Lek jest stosowany w terapii symptomów depresji, szczególnie w przypadkach, gdy pacjent potrzebuje uspokojenia.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go używać. Nie wolno stosować preparatu jeśli jesteś uczulony na którykolwiek składnik preparatu lub benzodiazepiny.
Przeciwwskazaniami do stosowania preparatu są także:
· świeży zawał serca, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa
· stan pobudzenia maniakalnego
· ciężka niewydolność wątroby
· porfiria
· okres karmienia piersią
· wiek poniżej 16 lat
· równoległe lub do 14 dni od ich odstawienia stosowanie z inhibitorami monoaminooksydazy (np. selegilina, moklobemid).

Niektóre schorzenia lub okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawkowania leku. W niektórych sytuacjach konieczne może być regularne wykonywanie określonych badań kontrolnych.
Skutki stosowania leku mogą pojawić się dopiero po kilku tygodniach terapii, czasem nawet dłużej. Pacjent powinien być pod ścisłą opieką medyczną do momentu poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, dla których przepisuje się lek, mogą zwiększać ryzyko samobójczych myśli lub zachowań. Te choroby mogą również współistnieć z poważnymi depresyjnymi zaburzeniami. Osoby leczone tym lekiem z powodu innych niż depresja schorzeń, osoby po próbach samobójczych oraz osoby wykazujące skłonności do samookaleczania, powinny być ściśle monitorowane przez lekarza.
Osoby młodsze niż 25 lat stanowią grupę szczególnego ryzyka. Podczas zmiany dawkowania pacjent powinien otrzymywać dodatkową opiekę lekarską. Pacjenci i osoby z ich otoczenia powinny zwracać uwagę na wszelkie objawy nasilenia choroby, wystąpienie myśli samobójczych lub nietypowe zachowania i natychmiast skonsultować się z lekarzem.

U osób z chorobą dwubiegunową terapia tym lekiem może zwiększać fazę maniakalną, a u osób ze schizofrenią nasilać objawy choroby oraz objawy paranoidalne.

Osoby z przerostem gruczołu krokowego, jaskrą z zamkniętym kątem przesączania lub z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi powinny być ostrożne podczas stosowania leku z powodu działania cholinolitycznego.

U pacjentów z padaczką stosowanie leku może nasilać objawy. Lekarz zaleci prawdopodobnie zwiększenie dawek leków przeciwpadaczkowych.

Podawanie dużych dawek leku wymaga ostrożności, ponieważ może to prowadzić do zaburzeń rytmu serca, częstoskurczu i spadku ciśnienia krwi. Osoby z chorobami serca są szczególnie narażone na te działania.

Osoby z zaburzeniami czynności wątroby powinny ostrożnie stosować lek, aby uniknąć objawów przedawkowania.

Osoby z nadczynnością tarczycy lub stosujące leki tarczycy powinny zachować ostrożność, ponieważ lek może działać silniej. Lekarz zaleci odpowiednią modyfikację dawkowania.

Przed planowanym zabiegiem chirurgicznym lek należy odstawić po konsultacji z lekarzem.

Nie zaleca się stosowania elektrowstrząsów podczas terapii tym lekiem.

Nagłe przerwanie leczenia, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu, może prowadzić do wielu działań niepożądanych. Dawkę należy stopniowo zmniejszać, w porozumieniu z lekarzem.

Przy niektórych schorzeniach lek można podać tylko wtedy, gdy lekarz uważa, że ryzyko jest mniejsze od potencjalnych korzyści, na przykład w przypadku alkoholizmu, zaburzeń krwi, astmy lub zatrzymania moczu.

Czy lek ten wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Lek może obniżyć zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Podczas jego stosowania zachowaj ostrożność!

W trakcie ciąży nie powinno się przyjmować żadnego leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem! Należy pamiętać o konieczności skonsultowania się z lekarzem przed zastosowaniem jakichkolwiek leków w okresie ciąży lub karmienia piersią, aby dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści z nimi związane.
Z uwagi na brak danych zalecających, nie zaleca się stosowania leku w ciąży, zwłaszcza w I i III trymestrze. Preparat powinien być stosowany wyłącznie wtedy, gdy korzyści z jego podania przewyższają potencjalne zagrożenia dla płodu w opinii lekarza.
Nie zaleca się stosowania preparatu podczas karmienia piersią.

Powiadom lekarza o wszystkich aktualnie przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.
Amitryptylina może zmniejszać działanie leków sympatykolitycznych, a zwiększać działanie leków sympatykomimetycznych. Niebezpieczne może być jednoczesne stosowanie amitryptyliny z lekami sympatykomimetycznymi, co może prowadzić do wzrostu ciśnienia tętniczego.
Leki hamujące aktywność izoenzymu CYP2D6 oraz leki metabolizowane przez ten izoenzym mogą zwiększyć stężenie amitryptyliny we krwi.
Amitryptylina może zakłócać wchłanianie innych doustnie podawanych leków poprzez hamowanie perystaltyki jelit.
Lek może osłabiać działanie leków obniżających ciśnienie tętnicze.
Stosowanie inhibitorów MAO z amitryptyliną może prowadzić do powikłań takich jak nadciśnienie, drgawki i hipertermia, dlatego jest to działanie przeciwwskazane.
Leki hamujące ośrodkowy układ nerwowy mogą wzmacniać działanie uspokajające amitryptyliny.
Konieczne jest zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania z lekami cholinolitycznymi lub hormonami tarczycy, aby uniknąć nasilenia działań niepożądanych.
Spożywanie alkoholu podczas stosowania amitryptyliny może zwiększyć stężenie leku we krwi i nasilić depresyjne działanie na ośrodkowy układ nerwowy.

Amitriptylinum VP, jak każdy inny lek, może wywołać działania niepożądane. Korzyści z jego stosowania z reguły przeważają nad szkodami wynikającymi z możliwych działań niepożądanych. Możliwe skutki uboczne obejmują różnorodne objawy, takie jak nudności, bóle brzucha, zaparcia, nadmierne pocenie się, zmiany masy ciała, zaburzenia snu, stany lękowe, omamy, splątanie, a nawet próby samobójcze. Pamiętaj, że nagłe przerwanie leczenia może prowadzić do wystąpienia objawów odstawienia, dlatego należy unikać abruptnego zaprzestania przyjmowania leku.