Terapia hormonalna w leczeniu objawów braku estrogenów po menopauzie naturalnej lub sztucznej ma na celu zapobieganie osteoporozie u kobiet po menopauzie narażonych na złamania, gdy inne leki są niewskazane lub niemożliwe do zastosowania. Leczenie można przeprowadzać w sposób ciągły lub cykliczny. Pojedyncza dawka zwykle wynosi 1 g żelu/d, ale po kilku cyklach można dostosować dawkę w zakresie od 0,5 do 1,5 g żelu/d. Żel należy nakładać na umytą i osuszoną skórę dolnej części tułowia lub ud, na zmianę; powierzchnia aplikacji powinna mieć wielkość 1-2 dłoni. Nie nakładać na skórę piersi, twarzy, okolic intymnych lub podrażnioną skórę; poczekać aż żel zostanie wchłonięty przed ubraniem, a przez pierwszą godzinę po aplikacji nie należy myć obszaru podania. U pacjentek z zachowaną macicą należy stosować w kombinacji z progestagenem (co najmniej 12-14 następnych dni w miesiącu). W przypadku zapomnienia dawki preparatu przez pacjentkę: do 12 godzin - należy podać jak najszybciej, po upływie 12 godzin - pominąć zapomnianą dawkę i przyjąć następną zgodnie z planem (może wystąpić krwawienie z dróg rodnych). Doświadczenie w leczeniu kobiet powyżej 65 roku życia jest ograniczone.

Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) ma na celu złagodzenie objawów niedoboru estrogenów u kobiet przechodzących przez menopauzę, czy to naturalną, czy sztuczną.

Jej stosowanie może być również wskazane jako profilaktyka osteoporozy u kobiet po menopauzie z wysokim ryzykiem złamań, które nie mogą stosować innych leków przeciwpadaczkowych. Niestety, brakuje doświadczeń dotyczących skuteczności tego leczenia u kobiet powyżej 65 roku życia.

Nadwrażliwość na którekolwiek składniki preparatu, rozpoznanie lub podejrzenie raka piersi, rak piersi w historii, rozpoznanie lub wystąpienie wcześniejszego nowotworu związanego z estrogenem (np. rak trzonu macicy), niezdiagnozowane krwawienie z dróg rodnych, nieleczony rozrost endometrium, chora lub wcześniejsza choroba zakrzepowo-zatorowa żył (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), występowanie zaburzeń wskazujących na zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów (np. niedobór białka C, białka S lub antytrombiny), niedawno przebyty lub aktywny stan zakrzepowo-zatorowy tętnic (np. dławica piersiowa, zawał serca), ostra choroba wątroby lub choroba wątroby w przeszłości do momentu powrotu wyników badań czynności wątroby do normy, porfiria. Należy unikać kontaktu obszaru skóry z naniesionym żelem z obszarem skóry innych osób lub zwierząt.