Lewotyroksyna, substancja czynna preparatu, jest syntetycznym odpowiednikiem naturalnej tyroksyny (T4) - hormonu tarczycy, który ma takie same działanie jak endogenny hormon. W organizmie tyroksyna zostaje zamieniona na bardziej aktywną trójjodotyroninę (T3). Hormony tarczycy regulują metabolizm i są niezbędne do prawidłowego wzrostu, rozwoju i funkcjonowania organizmu.

Lewotyroksyna jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego, głównie w jelicie cienkim, gdzie osiąga maksymalne stężenie po około 5-6 godzinach po podaniu preparatu. Większość lewotyroksyny łączy się z białkami osocza, co powoduje stałą i szybką wymianę z frakcją wolnego hormonu. Działanie preparatu zaczyna się po 3-5 dniach stosowania. Około 1/3 puli lewotyroksyny poza tarczycą znajduje się w wątrobie i podlega szybkiej wymianie. Metabolizm hormonów tarczycy zachodzi głównie w wątrobie, nerkach, mózgu i mięśniach, a ich metabolity są wydalane z moczem i kałem.

Preparat jest zalecany do stosowania w poniższych przypadkach:

- terapia wola obojętnego

- profilaktyka nawrotów po chirurgicznym usunięciu wola obojętnego, w zależności od stopnia zachowanej czynności tarczycy po operacji

- terapia substytucyjna w niedoczynności tarczycy

- terapia supresyjna w raku tarczycy.

Dawka 25/50/75/100 µg jest zalecana w leczeniu skojarzonym z lekami przeciwtarczycowymi podczas terapii nadczynności tarczycy.

Dawka 100/150/200 µg jest zalecana w testach hamowania czynności tarczycy w celach diagnostycznych.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie można stosować preparatu, jeśli występuje uczulenie (nadwrażliwość) na którekolwiek składniki preparatu.

Przeciwwskazania do stosowania preparatu obejmują także:

• nieleczona niewydolność kory nadnerczy

• nieleczona niedoczynność przysadki

• nieleczona nadczynność tarczycy

• świeży zawał serca

• zapalenie mięśnia sercowego

• ostre zapalenie wszystkich warstw serca.

Leczenie skojarzone z lekami przeciwtarczycowymi w leczeniu nadczynności tarczycy jest przeciwwskazane w okresie ciąży.

Podczas ciąży nie należy stosować żadnych leków bez konsultacji z lekarzem!

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią, ważne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu uzyskania informacji o potencjalnych zagrożeniach i korzyściach związanych z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o tym podczas przepisywania recepty na lek.

Stosowanie leków w ciąży i w okresie karmienia piersią powinno być kontynuowane, ponieważ zapotrzebowanie na lek może się zwiększyć w czasie ciąży. Konieczne jest regularne kontrolowanie poziomu TSH w każdym trymestrze ciąży. W przypadku konieczności, lekarz dostosuje dawkowanie lewotyroksyny (może być konieczne zwiększenie dawki). Po porodzie należy natychmiast dostosować dawkowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza, zazwyczaj wracając do dawki stosowanej przed ciążą. Po porodzie poziom TSH we krwi powinien powrócić do prawidłowych wartości w ciągu 6-8 tygodni.

Leczenie skojarzone z lekami przeciwtarczycowymi w nadczynności tarczycy jest przeciwwskazane w okresie ciąży.

Podczas ciąży należy unikać przeprowadzania badań diagnostycznych, które mogą hamować czynność tarczycy (stosowanie substancji radioaktywnych u kobiet w ciąży jest przeciwwskazane).

Lewotyroksyna przenika do mleka matki, ale poziomy osiągane przy stosowaniu zalecanych dawek nie powodują zaburzeń czynności tarczycy u dziecka.

Euthyrox N 25, -50, -75, -100, -125, -150, -175, -200, jak każdy inny lek, może wywoływać działania niepożądane, ale nie u wszystkich pacjentów. Trzeba pamiętać, że korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają skutki uboczne.

Jeśli dawki lewotyroksyny są zbyt szybko zwiększane na początku leczenia, mogą pojawić się objawy podobne do nadczynności tarczycy, takie jak: zaburzenia rytmu serca, zwiększenie częstości akcji serca, uczucie kołatania serca, bóle w klatce piersiowej, bóle głowy, osłabienie mięśni, kurcze mięśni, uderzenia gorąca, gorączka, wymioty, zaburzenia miesiączkowania, drżenia, niepokój, bezsenność, nadmierne pocenie się, utrata masy ciała, biegunka. W takich sytuacjach należy skonsultować się z lekarzem w celu dostosowania dawki.

Jeśli wystąpi nadwrażliwość, mogą pojawić się reakcje alergiczne, wysypka, pokrzywka, obrzęk, duszność, skurcz oskrzeli.