Preparat jest zalecany w leczeniu:
• schizofrenii
• choroby dwubiegunowej, w tym:
- epizodów maniakalnych o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej
- epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej
- zapobiegania nawrotom choroby dwubiegunowej (epizodom mieszanym, manii lub depresji) u pacjentów, którzy reagowali na poprzednio stosowaną kwetiapinę.

Niektóre schorzenia oraz inne warunki mogą uniemożliwiać stosowanie preparatu lub wskazywać na konieczność zmiany dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Z uwagi na brak danych, suplementu nie należy podawać osobom poniżej 18 roku życia. Podczas testów klinicznych obserwowano, że niepożądane działania występowały częściej u dzieci i młodzieży niż u dorosłych (takie jak wzrost apetytu, wzrost poziomu prolaktyny we krwi, wymioty, zapalenie błony śluzowej nosa oraz omdlenia). Zaobserwowano również wzrost ciśnienia krwi oraz zmiany w wynikach badań czynności tarczycy, które nie występowały u dorosłych. Badania nie obejmowały wpływu preparatu na rozwój psychomotoryczny oraz behawioralny, gdy stosowanie trwało dłużej niż 26 tygodni. Dane z badań kontrolowanych placebo z udziałem dzieci i młodzieży wskazują na częstsze występowanie objawów pozapiramidowych podczas stosowania kwetiapiny w porównaniu z grupą placebo u pacjentów leczonych z powodu schizofrenii, zaburzeń maniakalnych oraz depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej.

Depresja u osób z chorobą dwubiegunową związana jest z podwyższonym ryzykiem występowania myśli samobójczych, samookaleczeń oraz prób samobójczych. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania poprawy stanu zdrowia, co może trwać kilka tygodni. Osoby w grupie ryzyka to te do 25 roku życia.

W trakcie leczenia mogą pojawić się rzadkie przypadki hiperglikemii, cukrzycy oraz objawów z nią związanych, które czasem prowadzą do kwasicy ketonowej lub śpiączki. W niektórych sytuacjach obserwowano wzrost masy ciała, co może być czynnikiem predysponującym do wspomnianych zaburzeń. W przypadku wystąpienia objawów hiperglikemii, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem. Ważne jest także regularne monitorowanie masy ciała podczas leczenia.

Trzeba zachować ostrożność u osób z rozpoznaną chorobą układu krążenia, padaczką, predysponowanych do zaburzeń metabolicznych, z chorobami układu sercowo-naczyniowego oraz ryzykiem wydłużenia odstępu QT. Podczas leczenia ważne jest monitorowanie objawów niedociśnienia ortostatycznego oraz innych reakcji niepożądanych.

Podczas terapii mogą pojawić się objawy pozapiramidowe, ciężkie reakcje skórne, niedrożność jelit, senność, akatyzja oraz dysfagia. W razie wystąpienia jakichkolwiek nowych objawów, konieczne jest natychmiastowe skontaktowanie się z lekarzem.

Istnieje ryzyko przedawkowania oraz niewłaściwego stosowania preparatu. Osoby nadużywające alkoholu lub narkotyków powinny zachować szczególną ostrożność. Preparat zawiera także substancje, których spożycie może być szkodliwe dla osób z pewnymi nietolerancjami.

Wnioski badawcze wskazują na korzyści oraz potencjalne zagadnienia zdrowotne związane z terapią tym lekiem. Ważne jest regularne monitorowanie oraz skrupulatne przestrzeganie zaleceń lekarza podczas kuracji.

Podczas ciąży nie należy stosować żadnych leków bez konsultacji z lekarzem!

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu omówienia potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych z danym lekiem.

W czasie ciąży, lek może być stosowany tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu, według opinii lekarza. Nie należy karmić piersią podczas stosowania preparatu.

