Jest to preparat złożony zawierający 2 substancje czynne: gentamycynę o działaniu przeciwbakteryjnym oraz deksametazon o działaniu przeciwzapalnym. Gentamycyna jest antybiotykiem z grupy aminoglikozydów o szerokim spektrum działania. Mechanizm jej działania, wspólny dla całej grupy antybiotyków aminoglikozydowych, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Deksametazon jest lekiem z grupy kortykosteroidów. Wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i przeciwwysiękowe. Po podaniu miejscowym gentamycyna i deksametazon w niewielkim stopniu przenikają do krążenia (stopień wchłaniania deksametazonu może zwiększać się w przypadku podrażnienia i uszkodzenia nabłonka rogówki).

Wskazaniem do zastosowania tego preparatu są zakażenia oka spowodowane bakteriami wrażliwymi na gentamycynę. Mogą to być różne choroby, takie jak zapalenie spojówek lub zapalenie rogówki. Preparat można również stosować w przypadku alergicznych stanów zapalnych spojówek i powiek, które zostały wtórnie zakażone.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do stosowania pewnego preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Nie wolno go używać, jeśli występuje uczulenie na którykolwiek ze składników preparatu lub na aminoglikozydy.
Preparat jest również przeciwwskazany, gdy występuje:
· zakażenie rogówki wirusem opryszczki, ospą krowią, ospą wietrzną, inne choroby wirusowe rogówki lub spojówki
· zakażenie gruźlicze oka
· zakażenie grzybicze oka
· wrzód i rany rogówki
· ostre, ropne zakażenie przedniego odcinka oka
jaskra z wąskim i otwartym kątem przesączania.

Pewne schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki tego preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.
Produkt ten przeznaczony jest wyłącznie do użytku zewnętrznego, miejscowego do worka spojówkowego. Leczenie powinno odbywać się pod kontrolą lekarza okulisty.
Długotrwałe stosowanie może prowadzić do wystąpienia nadciśnienia wewnątrzgałkowego, jaskry, uszkodzenia nerwu wzrokowego, zaburzeń ostrości i ograniczenia pola widzenia, a także do powstania zaćmy podtorebkowej.
W trakcie stosowania preparatu zaleca się regularne sprawdzanie ciśnienia wewnątrzgałkowego.
W okresie stosowania preparatu nie zaleca się używania soczewek kontaktowych.

Czy ten preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Należy zachować ostrożność, ponieważ bezpośrednio po zastosowaniu leku do oka, możliwe są przejściowe zaburzenia widzenia, które mogą utrudniać prowadzenie pojazdów i obsługę urządzeń mechanicznych. Jeśli wystąpią zaburzenia widzenia, należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych do czasu ustąpienia zaburzeń oraz powrotu ostrego, prawidłowego widzenia.

W czasie ciąży zaleca się skonsultowanie się z lekarzem przed przyjęciem jakiegokolwiek leku!
Niezmiernie ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z przyjmowaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, powiadom lekarza, który przepisuje receptę na ten lek.
Nie można wykluczyć ogólnoustrojowej ekspozycji na kortykosteroidy, nawet jeśli są one stosowane miejscowo do oka. Należy unikać stosowania preparatu w ciąży. Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne, i w jego ocenie korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla płodu. Tylko lekarz może oszacować stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku (w razie zaleceń lekarskich stosować najmniejszą możliwą dawkę przez możliwie najkrótszy okres czasu).
W czasie stosowania preparatu należy przerwać karmienie piersią ze względu na ryzyko przenikania substancji czynnych do mleka matki.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, w tym tych dostępnych bez recepty. Preparat jest przeznaczony do stosowania miejscowego i nie powoduje interakcji z innymi lekami. Jeśli stosujesz inne preparaty do oczu, odczekaj co najmniej 15 minut między podaniami. Maść do oczu powinna być nakładana jako ostatnia.

Jak każdy lek, Dexamytrex może wywoływać skutki uboczne, chociaż nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów. Należy pamiętać, że korzyści z zastosowania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.
Możliwe jest wystąpienie łagodnych, przejściowych i krótkotrwałych zaburzeń widzenia. Użycie preparatu po urazie rogówki może spowolnić proces gojenia rany. Po długotrwałym stosowaniu mogą pojawić się poważniejsze skutki, takie jak jaskra z uszkodzeniem nerwu wzrokowego, powstanie zaćmy podtorebkowej. Zdarzają się też pojedyncze przypadki rozszerzenia źrenicy.