Niestety, chociaż istnieją sygnały wskazujące na konieczność użycia tego preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu w przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na którekolwiek z jego składników.

Należy unikać stosowania preparatu przez kobiety w ciąży oraz kobiety karmiące piersią.

Niekiedy dane schorzenia lub inne okoliczności mogą być powodem do zmiany dawkowania preparatu. W niektórych przypadkach należy przeprowadzać określone badania kontrolne.

Preparatu nie należy stosować u pacjentów z cukrzycą typu 1 ani w leczeniu kwasicy ketonowej przy cukrzycy.

Jednym z działań niepożądanych preparatu może być ostre zapalenie trzustki, wymagające zaprzestania stosowania preparatu. W przypadku silnego bólu brzucha należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ może to świadczyć o wystąpieniu ostrego zapalenia trzustki. Objawy często ustępują po zaprzestaniu przyjmowania preparatu, aczkolwiek w rzadkich przypadkach może dojść do poważnych powikłań, takich jak martwicze lub krwotoczne zapalenie trzustki. W przypadku potwierdzenia ostrego zapalenia trzustki nie powinno się ponownie rozpoczynać stosowania preparatu. Warto zachować ostrożność u pacjentów, u których już wcześniej zdiagnozowano zapalenie trzustki.

Jej stosowanie w połączeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną może prowadzić do hipoglikemii. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii, konieczne może być dostosowanie dawki stosowanej pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny zgodnie z zaleceniami lekarza.

Sitagliptyna jest metabolizowana przez nerki, dlatego też zaleca się kontrolę ich funkcji przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia preparatem. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, a także u tych poddawanych hemodializie lub dializie otrzewnowej zaleca się indywidualne dostosowanie dawkowania.

Stosowanie preparatu może prowadzić do wystąpienia reakcji alergicznych, takich jak obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne czy ciężkie zmiany skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona. Takie reakcje najczęściej pojawiają się w ciągu 3 miesięcy od rozpoczęcia stosowania preparatu, a czasem już po przyjęciu pierwszej dawki. W przypadku podejrzenia reakcji alergicznej związanej z preparatem, należy niezwłocznie przerwać jego stosowanie i skonsultować się z lekarzem. Może być konieczne zalecenie alternatywnego sposobu leczenia cukrzycy.

U pacjentów przyjmujących preparat może wystąpić pemfigoid pęcherzowy (przewlekła choroba skóry). W przypadku podejrzenia pemfigoidu należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Czy preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

Badania nie wykazały istotnego wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów czy obsługiwania maszyn. Warto jednak pamiętać, że stosowanie preparatu w połączeniu z insuliną lub lekiem zwiększającym wydzielanie insuliny może prowadzić do hipoglikemii. W takim przypadku może dojść do zaburzeń psychofizycznych, takich jak zmniejszona szybkość reakcji, co może stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Ponadto, preparat może wywoływać zawroty głowy i senność, które również mogą mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Tabletki powlekane są formą przyjmowania tego preparatu doustnego. Zaleca się nie przekraczanie zaleconych dawek, ponieważ może to zaszkodzić zdrowiu. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Dla dorosłych zalecana dawka wynosi 100 mg raz dziennie.

Jeśli preparat jest stosowany z insuliną lub pochodną sulfonylomocznika, konieczne może być zmniejszenie dawki insuliny lub pochodnej sulfonylomocznika w celu uniknięcia hipoglikemii.

Dawkę należy dostosować do czynności nerek, dlatego zaleca się kontrolę nerek przed i w trakcie leczenia. U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (GFR powyżej 45 ml/min) nie ma konieczności dostosowania dawki. Dla GFR pomiędzy 30 a 45 ml/min zaleca się dawkę 50 mg raz dziennie. Dla chorych z GFR poniżej 30 ml/min zaleca się dawkę 25 mg raz dziennie. Preparat można stosować niezależnie od terminu dializy u chorych z niewydolnością nerek.

Nie trzeba stosować różnych dawek u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Brak danych dotyczących stosowania preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, dlatego zaleca się ostrożność.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki u osób starszych ze względu jedynie na wiek.

Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia, więc nie zaleca się stosowania u tej grupy wiekowej.

Preparat należy przyjmować raz dziennie, niezależnie od posiłku.

W czasie ciąży nie używaj żadnego lekarstwa bez konsultacji z lekarzem!

Niezmiernie istotne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią porozmawiać z lekarzem i dokładnie omówić potencjalne ryzyka i korzyści związane z używaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, poinformuj lekarza przepisującego receptę o tym fakcie.

Nie stosować produktu u kobiet w ciąży ani kobiet w okresie karmienia piersią.

Informuj lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, także tych bez recepty. Przed przyjmowaniem innych leków w trakcie stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem lub postępuj zgodnie z jego zaleceniem.

Ryzyko znaczących interakcji preparatu z innymi lekami jest minimalne.

Sitagliptyna jest metabolizowana głównie przez izoenzym 3A4 i 2C8 cytochromu P450.

Leki silnie hamujące działanie izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (np. ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, klarytromycyna) mogą wpłynąć na farmakokinetykę sitagliptyny, zwłaszcza u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami nerek lub schyłkową niewydolnością nerek.

Sitagliptyna nie powoduje istotnych zmian w farmakokinetyce metforminy, gliburydu, simwastatyny, rozyglitazonu, warfaryny ani doustnych środków antykoncepcyjnych.

Ryzyko klinicznie istotnych interakcji między sitagliptyną a probenecydem jest uważane za niskie.

Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji z cyklosporyną (ewentualne zwiększenie ekspozycji na sitagliptynę nie jest uznawane za istotne klinicznie).

Sitagliptyna ma niewielki wpływ na stężenie digoksyny we krwi; przy jednoczesnym stosowaniu tych leków należy monitorować pacjentów pod kątem ryzyka zatrucia digoksyną.

Maysiglu, podobnie jak inne leki, może wywoływać pewne działania niepożądane, ale nie u wszystkich pacjentów. Pamiętaj, że korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają ewentualne szkody spowodowane przez te działania.

Jeśli stosowany jest samodzielnie, może powodować częste: hipoglikemię, ból głowy. Zdarzają się również rzadziej: zawroty głowy, zaparcia, świąd. Bardzo rzadko może wystąpić małopłytkowość. Istnieje również ryzyko wystąpienia takich objawów jak bóle stawów i mięśni, bóle pleców, czy nawet poważniejsze problemy zdrowotne, takie jak problemy z nerkami, zaburzenia trzustki czy zaburzenia skórne.

W przypadku stosowania w połączeniu z innymi lekami, mogą wystąpić różne skutki uboczne, takie jak nudności, biegunka, czy hipoglikemia, w zależności od kombinacji leków.