Preparat jest przeznaczony do leczenia infekcji wywołanych przez bakterie, które są wrażliwe na amoksycylinę.

Może być stosowany u dorosłych i dzieci w przypadku takich zakażeń jak ostre zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, angina paciorkowcowa, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, bakteriomocz w ciąży, odmiedniczkowe zapalenie nerek, dur brzuszny, dur rzekomy, ropień okołozębowy, zakażenia po protezowaniu stawów, eradykacja Helicobacter pylori, borelioza oraz zapobieganie zapaleniu wsierdzia.

Niektóre przypadki chorób i innych okoliczności mogą skutkować niezalecaniem stosowania lub koniecznością zmiany dawkowania preparatu. W niektórych sytuacjach konieczne może być przeprowadzenie specyficznych badań kontrolnych.

Zanim zdecydujesz się na zastosowanie preparatu, koniecznie poinformuj lekarza o swoich wcześniejszych reakcjach alergicznych na inne antybiotyki, leki lub alergeny. Użycie penicylin wiąże się z ryzykiem poważnych reakcji alergicznych, które w sporadycznych przypadkach mogą prowadzić nawet do śmierci. Ryzyko to jest większe u osób uczulonych na antybiotyki beta-laktamowe (takie jak penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy, monobaktamy), dlatego stosowanie preparatu jest niezalecane w tej grupie pacjentów. Ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych jest również większe u osób z chorobami atopowymi oraz uczulonych na różne alergeny. Rzadko stosowanie amoksycyliny w formie doustnej może powodować poważne objawy nadwrażliwości i wstrząs anafilaktyczny. Takie reakcje mogą być zagrożeniem dla życia, dlatego już po pierwszych objawach należy natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną. Wymagana może być hospitalizacja i podjęcie odpowiedniego leczenia (nierzadko postępowanie ratunkowe). W przypadku reakcji alergicznej należy skonsultować się z lekarzem, który może zalecić inne leki. W sporadycznych przypadkach reakcji alergicznej możliwe jest wystąpienie ostrego zespołu wieńcowego (zwane zespołem Kounisa). U pacjentów z zaburzeniami nerek należy dostosować dawkowanie; lekarz podejmie decyzję o odpowiedniej ilości preparatu w zależności od stopnia niewydolności nerek. Stosowanie dużych dawek, niewydolność nerek oraz inne czynniki ryzyka (np. historia napadów drgawkowych, padaczka, zapalenie opon mózgowych) mogą prowadzić do wystąpienia drgawek. Jeśli na początku leczenia wystąpi rumień z krostkami i towarzysząca gorączka, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Te objawy mogą świadczyć o ciężkiej reakcji skórnej w postaci ostrej uogólnionej osutki krostkowej. W przypadku jej wystąpienia, konieczne jest przerwanie leczenia, a stosowanie amoksycyliny w przyszłości jest niezalecane. Nie należy stosować preparatu u osób z mononukleozą zakaźną lub u których istnieje podejrzenie wystąpienia tej choroby (ze względu na zwiększone ryzyko rumieniowych zmian skórnych, podobnych do wysypki w przebiegu ospy). Podczas leczenia boreliozą (chorobą z Lyme) może wystąpić reakcja Jarischa i Herxheimera (zwana Herx), będąca częstym skutkiem działania antybiotyku. Objawy mogą obejmować bóle głowy, bóle mięśni, podwyższoną temperaturę, uczucie rozbicia, złe samopoczucie i wysypkę.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków może sprzyjać nadmiernemu rozwojowi bakterii i grzybów opornych na leczenie. Jeśli pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze w trakcie stosowania preparatu, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. W przypadku wystąpienia biegunki w trakcie lub po zakończeniu leczenia, nie należy jej leczyć samodzielnie, lecz konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem. Istnieje ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które czasem przebiega bardzo poważnie. Objawy kliniczne wynikają z obecności pałeczki Clostridium difficile, która może się namnażać w sytuacji zaburzonej flory bakteryjnej jelit. W takiej sytuacji nie powinno się stosować środków hamujących pracę jelit. W przypadku długotrwałego stosowania preparatu zalecana jest kontrola funkcji nerek, wątroby oraz parametrów hematologicznych. Stosowanie preparatu u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe wymaga regularnej kontroli stanu krzepnięcia krwi. W razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie leków przeciwzakrzepowych. Wysokie stężenie amoksycyliny w moczu może prowadzić do osadzania się kryształów. Dlatego w przypadku stosowania dużych dawek preparatu, pacjent powinien spożywać odpowiednią ilość płynów, aby zmniejszyć ryzyko osadzania się kryształów leku w moczu.

U pacjentów z cewnikami należy regularnie kontrolować ich stan i przepływność. Podczas stosowania dużych dawek amoksycyliny, podobnie jak w przypadku innych antybiotyków beta-laktamowych, zaleca się regularne monitorowanie morfologii krwi. Amoksycylina może mieć wpływ na wyniki pomiaru stężenia glukozy w moczu i we krwi (najczęściej fałszywie zwiększone wyniki glukozy w moczu). Może również obniżać stężenie estriolu w moczu kobiet ciężarnych. Ponadto może zakłócać wyniki oznaczenia białek metodami kalorymetrycznymi. Przed wykonaniem tych badań należy poinformować lekarza oraz personel laboratorium o stosowaniu amoksycyliny.

Preparat występuje w postaci tabletek do przyjmowania doustnego. Należy zastosować preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy przekraczać wskazanej dawki, ponieważ nie przyniesie to dodatkowej skuteczności działania leku, a może być szkodliwe dla zdrowia i życia. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.

Dawkowanie preparatu jest dobierane indywidualnie przez lekarza, zależnie od wskazań, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów oraz stanu pacjenta. W niektórych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest modyfikacja dawkowania. U dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg, w zależności od rodzaju zakażenia, zalecane dawki to między 0,25 a 2 g co 8 lub 12 godzin. W ciężkich zakażeniach dawka może być zwiększona.

Dzieci o masie ciała poniżej 40 kg, powinny przyjmować preparat w ilości między 20 a 100 mg/kg masy ciała na dobę, w dawkach podzielonych. Podanie leku można stosować niezależnie od posiłków. Tabletki można połknąć w całości z wodą lub rozpuścić w wodzie, aby przygotować zawiesinę.