Składnikiem aktywnym produktu jest metformina, lek doustny stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Metformina obniża poziom glukozy we krwi poprzez różne mechanizmy, nie wywołując hipoglikemii. Dodatkowo korzystnie wpływa na metabolizm lipidów i stabilizuje masę ciała.

Po przyjęciu doustnym metformina wchłania się szybko, osiągając maksymalne stężenie we krwi po 2,5 godzinach. Okres półtrwania leku wynosi 24-48 godzin. Metformina jest wydalana z organizmu głównie z moczem, co może prowadzić do zwiększenia stężenia leku u pacjentów z zaburzeniami nerek.

Produkt ten jest zalecany w leczeniu cukrzycy typu 2, zwłaszcza u osób z nadwagą, gdy nawyki żywieniowe i aktywność fizyczna nie przynoszą oczekiwanych rezultatów w regulowaniu poziomu glukozy we krwi. Dla dorosłych preparat może być stosowany samodzielnie lub łącznie z innymi lekami doustnymi lub insuliną. Dla dzieci od 10. roku życia i młodzieży zaleca się stosowanie preparatu samodzielnie lub łącznie z insuliną. Badania wykazały, że stosowanie metforminy jako pierwszego leku po niepowodzeniu diety pomaga zmniejszyć ryzyko powikłań u dorosłych z cukrzycą typu 2 i nadwagą.

Produkt ten jest także polecany w przypadku nieprawidłowej tolerancji glukozy (stan przedcukrzycowy), gdy dieta i ćwiczenia fizyczne nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Ponadto stosuje się go w zespole policystycznych jajników.

Niestety, chociaż istnieją wskazania do używania preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Nie wolno stosować preparatu, jeśli jesteś uczulony na którykolwiek ze składników preparatu.

Nie wolno również stosować preparatu w przypadku:

- kwasicy metabolicznej każdego rodzaju (w tym kwasicy ketonowej związanej z cukrzycą, kwasicy mleczanowej)

- stanu przedśpiączkowego w cukrzycy

- ciężkich zaburzeń czynności nerek (GFR mniejszy niż 30 ml/min)

- ostrych stanów związanych z ryzykiem zaburzenia czynności nerek, takich jak: odwodnienie, ciężkie zakażenie, wstrząs

- ostrych lub przewlekłych chorób mogących spowodować niedotlenienie tkanek, takich jak: niewydolność serca, niewydolność oddechowa, niedawno przebyty zawał serca, wstrząs

- niewydolności wątroby

- ostrego zatrucia alkoholem, choroby alkoholowej.

Preparatu nie należy stosować u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.

W trakcie ciąży nie należy zażywać żadnego leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!

Niezwykle istotne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z używaniem tego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, poinformuj lekarza, który przepisuje ten lek.

Nie zaleca się stosowania preparatu w trakcie ciąży. Jeśli kobieta zachodzi w ciążę podczas stosowania preparatu lub planuje ciążę, powinna jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, aby możliwie szybko zmienić sposób leczenia na leczenie insuliną.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest również przeciwwskazane.

Powiadom lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, także tych, które są dostępne bez recepty.

Podczas terapii z metforminą ważne jest unikanie spożywania alkoholu oraz przyjmowania preparatów zawierających alkohol. Zatrucie alkoholem zwiększa ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej, zwłaszcza przy głodzeniu, niedożywieniu lub problemach z wątrobą.

Podanie donaczyniowe substancji kontrastowych z jodem może doprowadzić do niewydolności nerek, co z kolei może spowodować zwiększenie stężenia metforminy i ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej. Przed badaniem należy przerwać przyjmowanie metforminy i wznowić je nie wcześniej niż po 48 godzinach od badania, pod warunkiem oceny odpowiedniej pracy nerek przez lekarza. Ważne jest dokładne przestrzeganie zaleceń lekarza.

Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), antagoniści receptora angiotensyny II, leki moczopędne (szczególnie diuretyki pętlowe, takie jak furosemid), niesteroidowe leki przeciwzapalne (w tym selektywne inhibitory COX 2) mogą zwiększyć ryzyko kwasicy mleczanowej poprzez możliwe zaburzenie funkcjonowania nerek. Konieczne jest regularne monitorowanie funkcji nerek.

Glikokortykosteroidy (stosowane ogólnie lub miejscowo), sympatykomimetyki oraz leki moczopędne mogą działać przeciwnie do metforminy, powodując hiperglikemię. Podczas ich stosowania należy częściej kontrolować poziom glukozy we krwi, szczególnie na początku terapii. W razie konieczności lekarz dostosuje dawkę leku przeciwcukrzycowego podczas stosowania tych leków oraz po ich zakończeniu.

Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) mogą obniżać poziom glukozy we krwi, dlatego należy dostosować dawkę metforminy podczas leczenia tymi lekami oraz ponownie po ich odstawieniu.

W przypadku stosowania metforminy w połączeniu z insuliną lub lekiem zwiększającym wydzielanie insuliny (np. pochodna sulfonylomocznika), konieczne może być dostosowanie dawki tych leków w celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii.

Jak każdy lek, tak samo Metformax 500, -850, -1000 może wywołać efekty uboczne, chociaż nie u każdego pacjenta stosującego ten preparat. Należy pamiętać, że spodziewane korzyści z zażywania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.

Bardzo często obserwowane są: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i utrata apetytu; te objawy występują najczęściej na początku terapii i zazwyczaj ustępują samoistnie. Aby je ograniczyć, zaleca się stopniowe zwiększanie dawki. Istnieje także możliwość wystąpienia zaburzeń smaku. Bardzo rzadko może pojawić się kwasica mleczanowa, poważne powikłanie metaboliczne, które może prowadzić do śmierci. Rzadko obserwowane jest także: zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 oraz obniżenie jej poziomu we krwi (co może prowadzić do rozwoju niedokrwistości megaloblastycznej), nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby, zapalenie wątroby ustępujące po odstawieniu metforminy, reakcje skórne: rumień, świąd i pokrzywka. Podczas leczenia skojarzonego z innymi lekami przeciwcukrzycowymi może wystąpić hipoglikemia.