Co zawiera i jak działa Medikinet 10 mg - tabletki?
Element kompleksowego planu terapeutycznego dla ADHD u dzieci w wieku powyżej 6 lat, młodzieży i dorosłych, gdy inne metody terapeutyczne nie przynoszą oczekiwanych efektów. Podczas posiłków lub po nich należy zażywać tabletki w całości lub podzielone na połowy. Kapsułki o zmodyfikowanym uwalnianiu można połykać w całości lub można otworzyć i rozsypać zawartość do jogurtu lub tartego jabłka, nie żując. Rozpoznanie ADHD powinno być dokładnie ustalone zgodnie z kryteriami DSM lub ICD-10, opierając się na pełnej ocenie pacjenta. Leczenie u dzieci i młodzieży polega na stosowaniu preparatów o różnych uwalniania, dostosowanych indywidualnie. Dla dorosłych zaleca się stosowanie jedynie preparatu o uwalnianiu przedłużonym. Osoby, które czerpały korzyści z terapii metylofenidatem w młodości, mogą kontynuować leczenie w wieku dorosłym, pod warunkiem regularnej kontroli dawkowania. Leczenie należy monitorować pod kątem skuteczności i ewentualnych działań niepożądanych, a dostosowanie dawki powinno następować stopniowo. Zaleca się przerwanie leczenia podczas okresu dojrzewania lub po jego zakończeniu. Należy regularnie oceniać długoterminową przydatność leku, podejmując próby jego odstawienia. W razie wystąpienia działań niepożądanych, konieczne może być zmniejszenie dawki lub zaprzestanie podawania leku.
Kiedy stosować Medikinet 10 mg - tabletki?
Medikinet
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
Medikinet jest zalecany jako część kompleksowego programu terapeutycznego dla dzieci w wieku 6 lat i starszych cierpiących na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), gdy inne metody terapeutyczne okazują się nieskuteczne. Leczenie powinno być rozpoczęte pod nadzorem lekarza specjalisty zajmującego się leczeniem zaburzeń zachowania u dzieci.
Rozpoznanie ADHD powinno opierać się na pełnym wywiadzie oraz ocenie stanu pacjenta zgodnie z kryteriami DSM lub ICD-10, a nie jedynie na obecności pojedynczych objawów.
Etiologia tego zespołu chorobowego nie jest dokładnie znana, dlatego diagnoza ADHD wymaga zastosowania zarówno kryteriów medycznych, jak i innych specjalistycznych, takich jak psychologiczne, edukacyjne i społeczne.
Terapia ADHD obejmuje zazwyczaj interwencje psychologiczne, edukacyjne, społeczne i farmakologiczne, dążące do stabilizacji u dzieci charakteryzujących się przewlekłym brakiem zdolności do skupienia uwagi, łatwością rozpraszania, niestabilnością emocjonalną, impulsywnością, umiarkowaną do ciężką nadaktywnością, drobnymi objawami neurologicznymi oraz nieprawidłowościami w zapisie EEG. Może występować także dysfunkcja uczenia się.
Nie wszystkie dzieci z ADHD wymagają leczenia metylofenidatem, a decyzja o jego zastosowaniu powinna być starannie przemyślana i oparta na ocenie stopnia ciężkości objawów oraz wieku dziecka.
Ważne jest także właściwe stosowanie metod edukacyjnych, a leczenie farmakologiczne powinno być rozważane dopiero w przypadku braku skuteczności innych metod terapeutycznych.
Medikinet CR
Zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
Medikinet CR jest zalecany jako część kompleksowego programu terapeutycznego dla dzieci w wieku 6 lat i starszych oraz dorosłych z ADHD, gdy inne metody terapeutyczne nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.
Leczenie powinno być rozpoczęte i nadzorowane przez specjalistę zajmującego się leczeniem ADHD, takiego jak pediatra, psychiatra dzieci i młodzieży lub psychiatra.
Specjalne uwagi dotyczące rozpoznawania ADHD u dzieci
Rozpoznanie powinno być zgodne z aktualnymi kryteriami DSM lub wytycznymi ICD-10, opierać się na pełnym wywiadzie i ocenie stanu pacjenta, a nie tylko na pojedynczych objawach.
Etiologia ADHD nie jest dokładnie poznana, nie istnieje także jednoznaczny test diagnostyczny, który pozwoliłby na postawienie diagnozy ADHD. Zalecane jest zastosowanie wielu kryteriów diagnostycznych, medycznych, psychologicznych, edukacyjnych oraz społecznych.
Terapia ADHD powinna obejmować interwencje psychologiczne, edukacyjne, społeczne i farmakologiczne, dążące do stabilizacji objawów charakteryzujących się przewlekłym brakiem zdolności do skupienia uwagi, łatwością rozpraszania, niestabilnością emocjonalną, impulsywnością, umiarkowaną do ciężką nadaktywnością, drobnymi objawami neurologicznymi oraz nieprawidłowościami w zapisie EEG.
Nie wszystkie przypadki ADHD wymagają leczenia metylofenidatem, a decyzja o stosowaniu tego leku powinna być podjęta po gruntownej ocenie objawów i wieku pacjenta.
Kluczowe jest właściwe stosowanie metod edukacyjnych, a terapia farmakologiczna powinna być rozważana jedynie w przypadku braku efektów leczenia alternatywnego.
Specjalne uwagi dotyczące rozpoznawania ADHD u dorosłych
Rozpoznanie powinno być zgodne z kryteriami DSM lub wytycznymi ICD i powinno opierać się na pełnym wywiadzie i ocenie stanu pacjenta.
U dorosłych z ADHD objawy charakteryzują się niepokojem, niecierpliwością i brakiem uwagi, które mogą zmniejszać się wraz z wiekiem. Rozpoznanie ADHD u dorosłych powinno zawierać szczegółowy wywiad oraz konieczne jest przeanalizowanie występowania ADHD w dzieciństwie. Leczenie farmakologiczne u dorosłych powinno być rozważane jedynie w przypadku umiarkowanego lub ciężkiego upośledzenia funkcjonowania w co najmniej dwóch obszarach życia.
Kiedy nie stosować preparatu Medikinet 10 mg - tabletki?
Nadwrażliwość na składniki preparatu, jaskra, guz chromochłonny nadnerczy, nadczynność tarczycy, tyreotoksykoza, zaburzenia sercowo-naczyniowe, zaburzenia naczyń mózgowych, tętniak mózgu, anomalie naczyniowe, ciężka depresja, anoreksja, skłonność samobójcza, objawy psychotyczne, zaburzenia nastroju, mania, schizofrenia, zaburzenia psychopatyczne, ciężka lub epizodyczna choroba afektywna dwubiegunowa, stosowanie inhibitorów MAO, przedłużona bezkwaśność żołądka.
Oraz dzieci w wieku poniżej 6 lat i osoby w podeszłym wieku.