Preparat jest skuteczny w terapii: - epizodów znaczącej depresji oraz w zapobieganiu ich ponownym wystąpieniom- zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych u osób dorosłych i dzieci powyżej 6. roku życia- lęku napadowego z agorafobią lub bez niej- zespołu stresu pourazowego- zespołu lęku społecznego.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do używania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie wolno stosować preparatu, jeśli jesteś uczulony (masz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Równoczesne stosowanie sertraliny z inhibitorami MAO jest niewskazane, może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego (z objawami takimi jak: pobudzenie, drżenie, hipertermia). Leczenie sertraliną można rozpocząć nie wcześniej niż po dwóch tygodniach od zakończenia stosowania inhibitorów MAO; leczenie inhibitorami MAO można rozpocząć po upływie tygodnia od zakończenia stosowania sertraliny. Niewskazane jest jednoczesne stosowanie z sertraliną inhibitorów MAO pimozydu.

Niektóre choroby i inne sytuacje mogą być powodem do zmiany dawki preparatu lub do zaprzestania jego stosowania. W niektórych przypadkach konieczne jest regularne wykonywanie określonych badań kontrolnych.
W przypadku konieczności zmiany innego leku przeciwdepresyjnego na sertralinę, należy być ostrożnym i zdaniem lekarza ocenić stan zdrowia pacjenta.
Osoby z manią powinny być śledzone przez lekarza podczas leczenia (w przypadku wystąpienia manii leczenie preparatem zostanie przerwane).
U pacjentów z schizofrenią mogą występować objawy psychotyczne podczas stosowania preparatu.
Niekonieczne jest stosowanie preparatu u osób z padaczką, chyba że lekarz uzna to za konieczne. W razie wystąpienia napadów padaczkowych w czasie leczenia, należy skonsultować się z lekarzem.
Efekty terapii sertraliną pojawiają się po kilku tygodniach stosowania, czasem może być to dłuższy okres. Osoby z tendencjami do myśli samobójczych związanych z depresją powinny być pod ścisłą kontrolą lekarza, ponieważ terapia preparatem może prowadzić do próby samobójczej. Osoby do 25. roku życia stanowią grupę podwyższonego ryzyka. Jakiekolwiek niepokojące zmiany zachowania powinny być natychmiast zgłaszane lekarzowi.
Preparat nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia (z wyjątkiem pacjentów powyżej 6. roku życia z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi). Brak danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania w kontekście wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i zachowania. Jeśli lekarz zdecyduje o konieczności leczenia dziecka tym lekiem, należy monitorować rozwój i zachowanie pacjenta pod kątem ewentualnych myśli samobójczych i wrogich zachowań (w tej grupie wiekowej ryzyko jest najwyższe). W przypadku zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości, należy natychmiast skontaktować się z pediatrą.
Należy zachować ostrożność, jeśli pacjent przyjmuje doustne leki przeciwzakrzepowe, leki wpływające na krzepliwość krwi oraz inne leki zwiększające ryzyko krwawienia (np. atypowe leki przeciwpsychotyczne, kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, inhibitory COX-2), oraz w przypadku chorób skazy krwotocznej (preparat może powodować przedłużone lub nieprawidłowe krwawienia).
Mogą wystąpić przypadki hiponatremii podczas stosowania preparatu, co może być związane z zaburzeniami wydzielania hormonu antydiuretycznego. Osoby w podeszłym wieku oraz z marskością wątroby lub stosujące leki, które mogą prowadzić do hiponatremii, powinny zachować ostrożność.
Nie zaleca się nagłego zaprzestania leczenia, gdyż mogą wystąpić reakcje odstawienia. Najczęstsze objawy to: zawroty głowy, zaburzenia czucia, niepokój, mdłości, drżenia, bóle głowy. Objawy te są zazwyczaj łagodne, ale mogą być również ciężkie, dlatego zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki preparatu pod ścisłą kontrolą lekarza.
