Składnikiem aktywnym tego preparatu jest tolperyzon. Tolperyzon jest lekiem redukującym nadmierną napięcie mięśni szkieletowych poprzez działanie na centralny układ nerwowy. Jego struktura chemiczna jest podobna do lidokainy i podobnie jak lidokaina, zmniejsza pobudliwość neuronów, hamuje przewodzenie impulsów nerwowych oraz wpływa na uwalnianie neuroprzekaźników. Dokładny mechanizm jego działania nie jest w pełni poznany. Jest stosowany w leczeniu bólów mięśniowych oraz stanów spastycznych mięśni poprzecznie prążkowanych, na przykład w chorobach neurologicznych lub pooperacyjnie.

Preparat jest przeznaczony do łagodzenia objawów spastyczności po udarze u osób dorosłych.

Nawet jeśli istnieją wskazania do użycia preparatu, nie zawsze można go zastosować. Nie powinno się go stosować w przypadku uczulenia na którykolwiek składnik preparatu. Jest przeciwwskazany u osób cierpiących na miastenię oraz u kobiet w pierwszym trymestrze ciąży i w okresie karmienia piersią.

Niektóre warunki zdrowotne mogą uniemożliwiać stosowanie lub wymagać dostosowania dawki preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie regularnych badań kontrolnych.
Najczęstszymi niepożądanymi reakcjami podczas stosowania preparatu są reakcje alergiczne. Mogą być łagodne lub prowadzić do poważnych reakcji ogólnoustrojowych, włączając wstrząs anafilaktyczny. Osoby najbardziej narażone na tego typu reakcje to kobiety oraz osoby z historią alergii. W razie pojawienia się jakichkolwiek objawów alergicznych, takich jak zaczerwienienie skóry, wysypka, świąd, obrzęk, tachykardia, niedociśnienie czy duszność, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Jeśli wystąpią objawy nadwrażliwości na tolperyzon, nie należy ponownie go stosować.
Osoby uczulone na lidokainę powinny być szczególnie ostrożne, ponieważ mogą wystąpić reakcje krzyżowe na tolperizon.
Informacje dodatkowe o składnikach preparatu:
Preparat zawiera laktozę, dlatego osoby nietolerujące galaktozy, cierpiące na niedobór laktazy lub zespoły złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny go przyjmować.

Czy preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
U niektórych osób preparat może wywoływać działania niepożądane, takie jak zawroty głowy czy osłabienie mięśni, co może wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Przed prowadzeniem pojazdów lub obsługiwaniem maszyn należy skonsultować się z lekarzem w razie wystąpienia działań niepożądanych.

Lek występuje w postaci tabletek powlekanych i jest przeznaczony do zażywania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, ponieważ przekroczenie ich nie zwiększy skuteczności działania preparatu, a może zaszkodzić zdrowiu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku, należy skonsultować się z lekarzem. W niektórych grupach pacjentów może być konieczna modyfikacja dawki.

W trakcie ciąży nie powinno się stosować żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży lub karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić potencjalne zagrożenia oraz korzyści związane z przyjmowaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, powiadom lekarza, który przepisuje receptę na ten lek.
Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży. W pozostałych okresach ciąży nie należy przyjmować preparatu bez wyraźnego zalecenia lekarza, chyba że oczekiwane korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Decyzję tę może podjąć jedynie lekarz, uwzględniając Twoją sytuację.
Stosowanie preparatu jest również przeciwwskazane podczas karmienia piersią.

Upewnij się, że poinformowałeś lekarza o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, również tych dostępnych bez recepty. Podczas jednoczesnego stosowania innych leków miorelaksacyjnych działających na centralny układ nerwowy może być konieczne zmniejszenie dawki używanego preparatu. Ten preparat zwiększa działanie kwasu niflumowego, dlatego może być konieczne zmniejszenie dawki równocześnie stosowanego kwasu niflumowego. Jeśli stosujesz inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, lekarz rozważy konieczność zmniejszenia ich dawek. Bądź ostrożny przy jednoczesnym stosowaniu leków metabolizowanych przez izoenzym CYP2D6 cytochromu P-450 (np. tiorydazyna, tolterodyna, wenlafaksyna, atomoksetyna, dezypramina, dekstrometorfan, metoprolol, nebiwolol, perfenazyna), ponieważ ich stężenie we krwi może wzrosnąć. Należy przyjmować preparat razem z posiłkiem, aby zwiększyć jego dostępność biologiczną.

Jak każdy lek, także Mydocalm może wywoływać niechciane skutki, choć nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści z przyjmowania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.
Niezbyt często: problemy ze snem, bóle głowy, utrata apetytu, dyskomfort brzuszny, biegunka, suchość w ustach, nudności, osłabienie mięśniowe, ból mięśniowy, zmęczenie, osłabienie. Rzadko: mrowienie, zaburzenia koncentracji, depresja, drżenia mięśniowe, zawroty głowy, szum w uszach, uczucie kołatania serca, duszność, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, alergiczne zapalenie skóry, świąd, pokrzywka, wysypka, zmiany w moczu. Bardzo rzadko: niedokrwistość, powiększenie węzłów chłonnych, osteopenia, ból w klatce piersiowej, zwiększone stężenia kreatyniny we krwi. Rzadko może wystąpić reakcja alergiczna, a bardzo rzadko możliwe jest wystąpienie ciężkiej reakcji alergicznej oraz wstrząsu anafilaktycznego.