Preparat ten jest zalecany:

• do leczenia wszystkich postaci hiperurykemii, które nie reagują na dietę, w tym:

–hiperurykemii wtórnej różnego pochodzenia

–powikłań klinicznych związanych z hiperurykemią, takich jak jawnie objawowa dna moczanowa, nefropatia moczanowa (np. przy leczeniu nowotworów)

• do rozpuszczania złogów i kamieni moczanowych oraz zapobiegania ich tworzeniu się

• w leczeniu nawrotowej kamicy nerkowej, ze złogami o mieszanym składzie wapniowo-szczawianowym oraz towarzyszącą hiperurykemią, gdy inne metody leczenia okazały się nieskuteczne

w przypadku chorób nowotworowych i zespołów mieloproliferacyjnych charakteryzujących się szybkim metabolizmem komórek, w których zwiększone stężenie moczanów występuje spontanicznie lub jest skutkiem leczenia zaburzeń enzymatycznych prowadzących do nadprodukcji moczanów.

Niestety, nawet jeśli są wskazania do zastosowania leku, nie zawsze można go używać. Nie wolno stosować leku, jeśli jesteś uczulony (masz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik leku.

Nie powinno się stosować w przypadku bezobjawowego wzrostu stężenia kwasu moczowego we krwi.

Nie zaleca się rozpoczynania leczenia podczas ostrego napadu dny moczanowej.

Preparat jest w postaci tabletek i przeznaczony do doustnego stosowania. Należy unikać przekraczania zaleconych dawek, ponieważ może to zaszkodzić zdrowiu. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, zaleca się konsultację z lekarzem.

Tabletki należy zażywać raz dziennie po posiłku, popijając dużą ilością płynu. Dla dawki dobowej powyżej 300 mg i objawów nietolerancji ze strony układu pokarmowego, zaleca się podzielenie dawki.

U dorosłych zalecana początkowa dawka to 100 mg raz dziennie, z możliwością stopniowego zwiększania przez lekarza. Zalecane dawki dla stanów lekkich to 100-200 mg na dobę; stanów umiarkowanie ciężkich to 300-600 mg na dobę; stanów ciężkich to 700-900 mg na dobę.

Dla dzieci do 15 roku życia, w niektórych przypadkach, zwykle 10-20 mg/kg masy ciała na dobę; maksymalnie 400 mg na dobę.

Osobom starszym zaleca się ostrożność i stosowanie jak najmniejszych dawek. Osobom z zaburzeniami nerek, zaleca się dostosowanie dawkowania przez lekarza.

W przypadku zaburzeń czynności wątroby, konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza. W chemioterapii lub radioterapii, preparat stosuje się przed leczeniem przeciwnowotworowym.

W leczeniu chorób z intensywnym obrotem moczanowym, zaleca się stosowanie dawek z dolnych wartości zakresu. Ważne jest odpowiednie nawodnienie pacjenta.

W regularnych odstępach czasu, lekarz monitoruje stężenie kwasu moczowego we krwi i w moczu, dostosowując dawkowanie.

W trakcie ciąży nie należy przyjmować żadnego leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!

Wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku podczas ciąży lub karmienia piersią, aby wyjaśnić wszelkie potencjalne zagrożenia i korzyści związane z jego stosowaniem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o swoim stanie.

Przyjmowanie leku w czasie ciąży jest uzasadnione tylko w sytuacjach, gdy nie ma bezpieczniejszej alternatywy i gdy korzyści dla matki i nienarodzonego dziecka przewyższają ryzyko, również związane z samą chorobą. Ocena korzyści i ryzyka powinna być dokonana przez lekarza!

Składniki aktywne preparatu przechodzą do mleka matki. Nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią.

Milurit, podobnie jak każdy inny lek, może wywoływać działania niepożądane, jednak nie u wszystkich pacjentów. Warto pamiętać, że korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają ryzyko działań niepożądanych.

Jeśli zauważysz postępujące zmiany skórne lub wysypkę z pęcherzami, natychmiast przestań stosować lek i skonsultuj się z lekarzem, ponieważ mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne, włączając w to reakcje anafilaktyczne. Mogą one być bardzo szkodliwe i nawet prowadzić do śmierci.

Możliwe działania niepożądane to m.in. wysypka, nudności, wymioty, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, czyraczność, zaburzenia hematologiczne, cukrzyca, depresja, bóle głowy, zawroty głowy, czy choroba niedokrwienna serca. W razie wystąpienia poważnych objawów alergicznych, lek należy odstawić natychmiastowo.

Pamiętaj, że każdy organizm może inaczej reagować na lek, dlatego w razie nietypowych reakcji należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.