U niektórych osób stosowanie preparatu może prowadzić do akatyzji, czyli niepokoju ruchowego. W takim przypadku lekarz raczej nie zwiększy dawki leku.
Osoby z lekkimi lub umiarkowanymi problemami z wątrobą powinny stosować mniejsze dawki lub zwiększyć odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami.
Z uwagi na brak danych klinicznych, preparat nie powinien być stosowany u osób z ciężkimi problemami z wątrobą.
U osób z cukrzycą może zajść konieczność dostosowania dawki insuliny i/lub doustnych leków przeciwcukrzycowych.
Nie ma danych dotyczących jednoczesnego stosowania sertraliny i elektrowstrząsów.

Informacje o dodatkowych składnikach preparatu:
Preparat zawiera laktozę. Osoby z rzadką nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy oraz zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny stosować preparatu.
Czy lek wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Lek może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń. Leki psychotropowe mogą obniżać zdolność podejmowania decyzji i reakcji w sytuacjach nagłych. Należy zachować ostrożność!

Przed użyciem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży lub karmienia piersią zaleca się skonsultowanie się z lekarzem. Ważne jest dokładne omówienie potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem leku. W przypadku ciąży i karmienia piersią preparat powinien być stosowany tylko w sytuacjach, gdy korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu, ocena ryzyka zawsze powinna być dokonana indywidualnie przez lekarza. Niekonieczne jest stosowanie preparatu w innych okolicznościach ciąży i karmienia piersią.

Asertin to lek, który może wywoływać działania niepożądane, aczkolwiek nie wystąpią one u każdego pacjenta przyjmującego ten preparat. Pamiętaj, że korzyści płynące z stosowania leku zwykle przewyższają ewentualne szkody związane z wystąpieniem działań niepożądanych. Często można zaobserwować: zapalenie gardła, jadłowstręt, nasilone łaknienie, depresję, koszmary senne, lęk, pobudzenie, nerwowość, zmniejszenie libido, drżenie, zaburzenia smaku, zaburzenia koncentracji, szum w uszach, kołatanie serca, bóle brzucha, wymioty, zaparcia, niestrawność, wzdęcia, wysypkę, nadmierną potliwość, bóle mięśniowe, zaburzenia seksualne, problemy z erekcją, ból w klatce piersiowej. Znacznie rzadziej mogą wystąpić: infekcje górnych dróg oddechowych, nieżyt nosa, omamy, nastroje euforyczne, apatia, zawroty głowy, drgawki, zaburzenia koordynacji, osłabienie czucia, zaburzenia mowy, bóle głowy, migrena, ból ucha, nadciśnienie, nagłe zaczerwienienie skóry, duszności, krwawienia z nosa, zapalenie przełyku, trudności w połykaniu, guzy krwawnicze, nadmierna produkcja śliny, zaburzenia języka, zgaga, obrzęk okolicy oczu, plamica, łysienie, nadmierna potliwość, sucha skóra, pokrzywka, choroby stawów, osłabienie mięśni, bóle pleców, tik mięśniowy, nocne oddawanie moczu, zatrzymanie moczu, częste oddawanie moczu, zaburzenia mikcji, krwawienia z pochwy, zaburzenia u kobiet, ogólne złe samopoczucie, dreszcze, gorączka, osłabienie, pragnienie, utrata masy ciała, przyrost masy ciała. Bardzo rzadko może wystąpić: zapalenie uchyłków jelita, zapalenie żołądka i jelit, zapalenie ucha środkowego, nowotwory, powiększone węzły chłonne, wysoki poziom cholesterolu, niski poziom glukozy we krwi, zaburzenia konwersyjne, uzależnienie od leku, zaburzenia psychiczne, agresja, paranoja, myśli samobójcze, nieświadome oddawanie moczu, śpiączka, ruchy taneczne, nieprawidłowe ruchy, zaburzenia czucia, nadwrażliwość, jaskra, problemy z wydzielaniem