Niektóre schorzenia lub inne sytuacje mogą być przeszkodą dla stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.
Leczenie lekiem może prowadzić do zapalenia okrężnicy, które może mieć poważne konsekwencje, a objawy mogą pojawić się nawet po 2-3 tygodniach od zakończenia kuracji. Dlatego klindamycynę stosuje się jedynie w przypadku ciężkich zakażeń, gdy inne, mniej toksyczne antybiotyki nie są zalecane przez lekarza.
Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leku u osób z:
· zaburzeniami czynności wątroby
· zaburzeniami przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (pacjenci z miastenią, chorobą Parkinsona)
· chorobami przewodu pokarmowego (szczególnie po zapaleniu jelita grubego).
W przypadku długotrwałego stosowania leku (ponad 3 tygodnie) zaleca się regularną kontrolę morfologii krwi oraz czynności nerek i wątroby.
Antybiotyki, zwłaszcza stosowane długotrwale, mogą sprzyjać nadmiernemu rozwojowi opornych na leczenie bakterii i grzybów. Zaleca się monitorowanie potencjalnych objawów nowych zakażeń podczas leczenia. W przypadku wystąpienia nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych (np. zakażenia drożdżakami) w trakcie stosowania leku, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Lek słabo przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego i nie powinien być stosowany w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Antybiotyki nie są skuteczne w leczeniu zakażeń dróg oddechowych spowodowanych przez wirusy.
Stosowanie leku, zwłaszcza u osób uczulonych na penicylinę, może wiązać się z wystąpieniem poważnych reakcji alergicznych, w tym reakcji zagrażających życiu, takich jak obrzęk naczynioruchowy czy reakcje anafilaktyczne. Ciężkie reakcje wymagają natychmiastowej specjalistycznej pomocy medycznej. Dlatego zaleca się ostrożność przy stosowaniu leku u osób uczulonych na penicylinę.
W przypadku wystąpienia biegunki w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu, nie należy dążyć do samodzielnego leczenia, lecz należy skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko powstania rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które może mieć ciężki, zagrażający życiu przebieg (szczególnie u osób starszych lub osłabionych). Objawy tego schorzenia (takie jak wodniste stolce z krwią i śluzem, bóle brzucha, gorączka, parcie na stolec) są spowodowane przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit nie jest wskazane w tym przypadku. W razie potrzeby lekarz zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne.
Preparatu w postaci wstrzyknięć domięśniowych lub infuzji nie należy podawać wcześniakom ani noworodkom. Alkohol benzylowy zawarty w preparacie może prowadzić do niewydolności oddechowej u wcześniaków, co może doprowadzić do zgonu.
Dodatkowe informacje o pozostałych składnikach preparatu:
­ doustne postaci preparatu (kapsułki i granulat do sporządzania syropu) zawierają laktozę; osoby nietolerujące galaktozy, z niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania galaktozy i glukozy, nie powinny stosować doustnych postaci preparatu;
­ preparat w postaci granulatu do sporządzania syropu zawiera sacharozę;
­ preparat w postaci roztworu do wstrzyknięć i infuzji zawiera alkohol benzylowy; po podaniu alkoholu benzylowego może wystąpić zespół niewydolności oddechowej u niemowląt, prowadzący do śmierci. Preparatu nie należy podawać wcześniakom ani noworodkom.


Czy lek ten wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Brak danych na temat wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat jest dostępny w postaci kapsułek, granulatu do syropu oraz roztworu do wstrzyknięć. Należy stosować go zgodnie z zaleceniami lekarza i nie przekraczać zaleconych dawek. Dorośli i młodzież po 14. roku życia powinni przyjmować 600-1800 mg na dobę, podzielone na 3-4 dawki. W przypadku ciężkich zakażeń stosuje się lek dożylne. Dzieci powinny stosować mniejsze dawki, w zależności od masy ciała. Należy zachować ostrożność w przypadku zaburzeń nerek lub wątroby. Preparat podaje się doustnie, wstrzykując domięśniowo lub dożylnie. Lekarz określi czas trwania leczenia, które powinno wynosić co najmniej 10 dni.