Substancją aktywną tego preparatu jest rysperydon. Jego mechanizm działania polega na oddziaływaniu na konkretne receptory w mózgu. Przywiązuje się głównie do receptorów serotoninowych (5-HT2), dopaminowych (D2), adrenergicznych (α1 i w mniejszym stopniu α2) oraz histaminowych (H1). Nie ma powinowactwa do receptorów cholinergicznych ani β-adrenergicznych. Blokowanie receptorów dopaminowych D2 powoduje zmniejszenie objawów psychotycznych schizofrenii; rysperydon działa słabiej na funkcje motoryczne i nie wywołuje katalepsji tak silnie jak klasyczne neuroleptyki. Dzięki równemu oddziaływaniu na receptory serotoninowe i dopaminowe w centralnym układzie nerwowym, może zmniejszyć ryzyko występowania działań niepożądanych pozapiramidowych, a także poszerzyć spektrum działania terapeutycznego na objawy negatywne schizofrenii oraz objawy zaburzeń afektywnych.

Niektóre schorzenia mogą stanowić powód do unikania lub zmiany dawki preparatu. W pewnych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.Należy być bardzo ostrożnym u pacjentów cierpiących na otępienie i jednocześnie stosujących furosemid. Lekarz powinien dokładnie rozważyć korzyści i ryzyko przed zastosowaniem preparatu. Nie należy dopuszczać do odwodnienia u pacjentów starszych z otępieniem, ponieważ może to zwiększyć ryzyko śmierci.Osoby starsze z otępieniem innego niż związane z chorobą Alzheimera nie powinny przyjmować tego preparatu z powodu większego ryzyka udaru mózgu. W przypadku pojawienia się objawów zaburzeń krążenia mózgowego, takich jak nagłe osłabienie, zdrętwienie lub problemy z mową, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.W początkowym okresie dostosowania dawki preparatu, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu leków obniżających ciśnienie, mogą wystąpić spadki ciśnienia. Osoby z chorobami układu krążenia powinny być ostrożne, a lekarz może zalecić stopniowe zwiększanie dawki.Jeśli pojawią się objawy późnej dyskinezy, należy przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem. Podwyższenie temperatury ciała bez innych objawów może równiez wymagać pilnej konsultacji lekarskiej.Należy zachować ostrożność u osób z chorobą Parkinsona, cukrzycą, hiperprolaktynemią, chorobami serca, drgawkami i innych stanów predysponujących do niepożądanych reakcji. Może wystąpić priapizm u mężczyzn oraz wpływ na zdolność uczenia się u dzieci i młodzieży.Ważne jest monitorowanie masy ciała i kolejnych objawów podczas stosowania preparatu. Ponadto preparat zawiera laktozę i może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów.Podczas leczenia należy zachować ostrożność i regularnie konsultować się z lekarzem w przypadku pojawienia się objawów niepokojących.

Preparat może być stosowany w postaci tabletek powlekanych lub roztworu doustnego. Należy przestrzegać zaleceń dotyczących dawek i nie przekraczać ich, aby uniknąć szkodliwych skutków dla zdrowia. W przypadku wątpliwości dotyczących stosowania preparatu warto skonsultować się z lekarzem. Preparat może być stosowany między innymi przy schizofrenii, epizodach maniakalnych oraz uporczywej agresji. Dawkowanie powinno być ustalone indywidualnie przez lekarza, dostosowane do wieku i wagi pacjenta. Preparat należy przyjmować doustnie, niezależnie od posiłku. Osoby z zaburzeniami wątroby lub nerek powinny otrzymać szczególne zalecenia dotyczące dawkowania.

Informuj swojego lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, w tym o tych dostępnych bez recepty. Należy być ostrożnym przy stosowaniu preparatu jednocześnie z lekami wydłużającymi odstęp QT, lekami powodującymi zaburzenia równowagi elektrolitowej, lekami powodującymi bradykardię oraz innymi substancjami działającymi ośrodkowo. Równoległe stosowanie doustne rysperydonu z paliperydonem nie jest zalecane, ze względu na dodatkową ekspozycję na czynną frakcję psychotyczną.

Oczekiwane korzyści z przyjmowania leku Orizon zazwyczaj przeważają nad ewentualnymi działaniami niepożądanymi. Możliwe skutki uboczne to m.in. parkinsonizm, bóle głowy, bezsenność, zwiększenie masy ciała, drżenie, nudności, suchość w jamie ustnej, wysypka, zapalenie płuc, ból mięśni, zaburzenia snu. W rzadszych przypadkach mogą wystąpić poważne skutki, takie jak granulocytopenia, zespół neuroleptyczny, opuchnięcie warg, czy nawet śpiączka cukrzycowa. Pamiętaj o konieczności skonsultowania się z lekarzem w przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepożądanych objawów.