Terapia antyandrogenowa w nieoperacyjnym raku gruczołu krokowego. Stosować 100 mg 2–3 razy na dobę; nie zmniejszać dawki po poprawie lub remisji. Dodatkowo, w trakcie terapii agonistami GnRH dla zmniejszenia stężenia hormonów płciowych męskich: początkowo 100 mg 2 razy na dobę w monoterapii przez 5–7 dni, a następnie 100 mg 2 razy na dobę przez 3–4 tygodnie w połączeniu z agonistą GnRH. W przypadku leczenia uderzeń gorąca u osób otrzymujących analogi GnRH lub po orchiektomii: 50–150 mg/d, z możliwością zwiększenia dawki do 300 mg/d podzielonej na 3 dawki.
Tłumienie popędu w dewiacjach seksualnych u mężczyzn, gdy inne metody są nieskuteczne. Zazwyczaj początkowa dawka wynosi 50 mg 2 razy na dobę; jeśli konieczne, dawkę można zwiększyć do 100 mg 2 razy na dobę lub krótkotrwale do 100 mg 3 razy na dobę. Dawkę podtrzymującą należy ustalić indywidualnie, stopniowo zmniejszając dawkę dobową o 25–50 mg w odstępach kilku tygodni; zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki (zazwyczaj 25 mg 2 razy na dobę) przez dłuższy czas, ewentualnie w połączeniu z terapią psychoanalityczną.
Ściśle objawy związane z androgenizacją u kobiet, takie jak nadmierny owłosienie, łysienie zależne od androgenów, często z towarzyszeniem ciężkich postaci trądziku i/ lub nadmiernej produkcji sebum. Zaleca się stosowanie leku w dawce 50 mg, jeśli mniejsza dawka lub inne metody leczenia nie przyniosły zadowalających wyników. 100 mg 1 raz na dobę od 1. do 10. dnia cyklu, w połączeniu z preparatem zawierającym progestagen i estrogen w celu regulacji cyklu oraz zapewnienia działania antykoncepcyjnego. Po osiągnięciu poprawy klinicznej można przejść do podawania 25–50 mg 1 raz na dobę przez pierwsze 10 dni terapii skojarzonej z antykoncepcją lub stosować wyłącznie antykoncepcję. U kobiet po menopauzie lub po usunięciu macicy lek można stosować w monoterapii: 25–50 mg 1 raz na dobę przez 21 dni, po czym następuje 7-dniowa przerwa.

Osoby, które mają nadwrażliwość na którekolwiek składniki preparatu, choroby wątroby, zespoły Dubina i Johnsona, Rotora, historię nowotworów wątroby, choroby wyniszczające, ciężką depresję, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, ciężką cukrzycę ze zmianami naczyniowymi, niedokrwistość sierpowatokrwinkową oraz oponiak, nie powinny stosować tego preparatu. Dodatkowo, u kobiet nie zaleca się jego stosowania w okresie ciąży, laktacji, w przypadku żółtaczki w wywiadzie, uporczywego świądu w trakcie ostatniej ciąży oraz historii opryszczki ciężarnych.