- Co zawiera i jak działa Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań?
- Kiedy stosować Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań?
- Kiedy nie stosować preparatu Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań?
- Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Hexacima- zawiesina do wstrzykiwań?
- Dawkowanie preparatu Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań
- Czy można stosować Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań w okresie ciąży ikarmienia piersią?
- Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
- Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Hexacima- zawiesina do wstrzykiwań?
Co zawiera i jak działa Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań?
Szczepionka łączona przeciw błonicy, tężcowi, krztuscowi, WZW typu B, poliomyelitis oraz zakażeniom wywołanym przez Haemophilus influenzae typ b (Hib), obejmuje toksoidy, antygeny krztuśca, antygeny wirusa WZW B, inaktywowany wirus polio i polisacharyd otoczkowy Haemophilus influenzae typ b. Toksoidy i antygeny krztuśca zostały adsorbowane na wodorotlenku glinu, który wzmacnia odpowiedź immunologiczną. Antygen WZW B to oczyszczone białko powierzchniowe wirusa.
Wirusy polio zawarte w szczepionce są inaktywowane poprzez namnażanie w komórkach Vero. Polisacharyd otoczkowy Haemophilus influenzae typ b jest związany z toksoidem tężcowym. Szczepionka służy do uzyskania swoistej odporności i zapobiegania wielu chorobom. Konieczne jest wykonanie szczepienia podstawowego oraz szczepienia przypominającego, ponieważ odporność maleje z czasem.
Kiedy stosować Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań?
Produkt ten jest przeznaczony do zaszczepienia niemowląt i dzieci przeciwko różnym chorobom, takim jak błonica, tężec, krztusiec, wirusowe zapalenie wątroby typu B, poliomyelitis oraz zakażenia wywołane przez bakterię Haemophilus influenzae typ b.
Szczepienie powinno być wykonane zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych oraz oficjalnymi zaleceniami.
Kiedy nie stosować preparatu Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań?
Niestety, nie zawsze można stosować preparat mimo wskazań do jego użycia. Konieczne jest unikanie preparatu w przypadku uczulenia na którykolwiek ze składników lub substancji obecnych w śladowych ilościach. Przeciwwskazaniem czasowym do szczepienia jest umiarkowana lub ciężka choroba z gorączką. Konieczne jest unikanie szczepienia w przypadku reakcji alergicznej lub nadwrażliwości po wcześniejszym podaniu szczepionki.
Dlatego ważne jest, aby przed podaniem szczepionki skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej. Szczepionki należy podawać wyłącznie w sposób zalecony.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Hexacima- zawiesina do wstrzykiwań?
Niektóre schorzenia mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub zmiany dawkowania preparatu. W niektórych sytuacjach mogą być konieczne dodatkowe badania kontrolne. Przed szczepieniem zaleca się konsultację lekarską. Należy poinformować lekarza o ewentualnych reakcjach niepożądanych po wcześniejszych szczepieniach. Jeśli u dziecka wystąpiły poważne reakcje po podobnych szczepionkach w przeszłości, decyzję o dalszym szczepieniu podejmie lekarz, uwzględniając korzyści i ryzyko. Szczepienie nie chroni przed chorobami wywołanymi przez inne drobnoustroje. Jednak szczepienie może dodatkowo chronić przed wirusowym zapaleniem wątroby typu D. Szczepionki powinny być podawane przez wykwalifikowany personel medyczny, a konieczne jest zapewnienie szybkiej pomocy medycznej w razie wystąpienia reakcji alergicznej. W przypadku ciężkich reakcji konieczne jest natychmiastowe leczenie. Dla osób, u których wystąpiły reakcje po szczepieniu zawierającym antygeny krztuśca, kolejna dawka szczepionki z tym składnikiem jest możliwa tylko w określonych sytuacjach.
Wskazane jest kontrolowanie temperatury u dzieci, które w przeszłości miały drgawki gorączkowe. Rzadko szczepionki mogą powodować działania niepożądane związane z układem nerwowym. Osoby poddawane leczeniu immunosupresyjnemu mogą mieć osłabioną reakcję na szczepienie. U niemowląt urodzonych przedwcześnie szczepienie wiąże się z ryzykiem bezdechu. Szczepienie jest ważne, ale należy brać pod uwagę indywidualne okoliczności. Szczepionki mogą być także przeciwwskazane u osób z niewydolnością nerek, małopłytkowością, lub zaburzeniami krzepnięcia krwi. Szczepionka przeciw Hib może wpłynąć na wyniki badania moczu. Jednak preparat nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów. Szczepionka jest przeznaczona wyłącznie dla dzieci.
Dawkowanie preparatu Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań
Preparat jest zamknięty w formie zawiesiny przeznaczonej do wstrzykiwań domięśniowych. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.
Schemat podawania dawek powinien być zgodny z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych i oficjalnymi zaleceniami.
Szczepienie pierwotne obejmuje 2 lub 3 dawki pierwotne i 1 dawkę uzupełniającą.
Szczepienie pierwotne: 2 dawki podaje się w odstępach co najmniej 8 tygodni, a 3 dawki podaje się w odstępach co najmniej 4 tygodnie.
