Preparat jest zalecany do stosowania w przypadku zakażeń spowodowanych przez mikroorganizmy wrażliwe na kotrimoksazol:
· infekcje dróg oddechowych – podczas zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli, gdy istnieją przesłanki przemawiające za wyborem kotrimoksazolu zamiast pojedynczego antybiotyku
· zapalenie ucha środkowego, gdy są powody do zastosowania kotrimoksazolu zamiast pojedynczego antybiotyku
· terapia i profilaktyka zapalenia płuc spowodowanego przez Pneumocystis carinii u dorosłych i dzieci
· infekcje układu moczowego oraz wrzód miękki (weneryczny)
· infekcje przewodu pokarmowego, w tym dur brzuszny i biegunka podróżnych.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą stanowić przeciwwskazanie albo wskazanie do zmiany dawkowania specyfiku. W określonych przypadkach konieczne może być wykonanie konkretnych badań kontrolnych. W związku z tym przed zastosowaniem preparatu warto skonsultować się z lekarzem, jeśli masz podejrzenia albo zostało u Ciebie zdiagnozowane:
· astmę oskrzelową
· ciężką alergię
· problemy z pracą nerek
· problemy z funkcjonowaniem wątroby
· poważne zaburzenia krwi
· fenyloketonurię
· niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
· porfirię
· problemy z tarczycą
· inne schorzenia przewlekłe
również,
· jeśli przyjmujesz równocześnie inne leki
· jeśli jesteś osobą starszą.
W wymienionych przypadkach trzeba zachować szczególną ostrożność. U takich osób istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia silnych działań niepożądanych. W przypadku pojawienia się wysypki skórnej lub innych poważnych działań niepożądanych, należy natychmiast przerwać stosowanie specyfiku. Poważne działania niepożądane, takie jak: nieprawidłowości w składzie krwi, ciężka postać rumienia wielopostaciowego, martwica toksyczna naskórka, martwica wątroby, mogą zagrażać życiu oraz prowadzić do zgonu. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, stosowanie preparatu powinno być jak najkrótsze, szczególnie u osób starszych.
Jeśli pojawią się objawy wysypki skórnej albo inne poważne działania niepożądane, należy przerwać stosowanie specyfiku i skonsultować się z lekarzem.
Osoby, które muszą przyjmować preparat długotrwale, powinny regularnie wykonywać badania krwi. Jeśli zauważysz znaczące zmniejszenie się wartości któregoś z elementów krwi, należy przerwać leczenie. Nie zaleca się stosowania preparatu u osób z poważnymi zaburzeniami krwi. Czasami u niektórych osób w okresie leczenia może pojawić się zaburzenie krwi, charakteryzujące się zmniejszeniem liczby czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi (pancytopenia).
U osób starszych, z niewydolnością nerek lub u osób z wcześniejszym niedoborem kwasu foliowego mogą wystąpić działania niepożądane związane z deficytem kwasu foliowego. Po uzupełnieniu niedoboru objawy ustępują.
Osoby przyjmujące specyfik długotrwale, zwłaszcza osoby z niewydolnością nerek, powinny regularnie wykonywać badania moczu oraz funkcji nerek. W trakcie leczenia należy pić dużo wody, aby zapewnić odpowiednie wydalanie moczu i zapobiec powstawaniu kryształków w moczu (krystaluria).
Stosowanie preparatu u osób z deficytem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej jest możliwe po dokładnej ocenie przez lekarza ryzyka w stosunku do korzyści. U takich osób istnieje zagrożenie hemolizą (nieodwracalnym uszkodzeniem krwinek). W przypadku stosowania preparatu u tych osób, należy stosować minimalne dawki leku i zachować ostrożność (monitorując czy nie występują objawy hemolizy poprzez odpowiednie badania laboratoryjne).
W przypadku osób z niewydolnością nerek lekarz zaleci odpowiednio dostosowane dawkowanie.
Specyfik zaburza przemianę fenyloalaniny; jednak nie ma to znaczącego wpływu u osób chorych na fenyloketonurię, pod warunkiem, że stosują odpowiednią dietę.
Niektóre osoby mogą wykazywać większe skłonności do indywidualnej nadwrażliwości na sulfonamidy (np. grupa osób „wolno acetylujących”).
Preparat może mieć wpływ na wyniki badań diagnostycznych (np. może zwiększyć wynik pomiaru stężenia kreatyniny we krwi o około 10%, zniekształcić oznaczenie stężenia metotreksatu we krwi).

Czy ten preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie ma informacji dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz obsługiwania urządzeń mechanicznych.

Podczas ciąży i karmienia piersią konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem przed stosowaniem jakiegokolwiek leku. Należy dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z danym lekiem. Informuj lekarza o ciąży lub planach ciąży przed przyjęciem leku.
Przed użyciem leku w ciąży lub podczas karmienia piersią, skonsultuj się z lekarzem. Leczenie podczas ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy lekarz stwierdzi, że korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka. Zaleca się również stosowanie kwasu foliowego zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie stosuj leku podczas ostatnich tygodni ciąży, ponieważ może to zwiększyć ryzyko uszkodzeń układu nerwowego u noworodka (żółtaczka jąder podkorowych mózgu).
Nie stosuj leku podczas karmienia piersią.

Jak każdy lek, także Bactrim może wywoływać niepożądane skutki uboczne, choć nie występują one u wszystkich pacjentów stosujących ten lek. Należy pamiętać, że korzyści z zastosowania leku z reguły przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.
Możliwe reakcje niepożądane obejmują: agranulocytozę, niedokrwistość aplastyczną, hemolityczną lub megaloblastyczną, eozynofilię, hipoprotrombinemię, leukopenię, metemoglobinemię, neutropenię, małopłytkowość, zespół choroby posurowiczej, reakcje alergiczne (w tym ciężkie i zagrażające życiu), alergiczne zapalenie mięśnia sercowego, obrzęk naczynioruchowy, gorączkę polekową, plamicę, zespół Henocha-Schoenleina, zespół toczniopodobny, dreszcze, wysypki alergiczne, objawy nadwrażliwości układu oddechowego, rzadkie guzkowe zapalenie okołotętnicze, zapalenie spojówek oraz twardówki oka, hiperkaliemię, hiponatremię, zmniejszone łaknienie, rzadko hipoglikemię, depresję, omamy, bóle głowy, zawroty głowy, aseptyczne zapalenie opon mózgowych, drgawki, zapalenie nerwów obwodowych, ataksję, szumy uszne, apatię, nerwowość, duszność, kaszel, nacieki w płucach, biegunkę, nudności, wymioty, bóle brzucha, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zapalenie trzustki, zwiększoną aktywność aminotransferaz, zapalenie wątroby z żółtaczką cholestatyczną lub martwicą wątroby (rzadko), wysypkę, pokrzywkę, świąd skóry, nadwrażliwość na światło, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, bóle stawów, bóle mięśni, obecność kryształów w moczu, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, toksyczny zespół nerczycowy z okresowym zatrzymaniem moczu lub bezmoczem, zwiększone stężenie azotu pozabiałkowego, zwiększone stężenie kreatyniny w surowicy, rzadko zwiększoną diurezę, osłabienie, uczucie zmęczenia, bezsenność.
Bardzo rzadko zgłaszano przypadki zespołu Stevensa-Johnsona oraz martwicę toksyczną – rozpływną naskórka.