Powiadom lekarza o wszystkich ostatnio zażywanych lekach, również tych dostępnych bez recepty.
Nie zaleca się łączenia kwetiapiny z inhibitorami izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450.
Unikaj jednoczesnego spożywania soku grejpfrutowego wraz z kwetiapiną.
Ważne jest zachowanie ostrożności przy stosowaniu tego preparatu równolegle z poniższymi lekami:
• lekami wpływającymi na ośrodkowy układ nerwowy oraz alkoholem
• lekami o działaniu przeciwcholinergicznym
• karbamazepiną, fenytoiną, tiorydazyną (może zaistnieć konieczność zwiększenia dawki kwetiapiny zgodnie z zaleceniem lekarza)
• solami litu (u pacjentów z ciężką manią często obserwuje się występowanie objawów pozapiramidowych, szczególnie drżenia, senności, wzrostu masy ciała)
• walproinianem sodu (większe ryzyko leukopenii niż przy monoterapii)
• lekami mogącymi powodować zaburzenia elektrolitowe lub wydłużające odstęp QT.

Równoczesne stosowanie imipraminy, fluoksetyny, ryziperidonu, haloperydolu, cymetydyny nie wpływa na farmakokinetykę kwetiapiny.

Nie dokonano formalnych badań interakcji z lekami wpływającymi na układ sercowo-naczyniowy.

Zgłoszono przypadki fałszywie dodatnich wyników testu immunologicznego na obecność metadonu i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych u pacjentów stosujących kwetiapinę. Zaleca się ostrożność i ponowne wykonanie badania inną metodą.

Jak każdy lek, Ketrel może wywołać skutki uboczne, jednak nie u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z leczenia z reguły przewyższają szkody wynikające z ewentualnych działań niepożądanych.

Najczęściej mogą wystąpić: obniżenie poziomu hemoglobiny, podwyższenie poziomu trójglicerydów we krwi, wzrost stężenia całkowitego cholesterolu (głównie frakcji LDL), obniżenie poziomu frakcji HDL cholesterolu, przyrost masy ciała, zawroty głowy, senność, bóle głowy, suchość w jamie ustnej, objawy odstawienne.

Często mogą wystąpić: leukopenia, zmniejszona liczba neutrofili, podwyższona liczba eozynofili, hiperprolaktynemia, obniżenie całkowitego stężenia T₄, obniżenie stężenia wolnego T₄, obniżenie całkowitego stężenia T₃, podwyższone TSH, zwiększone łaknienie, podwyższone stężenie glukozy we krwi do poziomu hiperglikemicznego, dziwne sny i koszmary senne, myśli i zachowania samobójcze, dyzartria, nieostry widok, tachykardia, kołatanie serca, niskie ciśnienie skurczowe, duszność, zaparcia, niestrawność, wymioty, podwyższone markerów wątrobowych, obrzęki obwodowe, rozdrażnienie, gorączka.

Niezbyt często mogą wystąpić: neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość, zmniejszona liczba płytek krwi, nadwrażliwość (również reakcje skórne), obniżenie stężenia wolnego T3, niedoczynność tarczycy, hiponatremia, cukrzyca, zaostrzenie objawów cukrzycy, napady padaczkowe, zespół niespokojnych nóg, późne dyskinezy, omdlenia, wydłużenie odcinka QT, bradykardia, zaburzenia połykania, podwyższone markerów mięśniowych, zaburzenia seksualne.

Rzadko mogą wystąpić: agranulocytoza, zespół metaboliczny, zakrzepowo-zatorowa choroba żylna, zapalenie trzustki, niedrożność jelit, żółtaczka, zapalenie wątroby, priapizm, mlekotok, obrzęk piersi, zaburzenia miesiączkowania, złośliwy zespół neuroleptyczny, hipotermia, podwyższone enzymy mięśniowe.

Bardzo rzadko mogą wystąpić: reakcje anafilaktyczne, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa i Johnsona, rabdomioliza, zespół odstawienia.

Dodatkowo, z nieznaną częstością, mogą wystąpić: kardiomiopatia, zapalenie mięśnia sercowego, udar, martwica toksyczna rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy, wysypka z eozynofilią i objawami układowymi, zapalenie naczyń krwionośnych skóry, zespół odstawienny u noworodków.