Substancją czynną tego leku jest betaksolol, który należy do grupy beta-blokerów.

Jego działanie polega na zablokowaniu receptorów adrenergicznych typu beta, co prowadzi do zmniejszenia częstotliwości rytmu serca i obniżenia ciśnienia tętniczego.

Betaksolol jest selektywny w stosunku do receptorów beta 1, co zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z obwodowym działaniem leku. W większych dawkach może jednak działać również na receptory beta 2.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go używać. Nie można go stosować jeśli jesteś uczulony na którykolwiek składnik.

Istnieje kilka przeciwwskazań do stosowania preparatu, takich jak ciężka astma, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, niewyrównana niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, dławica naczynio-skurczowa, zaburzenia węzła zatokowo-przedsionkowego, bradykardia, ciężka postać zespołu Raynauda, nieleczony guz chromochłonny nadnerczy, niedociśnienie tętnicze, reakcje anafilaktyczne w wywiadzie, kwasica metaboliczna oraz równoczesne stosowanie floktafeniny lub sultoprydu.

Preparatu nie wolno stosować w ciąży chyba że lekarz uzna to za niezbędne. Jest również przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Niektóre schorzenia oraz inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazania do używania lub wskazania do zmiany ilości preparatu. W niektórych sytuacjach może być potrzebne wykonanie określonych badań kontrolnych. Nie zaleca się natychmiastowego przerwania stosowania preparatu, zwłaszcza u osób z niedokrwienną chorobą serca. W razie konieczności zaprzestania leczenia, należy stopniowo zmniejszać dawkę przez 1-2 tygodnie, zgodnie z zaleceniami lekarza i pod jego ściśłą kontrolą. Nagłe odstawienie betaksololu może prowadzić do nasilenia objawów choroby oraz do zawału serca i nagłej śmierci osoby.

W przypadku pacjentów z astmą lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, preparat może być stosowany tylko w przypadku łagodnego nasilenia tych schorzeń. Osoby podwyższonym ryzykiem skurczu oskrzeli powinny zachować szczególną ostrożność. U pacjentów z astmą oskrzelową lub innymi chorobami blokującymi drogi oddechowe, możliwe jest zwiększenie oporu w drogach oddechowych. Konieczne może być dodatkowe zażycie lub zwiększenie dawki leków rozszerzających oskrzela zgodnie z zaleceniami lekarza. Przed zastosowaniem leczenia zaleca się przeprowadzenie badań czynnościowych płuc.

Osoby z niewydolnością serca powinny rozpocząć terapię od bardzo małych dawek i pozostawać pod stałą opieką lekarską podczas leczenia. Preparat może nasilać bradykardię. W przypadku zbyt dużego zmniejszenia częstotliwości rytmu serca (poniżej 50-55 uderzeń na minutę) należy skonsultować się z lekarzem; może on zalecić zmniejszenie dawki lub stopniowe zaprzestanie stosowania preparatu. Ponieważ betaksolol hamuje przewodzenie przedsionkowo-komorowe, należy zachować ostrożność u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia.

U pacjentów z dusznicą naczyniowo-skurczową (Prinzmetala), preparat może zwiększyć częstość i czas trwania bólów dusznicowych. Terapię można stosować jeśli choroba ma łagodny przebieg, pod warunkiem równoczesnego stosowania leków rozszerzających naczynia krwionośne zgodnie z zaleceniami lekarza. Stosowanie leków z grupy beta-blokerów może nasilać schorzenia tętnic obwodowych (zespół Raynauda, stany zapalne tętnic, przewlekła niedrożność tętnic kończyn dolnych). Stosowanie preparatu w tej grupie chorych jest dopuszczalne tylko w przypadku uzasadnionym przez lekarza.

U pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy, konieczne jest leczenie blokujące receptory alfa-adrenergiczne przed, jak i w trakcie stosowania preparatu. Monitorowanie ciśnienia tętniczego jest niezbędne. U pacjentów z niewydolnością nerek, dostosowanie dawkowania preparatu jest konieczne. Lekarz dostosuje dawkę w zależności od stężenia kreatyniny we krwi.

U osób w podeszłym wieku, należy zachować ostrożność, a leczenie powinno być rozpoczęte od możliwie najmniejszej dawki. Pacjenci z cukrzycą powinni zachować ostrożność. Betaksolol może maskować objawy hipoglikemii, takie jak kołatanie serca, tachykardia czy pocenie się. Konieczne jest monitorowanie stężenia glukozy we krwi. Może być potrzebna dostosowanie dawek leków przeciwcukrzycowych. Przed zastosowaniem przy cukrzycy, lekarz powinien rozważyć korzyści i ryzyko, decydując indywidualnie czy rozpocząć leczenie betaksololem. Leki z grupy beta-blokerów mogą zaostrzać objawy lub powodować wystąpienie łuszczycy skóry. Preparat może zwiększać wrażliwość na alergeny i nasilać reakcje anafilaktyczne, co prowadzi do zmniejszenia skuteczności działania adrenaliny. Należy unikać preparatu u osób podwyższonym ryzykiem reakcji anafilaktycznej.

Przed każdym zabiegiem wymagającym znieczulenia ogólnego, należy poinformować lekarza o stosowaniu beta-blokera, ze względu na możliwe interakcje z innymi lekami. Preparat może maskować objawy nadczynności tarczycy; dlatego kontrola czynności serca oraz stężenia hormonów tarczycy jest konieczna. Przed wizytą u okulisty, należy poinformować go o stosowaniu beta-blokera, ponieważ może to wpłynąć na diagnozę jaskry. Dodatkowo, preparat zawiera laktozę, dlatego osoby nietolerujące galaktozy, mające niedobór laktazy lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinny go stosować.

Preparat zawiera substancję, która może wpłynąć na wyniki testów antydopingowych. Nie przeprowadzono badań na wpływ zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn, jednak preparat może powodować zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub inne objawy, które mogą upośledzić zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat w postaci tabletek powlekanych jest przeznaczony do przyjmowania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, aby uniknąć szkodliwych skutków dla zdrowia. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem, który dobierze odpowiednie dawkowanie.

Dla dorosłych zazwyczaj zalecana jest dawka 20 mg raz na dobę. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, konieczne jest indywidualne dostosowanie dawki w zależności od stężenia kreatyniny we krwi. Dla dzieci nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu. W przypadku pacjentów w podeszłym wieku zaleca się rozpoczęcie leczenia od najmniejszej dawki i regularną kontrolę lekarską.

Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich używanych lekach, również tych dostępnych bez recepty.

Należy unikać jednoczesnego stosowania preparatu z floktafeniną lub sultoprydem. Konieczna jest ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu preparatu z innymi substancjami, takimi jak glikozydy naparstnicy, amiodaron, werapamil, leki przeciwarytmiczne, insuliną, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lidokainą, środkami kontrastowymi z jodem, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antagonistami wapnia, meflochiną, kortykosteroidami, lekami sympatykomimetycznymi, klonidyną. Pacjenci przyjmujący beta-blokery mogą mieć osłabioną skuteczność adrenaliny w leczeniu objawów reakcji anafilaktycznych.