Co zawiera i jak działa Oroes - tabletki powlekane?
Odcinki znacznego przygnębienia. Zazwyczaj 10 mg/d. Po reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg/d. Poprawa kliniczna zazwyczaj występuje po 2-4 tygodniach leczenia. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy.
Zaburzenia lękowe z atakami paniki z agorafobią lub bez niej. W pierwszym tygodniu 5 mg/d, następnie 10 mg/d. Po reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do maksymalnie 20 mg/d. Maksymalną skuteczność osiąga się po 3 miesiącach leczenia. Leczenie trwa kilka miesięcy.
Fobia społeczna. Zazwyczaj 10 mg/d. Poprawa kliniczna występuje po 2-4 tygodniach leczenia. Dawkę należy dostosować w zależności od reakcji pacjenta (5-20 mg/d). Zaleca się leczenie przez 12 tygodni; długoterminową terapię stosowano do 6 miesięcy, jednak należy ją rozważyć indywidualnie w celu zapobiegania nawrotom; skuteczność leczenia powinna być regularnie oceniana.
Zaburzenia lękowe uogólnione. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Początkowo 10 mg/d. Dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg/d w zależności od reakcji pacjenta. Leczenie jest długoterminowe. Korzyści z terapii oraz stosowana dawka powinny być regularnie oceniane.
Kiedy nie stosować preparatu Oroes - tabletki powlekane?
Niebezpieczne sytuacje, które mogą wystąpić przy stosowaniu tego preparatu, to nadwrażliwość na którekolwiek składniki, potwierdzone wydłużenie odstępu QT lub wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT, równoczesne przyjmowanie leków wydłużających odstęp QT, nieobrone, nieodwracalne inhibitory MAO, nieodwracalne inhibitory MAO-B, odwracalne inhibitory MAO-A lub linezolid.
Dawkowanie preparatu Oroes - tabletki powlekane
Podajemy doustnie, dorosłym osobom, raz dziennie, niezależnie od posiłku. Dla osób powyżej 65. roku życia początkowo 5 mg/d; w razie potrzeby dawkę można zwiększyć maksymalnie do 10 mg/d; skuteczność escitalopramu w leczeniu fobii społecznej u pacjentów w podeszłym wieku nie została zbadana. Nie ma konieczności zmiany dawkowania w przypadku łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń nerek. Należy ostrożnie stosować u osób z ciężkimi zaburzeniami nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub u pacjentów, u których wiadomo, że powoli metabolizują leki z udziałem izoenzymu CYP2C19, zaleca się początkową dawkę 5 mg/d przez pierwsze 2 tygodnie leczenia; następnie, w zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć do 10 mg/d. Lek należy odstawić stopniowo, zmniejszając dawkę przez przynajmniej 1-2 tygodnie.