Metformina to lek przeciwcukrzycowy, który pomaga kontrolować stężenie glukozy we krwi u osób z cukrzycą typu 2. Pomaga zmniejszyć produkcję glukozy w wątrobie, zwiększa wychwyt glukozy przez organizm oraz jej zużycie. Metformina nie powoduje hipoglikemii, stabilizuje masę ciała i korzystnie wpływa na poziom lipidów we krwi. Jest skutecznym lekiem pierwszego rzutu u dorosłych z nadwagą.

Po podaniu doustnym metforminy, maksymalne stężenie leku we krwi osiąga się po około 2,5 godzinach. Stężenie leku w osoczu utrzymuje się przez 24-48 godzin. Metformina nie ulega metabolizmowi w wątrobie i jest wydalana z moczem w niezmienionej postaci. W przypadku zaburzeń czynności nerek, wydalanie leku może być zmniejszone, co prowadzi do zwiększenia jego stężenia we krwi.

Preparat jest zalecany w terapii osób z nadwagą i z cukrzycą typu 2, gdy zmiana diety i aktywność fizyczna nie przynoszą odpowiednich rezultatów w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi.

U pacjentów dorosłych lek może być podawany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami doustnymi lub insuliną.

Wiadomo, że stosowanie metforminy u dorosłych chorych z cukrzycą typu 2 i nadwagą zmniejsza ryzyko powikłań, szczególnie jeśli leczenie rozpoczęto od diety, a nie przyniosło oczekiwanych rezultatów.

Preparat w postaci tabletek powlekanych jest przeznaczony do przyjmowania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, aby nie zwiększać skuteczności leku i uniknąć szkody dla zdrowia. W razie wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.

U dorosłych z prawidłową czynnością nerek (GFR nie mniejszy niż 90 ml/min):

W monoterapii lub terapii skojarzonej z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi:

- zazwyczaj zaleca się początkowo podawanie 500-850 mg 2-3 razy dziennie, w trakcie lub po posiłku. Po 10-15 dniach lekarz dostosuje dawkowanie na podstawie wyników pomiarów stężenia glukozy we krwi. Stopniowe zwiększanie dawki może przeciwdziałać wystąpieniu działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Dawka maksymalna to 3 g dziennie podawane w 3 podzielonych dawkach.

Lekarz może również zalecić ten preparat jako zastępstwo dla dotychczas przyjmowanych doustnych leków przeciwcukrzycowych. Należy wówczas ściśle stosować się do zaleceń lekarza.

W terapii skojarzonej z insuliną:

- zazwyczaj zaleca się początkowo podawanie 500-850 mg 2-3 razy dziennie; lekarz dostosuje dawkę insuliny na podstawie wyników pomiarów stężenia glukozy we krwi.

Specjalne grupy pacjentów:

U osób w podeszłym wieku lekarz ustali dawkę na podstawie parametrów czynności nerek. Konieczna jest regularna kontrola czynności nerek w tej grupie wiekowej.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wartość GFR należy ocenić przed rozpoczęciem leczenia preparatami zawierającymi metforminę, a następnie co najmniej raz w roku; u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem pogorszenia czynności nerek oraz u osób w podeszłym wieku czynność nerek należy kontrolować częściej, np. co 3-6 miesięcy.

W przypadku zaburzeń czynności nerek, lekarz zaleci odpowiednie zmniejszenie dawki metforminy (szczegółowe informacje: patrz zarejestrowane materiały producenta).

Stosowanie metforminy jest przeciwwskazane, jeśli współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR jest mniejszy niż 30 ml/min.

U dzieci powyżej 10. roku życia i młodzieży:

W monoterapii lub terapii skojarzonej z insuliną: zazwyczaj zaleca się początkowo podawanie 500-850 mg raz dziennie, w trakcie lub po posiłku. Po 10-15 dniach lekarz dostosuje dawkę na podstawie wyników pomiarów stężenia glukozy we krwi. Stopniowe zwiększanie dawki może zapobiec wystąpieniu działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Maksymalna zalecana dawka to 2 g dziennie podawane w 2-3 podzielonych dawkach.

Przed zażyciem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią zawsze skonsultuj się z lekarzem!

Należy zawsze omówić z lekarzem potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem leku w okresie ciąży lub karmienia piersią. Przed zastosowaniem preparatu informuj lekarza o swoim stanie, a jeśli zajdziesz w ciążę podczas leczenia, koniecznie zmień leczenie na insulinę.

Podobnie jak każdy lek, Etform może wywoływać niepożądane skutki uboczne, jednak nie u wszystkich pacjentów stosujących ten lek. Pamiętaj, że korzyści z terapii lekiem zwykle przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.

Najczęściej występujące działania niepożądane to nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i brak apetytu; zazwyczaj występują na początku leczenia i zwykle ustępują samorzutnie. Aby je zminimalizować, zaleca się stopniowe zwiększanie dawki. Często mogą wystąpić zaburzenia smaku. Bardzo rzadko może dojść do kwasicy mleczanowej, poważnego powikłania metabolicznego, które może prowadzić do śmierci. Ponadto rzadko obserwuje się zmniejszone wchłanianie witaminy B12 oraz obniżone jej stężenie we krwi (co może prowadzić do rozwoju niedokrwistości megaloblastycznej), nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych, zapalenie wątroby ustępujące po odstawieniu metforminy, oraz reakcje skórne: rumień, świąd i pokrzywka. W leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwcukrzycowymi może dojść do hipoglikemii.