Metoprolol jest substancją czynną tego preparatu, należącą do grupy leków zwanych beta-blokerami. Działa poprzez blokowanie receptorów adrenergicznych typu beta, uniemożliwiając pobudzenie przez adrenalinę lub noradrenalinę. Dzięki temu zmniejsza częstotliwość rytmu serca, siłę jego skurczu oraz obniża ciśnienie tętnicze. Metoprolol jest selektywny w stosunku do receptorów beta 1, co minimalizuje ryzyko działań niepożądanych związanych z obwodowym działaniem leku. W większych dawkach może działać również na receptory beta 2.

Preparat jest zalecany:
- w terapii nadciśnienia tętniczego
- w leczeniu dusznicy bolesnej
- w terapii zaburzeń rytmu serca, szczególnie częstoskurczu nadkomorowego
- dodatkowo u pacjentów z nadczynnością tarczycy
- po zawale serca (wcześnie rozpoczęte leczenie metoprolem zmniejsza obszar martwicy i ryzyko arytmii, umożliwiając jednocześnie stosowanie mniejszych dawek leków przeciwbólowych).

Produkt występuje w postaci tabletek i jest przeznaczony do przyjmowania doustnego. Nie należy przekraczać zalecanych dawek, ponieważ może to zaszkodzić zdrowiu. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.
Dla dorosłych:
W nadciśnieniu tętniczym zalecana początkowa dawka wynosi 100 mg na dobę, z możliwością stopniowego zwiększania pod nadzorem lekarza. Dawkę można podzielić na 1 lub 2 porcje dziennie w zakresie 100-400 mg. W przypadku potrzeby można dołączyć inne leki przeciwnadciśnieniowe.
W dławicy piersiowej zalecana dawka wynosi 50-100 mg 2-3 razy na dobę.
W zaburzeniach rytmu serca zalecana dawka to 50-100 mg 2-3 razy na dobę, maksymalnie 300 mg na dobę.
W nadczynności tarczycy zalecane jest przyjmowanie 50 mg 4 razy na dobę, po wyrównaniu stanu należy skonsultować się z lekarzem w celu dostosowania dawki.
W stanach po zawale serca pierwszą dawkę preparatu należy przyjąć w ciągu 15 minut od ostatniej dożylnej dawki metoprololu. Zalecane jest stosowanie 50 mg co 6 godzin w ciągu pierwszych 48 godzin, a dawka podtrzymująca to 200 mg na dobę w dawkach podzielonych.
U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lekarz może zalecić zmniejszenie dawki, a u osób w podeszłym wieku dawkowanie należy ustalić indywidualnie, zalecając możliwie najniższą dawkę początkową.

W trakcie ciąży zawsze skonsultuj się z lekarzem przed zażyciem jakiegokolwiek leku!
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią ważne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu wyjaśnienia potencjalnych zagrożeń oraz korzyści związanych z używaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, poinformuj lekarza o tym, który przepisuje ci lek.
Metoprolol może negatywnie wpłynąć na przebieg ciąży, rozwój płodu i noworodka. Ten lek nie powinien być stosowany w ciąży, chyba że lekarz uzna to za absolutną konieczność. Jedynie lekarz może ocenić ryzyko i korzyści związane z używaniem tego leku w twoim przypadku.
Nie należy stosować metoprololu podczas karmienia piersią.

Metocard, podobnie jak inne leki, może wywołać efekty uboczne, choć nie u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści z zastosowania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.
Do częstych działań niepożądanych należy zmęczenie. Często możliwe są: niedociśnienie tętnicze (w tym ortostatyczne), bóle i zawroty głowy, spowolnienie rytmu serca (bradykardia), zaburzenia równowagi (w tym omdlenia), kołatanie serca, duszność wysiłkowa, nudności, biegunka, zaparcia, bóle brzucha. Mniej często mogą wystąpić: przyrost masy ciała, depresja, zmniejszenie zdolności koncentracji, senność, bezsenność, koszmary senne, parestezje, zimne dłonie i stopy, pogorszenie objawów niewydolności serca, blok przedsionkowo-komorowy I stopnia, ból w okolicy przedsercowej, skurcz oskrzeli, wymioty, wysypka, pokrzywka podobna do łuszczycy, wzmożone pocenie się, kurcze mięśni, obrzęki. Rzadziej mogą wystąpić: nasilenie utajonej cukrzycy, nerwowość, napięcie, zaburzenia widzenia, suchość oczu, zapalenie spojówek, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia przewodzenia w sercu, nieżyt błony śluzowej nosa, suchość w ustach, zaburzenia czynności wątroby, łysienie, zaburzenia funkcji seksualnych. Bardzo rzadko mogą wystąpić: małopłytkowość, leukopenia, zapominanie, osłabienie, splątanie, zmiany nastroju, zaburzenia słuchu, szumy uszne, nasilenie objawów chromania przestankowego lub zespołu Raynauda, nasilenie objawów chorób naczyń obwodowych, zmiany smaku, zapalenie wątroby, nadwrażliwość na światło, zaostrzenie objawów łuszczycy, zmiany skórne podobne do łuszczycy, bóle stawów, osłabienie mięśni.