stosować preparatu, jeśli jesteś uczulony na którykolwiek ze składników.

Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do dostosowania dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować ostrożność u pacjentów cierpiących na padaczkę, u osób wcześniej przebywających drgawki oraz u jednostek z czynnikami ryzyka sprzyjającymi wystąpieniu drgawek.

Należy unikać jednoczesnego stosowania innych leków wpływających na aktywność receptora NMDA, jak na przykład amantadyny, ketaminy czy dekstrometorfanu. Współistotne stosowanie powyższych preparatów może prowadzić do zwiększenia działań niepożądanych, zwłaszcza dotyczących ośrodkowego układu nerwowego.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów, u których może wystąpić alkaliczacja (podwyższenie pH) moczu, gdyż taki stan może istotnie spowolnić eliminację memantyny. Alkaliczacja moczu może zaistnieć na przykład w rezultacie drastycznej zmiany diety (takiej jak przejście z diety mięsnej na wegetariańską) lub stosowania preparatów zobojętniających sok żołądkowy, a także przy ciężkich infekcjach układu moczowego czy kwasicy kanalikowo-nerekowej.

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu u pacjentów po niedawnym zawale serca, z niekontrolowaną niewydolnością serca lub nadciśnieniem tętniczym. Osoby z wymienionymi powyżej chorobami układu sercowo-naczyniowego, podczas leczenia preparatem, powinny pozostawać pod ścisłą opieką lekarską.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny; może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią;

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

Typowo w przypadku choroby Alzheimera o umiarkowanym lub ciężkim stopniu zaawansowania związane jest upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania urządzeń/maszyn. Dodatkowo, memantyna może pogarszać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Tabletki do rozpuszczania w jamie ustnej powinny być przyjmowane zgodnie z zaleceniami lekarza, unikaj przekraczania zalecanych dawek, ponieważ może to zaszkodzić Twojemu zdrowiu. W razie wątpliwości skonsultuj się z lekarzem.

Leczenie choroby Alzheimera powinno być nadzorowane przez lekarza specjalizującego się w tym obszarze. Dawkę leku należy stopniowo zwiększać według schematu dostarczonego przez lekarza.

Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg na dobę, jednak nie należy przekraczać tej dawki. Przyjmowanie leku powinno być regularne i monitorowane przez lekarza.

Osoby w podeszłym wieku lub z łagodnymi zaburzeniami nerek czy wątroby nie wymagają zmiany dawki. Dla pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności nerek, dawki powinny być odpowiednio dostosowane.

Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia.

Tabletki należy przyjmować doustnie, raz dziennie o ustalonej porze. Czas trwania leczenia określi lekarz.

Konsultuj się z lekarzem przed przyjęciem jakiegokolwiek leku podczas ciąży!

Niebezpieczne jest podawanie leków podczas ciąży lub karmienia piersią bez konsultacji lekarza, dlatego ważne jest omówienie potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, powiadom lekarza o przyjmowanych lekach.

Nie zaleca się stosowania preparatu przez kobiety w ciąży oraz kobiety karmiące piersią.

Podobnie jak wszystkie leki, Zenmem może wywoływać niepożądane skutki uboczne, ale nie u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści z przyjmowania leku zazwyczaj przewyższają ewentualne szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.

Częstość występowania: zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia równowagi, senność, nadciśnienie tętnicze, duszność, zaparcia, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, reakcje uczuleniowe.

Niezbyt często: dezorientacja, halucynacje (głównie u pacjentów z zaawansowanym stadium choroby Alzheimera), chód nieprawidłowy, zmęczenie, niewydolność serca, zakrzepica/zatorowość żylna, wymioty, zapalenie wątroby, infekcje grzybicze.

Bardzo rzadko występują napady drgawkowe.

Ponadto, istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, których częstość występowania nie jest określona: reakcje psychotyczne, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby. Może pojawić się również depresja, myśli samobójcze i próby samobójcze, które mogą być związane z przebiegiem choroby Alzheimera i mogą wystąpić podczas stosowania memantyny.