Wszystkie schematy szczepień można stosować niezależnie od tego, czy po urodzeniu podano dawkę szczepionki przeciwko WZW B, czy nie. Jednak dalszy schemat szczepień powinien być określony przez lekarza. Jeśli po urodzeniu podano dawkę szczepionki przeciwko WZW B, to po ukończeniu 6. tygodnia życia można podać szczepionkę Hexacima jako dawkę uzupełniającą przeciwko WZW B. Jeśli jednak konieczne jest podanie drugiej dawki szczepionki przeciwko WZW B przed ukończeniem 6. tygodnia życia, należy podać monowalentną szczepionkę przeciwko WZW B.
Szczepienie uzupełniające: 1 dawkę podaje się co najmniej 6 miesięcy po ostatniej dawce szczepienia pierwotnego, niezależnie od tego, czy było to szczepienie 2- czy 3-dawkowe. Szczegółowe informacje znajdują się w zarejestrowanych materiałach producenta.
Preparat nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci przed ukończeniem 6. tygodnia życia ani po ukończeniu 24. miesiąca życia.
Sposób podawania szczepionki:
Preparat powinien być podawany domięśniowo, u niemowląt w przednio-boczną powierzchnię uda, a u dzieci po 15. miesiącu życia może też być podawany w mięsień naramienny.
Nie wolno podawać preparatu donaczyniowo, podskórnie ani śródskórnie.
Czy można stosować Hexacima - zawiesina do wstrzykiwań w okresie ciąży ikarmienia piersią?
W trakcie ciąży nie należy przyjmować żadnych leków bez konsultacji z lekarzem!
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu wyjaśnienia potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o tym podczas przepisywania recepty na dany lek.
Szczepionka przeznaczona jest tylko dla dzieci.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Powiadom lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, również tych bez recepty.
W przypadku podawania równoczesnych innych szczepionek, należy stosować osobne miejsca iniekcji, z użyciem oddzielnych strzykawek i igieł.
Nie wolno mieszać tego preparatu z innymi szczepionkami w tej samej strzykawce.
Można podać preparat jednocześnie z wybranymi szczepionkami przeciw pneumokokom, meningokokom, rotawirusom oraz odrze, śwince i różyczce. Zawsze trzeba przestrzegać zaleceń lekarza.
Nie podawaj preparatu jednocześnie z szczepionką przeciw ospie wietrznej, ponieważ może to mieć istotny wpływ na odpowiedź immunologiczną.
Po szczepieniu polisacharyd otoczkowy Hib jest wydalany z moczem. Dlatego w ciągu 1-2 tygodni po szczepieniu wyniki testów moczu na zakażenie Hib mogą być pozytywne.
Podobnie jak w przypadku innych szczepień, osoby otrzymujące leczenie immunosupresyjne mogą nie uzyskać wystarczającej odpowiedzi immunologicznej na szczepienie.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Hexacima- zawiesina do wstrzykiwań?
Jak każdy lek, także Hexacima może wywoływać efekty uboczne, jednak nie wystąpią one u wszystkich osób przyjmujących ten preparat. Należy pamiętać, że spodziewane korzyści z zastosowania szczepionki zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.
Najczęstsze objawy niepożądane to reakcje w miejscu podania, takie jak zaczerwienienie, obrzęk i ból.
Bardzo często mogą wystąpić: utrata apetytu, płacz, senność, wymioty, bóle mięśni, gorączka powyżej 38°C, złe samopoczucie, drażliwość. Często można zaobserwować: nietypowy, długotrwały płacz, biegunkę, zgrubienie w miejscu wprowadzenia igły. Niezbyt często mogą wystąpić: gorączka powyżej 39°C, guzek w miejscu wstrzyknięcia oraz reakcje alergiczne. Rzadko mogą wystąpić: drgawki gorączkowe lub bez gorączki, rozległy obrzęk kończyny (o średnicy większej niż 5 cm, czasami obejmujący 2 sąsiednie), reakcje alergiczne, w tym wysypka, rumień, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy oraz wstrząs anafilaktyczny, stanowiacy bezpośrednie zagrożenie życia. Bardzo rzadko może wystąpić epizod hipotoniczno-hiporeaktywny (objawy zmniejszonej reaktywności na bodźce, bladość, osłabienie) lub utrata świadomości z objawami zaburzeń krążeniowo-oddechowych.
Szczepionki przeciwko typu b mogą powodować obrzęk obejmujący jedną lub dwie dolne kończyny, pojawiający się zazwyczaj w ciągu kilku godzin po szczepieniu, zwłaszcza po pierwszej dawce, ustępujący samoistnie w ciągu 24 godzin. Obrzękowi mogą towarzyszyć sinica, rumień, przemijająca plamica i płacz.
Bardzo rzadko podanie szczepionek zawierających toksoid tężcowy może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu nerwowego, takich jak zespół Guillaina-Barrégo lub zapalenie nerwu promieniowego. Podanie szczepionek przeciwko WZW B może spowodować neuropatię obwodową, zapalenie nerwu wzrokowego, demielinizację w ośrodkowym układzie nerwowym. Możliwe są także przypadki encefalopatii i/lub zapalenia mózgu. Po szczepieniu możliwy jest zespół hipotensyjno-hiporeaktywny oraz bezdech u wcześniaków urodzonych przed 28. tygodniem ciąży.