Doksepina, znany również jako lek przeciwdepresyjny o strukturze trójpierścieniowej, działa głównie poprzez wpływ na noradrenalinę w synapsach między neuronami. Hamuje proces wychwytu zwrotnego noradrenaliny, co prowadzi do dłuższego jej działania i zwiększonej stymulacji komórek z nią związanych. Oprócz działania przeciwlękowego i uspokajającego, doksepina wykazuje również inne właściwości farmakologiczne, jak działanie przeciwhistaminowe i a1-adrenolityczne. Może być stosowana w leczeniu bezsenności, ułatwiając zasypianie szczególnie po podaniu wieczorem.

Niektóre schorzenia oraz inne czynniki mogą być przeciwwskazaniem do stosowania preparatu lub wskazywać na konieczność zmiany dawki. Doświadczanie efektów leczenia preparatem może zajść dopiero po kilku tygodniach, a czasami może być dłuższy. Pacjent powinien być bezwzględnie nadzorowany przez lekarza do momentu poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, dla których przepisywana jest doksepina, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia myśli samobójczych. Osoby poniżej 25. roku życia stanowią grupę o wyjątkowym ryzyku. W trakcie zmiany dawkowania również konieczne jest ścisłe lekarskie monitorowanie pacjenta. Osoby przyjmujące doksepina raz na dobę i należące do grup ryzyka powinny zachować szczególną ostrożność. Podczas leczenia mogą wystąpić uczucie senności oraz zwiększone oddziaływanie alkoholu na organizm. W przypadku nasilenia objawów psychozy lub wystąpienia objawów manii należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Po zakończeniu nagłego przyjmowania preparatu mogą wystąpić objawy odstawienne, takie jak bezsenność czy nadmierne pocenie się. Preparet powinien być stosowany ostrożnie u osób z ciężkimi zaburzeniami pracy serca, zaburzeniami wątroby i/lub nerek, rozrostem gruczołu krokowego oraz historią napadów padaczkowych. Preparat zawiera laktozę, dlatego osoby z określonymi nietolerancjami nie powinny go stosować. Może on także wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, więc należy zachować ostrożność podczas jego stosowania.

Preparat występuje w postaci kapsułek i jest przeznaczony do przyjmowania doustnego. Zaleca się stosowanie zgodnie z zaleceniami lekarza oraz nie przekraczanie zaleconych dawek, aby uniknąć ewentualnych szkód dla zdrowia. Dawkowanie zazwyczaj wynosi 30-300 mg/dobę, w zależności od stanu pacjenta. Działanie przeciwlękowe preparatu zazwyczaj występuje wcześniej niż działanie przeciwdepresyjne. Przedawkowanie może zaszkodzić zdrowiu, dlatego ważne jest konsultowanie się z lekarzem w razie jakichkolwiek wątpliwości. Osoby w podeszłym wieku i z chorobami o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu zazwyczaj zaczynają od dawki 75 mg/dobę. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci poniżej 12. roku życia. W przypadku chorych z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, konieczne może być dostosowanie dawki przez lekarza. Preparat należy przyjmować podczas posiłku.

Informuj swojego lekarza o wszystkich ostatnio zażywanych lekach, również tych dostępnych bez recepty. Unikaj jednoczesnego stosowania leków znieczulających ogólnie lub miejscowo, ponieważ może to zwiększyć ryzyko zaburzeń rytmu serca oraz nadciśnienia. Unikaj również stosowania preparatu jednocześnie z lekami sympatykomimetycznymi, takimi jak efedryna czy izoprenalina. Cymetydyna może wpływać na stężenie doksepiny we krwi, a barbiturany przyspieszają jej wydalanie z organizmu. Doksepina może również osłabiać działanie podjęzykowych azotanów oraz leków obniżających ciśnienie. Unikaj stosowania inhibitorów MAO podczas leczenia doksepiną, aby uniknąć potencjalnych powikłań. Nie stosuj również leków przeciwdepresyjnych ani przeciwlękowych jednocześnie z doksepina. Lekarz może zalecić zmniejszenie dawki preparatów hormonalnych podczas stosowania doksepiny. Ostrożnie stosuj lek z doustnymi środkami przeciwcukrzycowymi, ponieważ może to nasilać działanie hipoglikemizujące. W trakcie leczenia unikaj spożywania alkoholu.