Światłowstręt (fotofobia) oznacza nadwrażliwość na światło. Polega ona na uczuciu dyskomfortu lub bólu w oku podczas ekspozycji na światło, nawet o niewielkim natężeniu.

Przyczyny światłowstrętu mogą być związane z chorobami oczu, ale także mogą wynikać z chorób ogólnych, stosowania leków lub problemów z układem nerwowym.

Przykłady przyczyn ocznych to zapalenie spojówek, choroby rogówki, zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej, zapalenie wnętrza gałki ocznej, choroby siatkówki, beztęczówkowość, szczelina tęczówki, bezsoczewkowość, jaskra wrodzona, bielactwo, powikłania noszenia soczewek kontaktowych oraz oparzenia oczu.

Światłowstręt może być spowodowany podaniem substancji rozszerzających źrenice, działać jako efekt uboczny niektórych leków lub występować w związku z migrenowymi bólami głowy, kacem, a także niektórymi chorobami zakaźnymi.

Przyczyny neurologiczne mogą obejmować choroby ze spektrum autyzmu, zapalenie opon mózgowych lub mózgu, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego oraz krwawienia podpajęczynówkowe.

Ponadto istnieje grupa osób, które są naturalnie bardziej wrażliwe na światło.

Światłowstręt to symptom, a nie oddzielna choroba, dlatego nie ma dostępnych statystyk dotyczących jego częstości występowania. Może wystąpić u osób obu płci w każdym wieku.

Nietolerancja na światło wywołuje nieprzyjemne doznania lub ból oczu, nawet gdy źródło światła jest stosunkowo słabe. Często wiąże się z uczuciem pieczenia, kłucia oraz nadmiernym łzawieniem. Osoby dotknięte tym problemem często odruchowo mrużą lub zamykają oczy.

Korzystne jest skonsultowanie się z lekarzem, zwłaszcza jeśli światłowstręt wiąże się z dyskomfortem w oku. Konieczne jest zidentyfikowanie przyczyny, ponieważ wiele z nich może być poważnych.

Zazwyczaj przeprowadzenie wywiadu oraz dokładne badanie okulistyczne, w tym badanie ostrości wzroku, lampy szczelinowej oraz wziernikowanie dna oka, są wystarczające do postawienia diagnozy. W przypadku chorób ogólnych lub neurologicznych może być konieczna konsultacja specjalisty.

Terapia polega głównie na leczeniu przyczyny światłowstrętu, czyli odpowiedniej choroby oczu, chorób ogólnych lub neurologicznych, a także ewentualnej zmianie stosowanych leków. Szczegółowe informacje na temat leczenia można znaleźć przy omawianiu poszczególnych schorzeń. W przypadku objawów pomocne może być noszenie okularów przeciwsłonecznych lub szkieł fotochromowych. Osoby naturalnie bardziej wrażliwe na światło mogą również skorzystać z osłon oczu przed nadmiernym światłem.

Szczegółowe dane dostępne są w sekcji dotyczącej konkretnych schorzeń.

Szczegółowe dane można uzyskać podczas analizy konkretnych schorzeń.