Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B zawiera antygen wirusa pozyskiwany metodami inżynierii genetycznej.

Antygen wirusa jest białkiem powierzchniowym pozyskiwanym z hodowli drożdży przy użyciu rekombinacji genetycznej. Brak substancji pochodzenia ludzkiego w procesie produkcji szczepionki. Białko wirusowe zostało adsorbowane na wodorotlenku glinu. Celem szczepionki jest wywołanie odpowiedzi immunologicznej poprzez wytworzenie przeciwciał przeciwko antygenom szczepionki. Dzięki mechanizmom pamięci immunologicznej, osoby reagujące korzystnie na szczepienie będą miały szybką i skuteczną reakcję immunologiczną przy kolejnym kontakcie z wirusem, zmniejszając ryzyko zachorowania.

Czynne uodpornienie przeciwko WZW typu B jest osiągane po podstawowej serii szczepień zgodnie z oficjalnymi zaleceniami i Programem Szczepień Ochronnych. Szczepionka spełnia także wymogi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).

Preparat jest przeznaczony do aktywnego zabezpieczenia przed zakażeniem wszystkimi znanymi podtypami wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV). Należy spodziewać się, że szczepienie zapobiega także zakażeniu wirusem typu D wywołanym przez HDV, który występuje tylko wspólnie z wirusem typu B.

Szczepienie powinno być przeprowadzone zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych oraz oficjalnymi zaleceniami.

Niestety, nawet jeśli są wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go zastosować. Nie wolno stosować preparatu, jeśli jesteś uczulony (masz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem do podania szczepionki jest nadwrażliwość po poprzedniej dawce tej szczepionki.

Przeciwwskazaniem czasowym do podania szczepionki jest ostra lub ciężka choroba przebiegająca z gorączką (łagodne zakażenia nie są przeciwwskazaniem do podania szczepionki).

Nie podawać szczepionki donaczyniowo.

W trakcie ciąży nie stosuj żadnego leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!

Niezbędne jest uzyskanie porady lekarskiej przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w czasie ciąży lub karmienia piersią, aby dokładnie omówić potencjalne ryzyka i korzyści związane z przyjmowaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, poinformuj lekarza o swoim stanie podczas zapisywania recepty na lek.

Podawanie szczepionki kobietom w ciąży jest możliwe jedynie w sytuacjach, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne i uzna, że spodziewane korzyści znacząco przewyższają potencjalne ryzyko. Decyzję o podaniu szczepionki powinien podejmować wyłącznie lekarz po dokładnej analizie korzyści i ryzyka w danym przypadku!

Nie ma dostatecznych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania szczepionki Engerix B u kobiet karmiących piersią. Przed podaniem szczepionki w tym okresie należy skonsultować się z lekarzem.

Powiadom lekarza o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, również tych bez recepty.

Szczepionka może być podawana jednocześnie z innymi szczepionkami, ale należy pamiętać o różnych miejscach iniekcji i osobnych strzykawkach.

Nie mieszaj preparatu z innymi szczepionkami w tej samej strzykawce.

Można podać szczepionkę razem z inną szczepionką, ale odpowiedź immunologiczna może być zmniejszona.

Można stosować szczepionkę jako uzupełnienie cyklu podstawowego lub jako dawkę przypominającą.

Immunosupresja może wpłynąć na odpowiedź immunologiczną na szczepienie.

Jak każdy lek, także Engerix B może spowodować efekty uboczne, chociaż nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów przyjmujących ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści płynące z zastosowania szczepionki zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.

Bardzo często można doświadczyć bólów głowy, drażliwości, reakcji w miejscu podania, takich jak zaczerwienienie i ból, oraz uczucie zmęczenia. Często mogą wystąpić biegunka, wymioty, nudności, bóle brzucha, zmniejszenie apetytu, senność, gorączka powyżej 37,5°C, złe samopoczucie, twardość i obrzęk w miejscu podania. Niekiedy mogą pojawić się zawroty głowy, bóle mięśni, objawy przypominające grypę. Rzadziej można zauważyć ogólne powiększenie węzłów chłonnych, bóle stawów, parestezje, reakcje nadwrażliwości, w tym wysypkę, świąd, pokrzywkę.

Ponadto możliwe są efekty uboczne, których częstość występowania nie została określona: małopłytkowość, zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, encefalopatia, drgawki, paraliże, zapalenie nerwów, neuropatie, zaburzenia czucia, zapalenie stawów, osłabienie mięśni, zapalenie naczyń, niedociśnienie tętnicze, bezdech u wcześniaków urodzonych w 28. tygodniu ciąży lub wcześniej, rumień wielopostaciowy, liszaj płaski oraz reakcje anafilaktyczne, w tym obrzęk naczynioruchowy i wstrząs anafilaktyczny stanowiący bezpośrednie zagrożenie życia. Dodatkowo, w bardzo rzadkich przypadkach po zastosowaniu szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B mogą wystąpić reakcje alergiczne przypominające zapalenie wątroby typu B.