łez, zaburzenia wzroku, zwężenie pola widzenia, podwoje widzenie, światłowstręt, krwawienie do przedniego oka, poszerzone źrenice, zawał serca, spowolniony rytm serca, problemy z krążeniem, skurcz krtani, hiperwentylacja, niedotlenienie, trudności z oddychaniem, chrypka, czkawka, czarne kał, obecność krwi w kale, zapalenie jamy ustnej, owrzodzenia, problemy z zębami, zapalenie języka, owrzodzenia na ustach, problemy z wątrobą, zapalenie skóry, egzema, wysypka na skórze, zaburzenia w strukturze włosów, nietypowy zapach skóry, problemy z kośćmi, zatrzymanie moczu, problemy z oddawaniem moczu, obfite miesiączki, odmiedniczkowe zapalenie narządów płciowych, problemy z napletkiem, obfite wydzielanie, bolesne erekcje, przepuklina, zgrubienie w miejscu zastrzyku, zwiększona wrażliwość na leki, problemy z chodzeniem, wzrost aktywności enzymów wątrobowych, problemy z nasieniem, urazy. Dodatkowo, z nieokreśloną częstotliwością, mogą wystąpić: niski poziom białych krwinek, mała ilość płytek krwi, reakcje anafilaktyczne, reakcje alergiczne, alergie, wysoki poziom prolaktyny, niedoczynność tarczycy, nieprawidłowy poziom hormonu antydiuretycznego, niski poziom sodu, koszmary senne, myśli samobójcze, zaburzenia ruchowe (w tym pozapiramidowe: nadmierna aktywność, wysokie napięcie, zgrzytanie zębami, trudności z poruszaniem się), omdlenia, objawy zespołu serotoninowego (pobudzenie, splątanie, nadmierne pocenie się, biegunka, gorączka, wysokie ciśnienie, sztywność, szybkie bicie serca), niemoc/niepokój, problemy ze wzrokiem, nieprawidłowe krwawienia, zapalenie trzustki, poważne choroby wątroby (zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby), bezobjawowe podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych, zespół Stevensa i Johnsona, martwica naskórka, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, nadwrażliwość na światło, reakcje skórne, swędzenie, bóle stawów, skurcze mięśni, powiększone piersi u mężczyzn, nieregularne miesiączkowanie, obrzęk kończyn, nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, problemy z krzepnięciem krwi, wysoki poziom cholesterolu. Badania epidemiologiczne wykazały zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów (głównie po 50. roku życia), którzy zażywali leki z tej grupy; mechanizm tego działania nie jest znany. Dzieci i młodzież w wieku od 6. do 18. roku życia: U dzieci i młodzieży leczonych sertraliną, ogólny profil działań niepożądanych był podobny do obserwowanego u osób dorosłych. Zaobserwowano następujące działania niepożądane: Bardzo często występowały: ból głowy, bezsenność, biegunka, nudności. Często występowały: ból w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, anoreksja, labilność emocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, nadmierna aktywność, migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmary nocne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia. Niezbyt często występowały: wydłużony odcinek QT na EKG, próby samobójcze, drgawki, zaburzenia pozapiramidowe, parestezje, depresja, omamy, plamica, hiperwentylacja, niedokrwistość, problemy z wątrobą, zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej, zapalenie pęcherza, opryszczka, zapalenie ucha zewnętrznego, bóle uszu, bóle oczu, rozszerzone źrenice, złe samopoczucie, krwiomocz, krostkowa wysypka, nieżyt nosa, urazy, spadek masy ciała, drgające mięśnie, nieprawidłowe sny, apatia, obecność białka w moczu, częstomocz, wielomocz, bóle piersi, problemy z miesiączką, łysienie, zapalenie skóry, nietypowy zapach skóry, pokrzywka, zgrzytanie zębami, uderzenia gorąca.