Substancją czynną w preparacie jest lacydypina, która należy do grupy leków zwanych antagonisitami wapnia. Działa poprzez blokowanie kanałów wapniowych, co prowadzi do rozszerzenia naczyń tętniczych i zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Lacydypina jest skuteczna u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Preparat należy przyjmować raz dziennie, a jej działanie jest łagodne i nie powoduje nagłego spadku ciśnienia tętniczego. Lacydypina może wydłużyć odcinek QT w zapisie EKG.

Tekst został już odpowiednio przeformatowany, zostały usunięte wszystkie zdjęcia, linki i inne elementy niezwiązane z tekstem. Wszystkie polskie znaki zostały zachowane, a cały artykuł jest w języku polskim. Możesz skopiować przekonwertowany tekst do swojej strony HTML.

Poinformuj lekarza o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, również tych dostępnych bez recepty. Leczenie lacydypiną może wzmagać działanie innych leków przeciwnadciśnieniowych, takich jak beta-blokery, inhibitory konwertazy angiotensyny, alfa-blokery czy leki moczopędne. Nie zaobserwowano specyficznych interakcji między lacydypiną a lekami przeciwnadciśnieniowymi, digoksyną, tolbutamidem czy warfaryną. Jednoczesne stosowanie cymetydyny może zwiększyć stężenie lacydypiny we krwi. Spożywanie soku grejpfrutowego może również podnieść stężenie lacydypiny we krwi i nasilić jej działanie. Należy unikać jednoczesnego spożywania preparatu z sokiem grejpfrutowym. U pacjentów po przeszczepach nerek przyjmujących cyklosporynę, lacydypina normalizuje filtrację i przepływ nerkowy zmniejszone przez cyklosporynę. Preparaty hamujące aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (np. diltiazem, ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, erytromycyna) mogą spowolnić metabolizm lacydypiny, co prowadzi do zwiększenia jej stężenia we krwi. Z kolei preparaty zwiększające aktywność tego izoenzymu (np. ryfampicyna, dziurawiec, fenobarbital, fenytoina, karbamazepina) mogą obniżyć stężenie lacydypiny we krwi i osłabić jej działanie. Należy zachować ostrożność.