Składnikiem czynnym tego preparatu jest acyklowir, substancja przeciwwirusowa wykazująca skuteczność przeciwko wirusowi opryszczki oraz wirusowi ospy wietrznej i półpaśca. Acyklowir działa poprzez zastępowanie właściwego nukleotydu wirusa, co prowadzi do zahamowania namnażania się wirusów poprzez zaburzenie syntezy ich DNA.

Podawany doustnie acyklowir wchłania się tylko w niewielkim stopniu (15-20%) z przewodu pokarmowego, przenikając do różnych narządów, takich jak wątroba, nerki, mięśnie i płuca. Stężenie acyklowiru w płynie mózgowo-rdzeniowym może osiągnąć nawet do 50% stężenia we krwi. Ponadto, substancja ta przenika do mleka kobiecego.

Preparat jest zalecany do stosowania w leczeniu infekcji skóry i błon śluzowych spowodowanych wirusem opryszczki pospolitej, zarówno w przypadku pierwotnego, jak i nawracającego zakażenia narządów płciowych. Należy unikać jego stosowania u noworodków i niemowląt do 3. miesiąca życia oraz w przypadku ciężkich zakażeń u dzieci z obniżoną odpornością.

Zaleca się również stosowanie preparatu w celu zapobiegania powtórnym zakażeniom wirusem opryszczki pospolitej u osób o normalnej odporności.

Preparat może być również skutecznym lekarstwem na infekcje wywołane przez wirus ospy wietrznej i półpaśca.

Niestety, nie zawsze jest możliwe zastosowanie preparatu pomimo wskazań do tego. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu w przypadku uczulenia na którekolwiek ze składników preparatu lub walacyklowir.

Preparat występuje w postaci tabletek powlekanych do przyjmowania doustnego. Należy stosować preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy przekraczać zalecanych dawek, ponieważ może to być szkodliwe dla zdrowia. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.

Zakażenia spowodowane wirusem opryszczki:

Dorośli i dzieci powyżej 2. roku życia powinni przyjmować 200 mg preparatu 5 razy na dobę co 4 godziny przez okres 5 dni. W przypadku ciężkich zakażeń lekarz może zalecić dłuższe stosowanie preparatu lub zwiększenie dawki do 400 mg. Leczenie powinno rozpocząć się jak najszybciej po rozpoznaniu zakażenia. W przypadku nawrotów zakażeń, leczenie należy rozpocząć przy pierwszych objawach.

Zapobieganie nawrotom zakażenia wirusem opryszczki u osób z prawidłową odpornością:

U dorosłych zaleca się przyjmowanie 200 mg preparatu 3-4 razy na dobę lub 400 mg 2 razy na dobę. Leczenie należy przerywać co 6-12 miesięcy zgodnie z zaleceniami lekarza.

Zakażenia wirusem ospy wietrznej i półpaśca:

U dorosłych zaleca się przyjmowanie 800 mg preparatu 4-5 razy na dobę przez 5-7 dni. W przypadku ciężkich przypadków lekarz może zalecić dożylne podawanie preparatu. Najlepsze efekty uzyskuje się przy rozpoczęciu przyjmowania preparatu w ciągu 24 godzin od pojawienia się wysypki.

U dzieci zakażonych wirusem ospy wietrznej zaleca się przyjmowanie 20 mg/kg masy ciała 4 razy na dobę. Czas trwania leczenia wynosi 5 dni.

U osób starszych lekarz dostosuje dawkę preparatu do ewentualnych zaburzeń nerek. W przypadku osób z zaburzeniami nerek, lekarz dostosuje dawkowanie do klirensu kreatyniny. Dawkowanie powinno być ustalone przez lekarza.

W trakcie ciąży nie należy stosować żadnych leków bez konsultacji lekarskiej!

Należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem jakichkolwiek leków w trakcie ciąży lub karmienia piersią, aby wyjaśnić potencjalne zagrożenia i korzyści z nimi związane. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o przyjmowanych lekach.

Stosowanie leków w trakcie ciąży powinno być rozważane tylko w przypadkach, gdy lekarz uznaje to za absolutnie konieczne i gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla dziecka. Decyzję o przyjmowaniu leków w trakcie ciąży powinien podjąć lekarz, biorąc pod uwagę indywidualną sytuację pacjentki.

Acyklowir przenika do mleka matki karmiącej. Przed zastosowaniem leku w okresie karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem.

Zgłoś lekarzowi wszystkie leki, które niedawno przyjmowałeś, nawet te dostępne bez recepty.

Nie zaobserwowano istotnych interakcji preparatu z innymi lekami.

Niektóre leki (na przykład probenecyd, cymetydyna, pewne leki immunosupresyjne stosowane u pacjentów po przeszczepach) mogą spowodować zwiększenie poziomu acyklowiru we krwi.

Wskazane jest monitorowanie poziomu teofiliny podczas stosowania acyklowiru.

Heviran, podobnie jak wszystkie leki, może wywoływać pewne skutki uboczne, choć nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z używania leku zazwyczaj przewyższają potencjalne szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.

Do często występujących skutków ubocznych należą bóle i zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (takie jak nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha), zmęczenie, gorączka, świąd i wysypka. Mniej często mogą pojawić się objawy takie jak pokrzywka czy wypadanie włosów. Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze reakcje, m.in. obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, duszność, tymczasowe zwiększenie stężenia bilirubiny i enzymów wątrobowych we krwi, oraz zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi. Bardzo rzadko mogą pojawić się poważne skutki, takie jak niedokrwistość, zmniejszenie liczby krwinek białych, małopłytkowość, tymczasowe zaburzenia psychiczne i w układzie nerwowym (takie jak pobudzenie, dezorientacja, drżenia, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia, śpiączka), zapalenie wątroby, żółtaczka oraz ostra niewydolność nerek.