Klomipramina to lek psychotropowy należący do trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Ma silne działanie przeciwdepresyjne, wpływające na wszystkie symptomy depresji, jak spowolnienie psychoruchowe, lęk i obniżenie nastroju. Mechanizm działania polega na hamowaniu zwrotnego wychwytu noradrenaliny i serotoniny. Jest skuteczniejsza w hamowaniu wychwytu serotoniny niż inne leki przeciwdepresyjne. Ponadto działa antagonistycznie w stosunku do wielu receptorów, takich jak cholinergiczne, histaminowe, adrenergiczne i serotoninowe.

Niektóre schorzenia oraz inne okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do dostosowania dawki tego preparatu. W pewnych przypadkach konieczne może być regularne wykonywanie określonych badań kontrolnych. Efekty stosowania tego preparatu mogą pojawić się dopiero po kilku tygodniach terapii, czasami nawet dłużej. Pacjent powinien pozostać pod stałą opieką lekarską aż do poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, w których stosuje się ten lek, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych. Osoby przyjmujące klomipraminę z powodu innych schorzeń niż depresja, a także osoby po próbach samobójczych oraz te, które wykazują tendencje samobójcze przed rozpoczęciem terapii, powinny być ściśle monitorowane przez lekarza. Grupa szczególnego ryzyka to osoby poniżej 25 roku życia. Przy zmianach dawkowania należy zwrócić szczególną uwagę na stan pacjenta. W przypadku jakichkolwiek niepokojących zmian należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. U niektórych osób cierpiących na napady paniki, nasilenie objawów lęku może wystąpić na początku leczenia. Największe nasilenie może pojawić się w ciągu kilku pierwszych dni i zazwyczaj ustępuje po dwóch tygodniach. Pacjenci ze schizofrenią otrzymujący trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, mogą doświadczyć aktywacji psychozy. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku niepokojących zmian zachowania. Ostrzeżenie także dotyczy dowolnej zmiany dotychczasowej terapii. Preparaty tej grupy mogą wywoływać psychozy podczas snu, szczególnie w przypadku osób podatnych. Objawy te zazwyczaj ustępują po kilku dniach od odstawienia leku. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów takich jak pobudzenie, hipertermia, napady padaczkowe oraz inne, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, gdyż może to być objaw niebezpiecznego zespołu serotoninowego. Należy zachować szczególną ostrożność u osób z chorobami układu sercowo-naczyniowego, padaczką, niewydolnością wątroby oraz innych schorzeń. Nieprawidłowe stosowanie leku może prowadzić do niebezpiecznych konsekwencji, dlatego należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. W razie wątpliwości zawsze należy skonsultować się z specjalistą.

Preparat dostępny jest w postaci tabletek powlekanych o różnych dawkach. Należy przestrzegać zalecanych dawek, aby uniknąć szkodliwych skutków dla zdrowia. Konieczna jest konsultacja z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania preparatu. Dawkowanie jest dobierane indywidualnie przez lekarza, uwzględniając stan pacjenta oraz tolerancję leku. Odpowiedź kliniczna zwykle występuje po 2-3 tygodniach leczenia.Dorośli: - Depresja, zespoły natręctw, fobie: początkowa dawka to 25 mg 2-3 razy dziennie lub 75 mg raz dziennie w przypadku tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki przez pierwszy tydzień leczenia. Po uzyskaniu poprawy, lekarz może zalecić zmniejszenie dawki.- Napady lęku, agorafobia: początkowa dawka to 10 mg dziennie, z możliwością stopniowego zwiększania do uzyskania pożądanej reakcji. Nie zaleca się przerywania leczenia przed upływem 6 miesięcy.Dzieci po 5. roku życia: - Moczenie nocne: zalecana dawka początkowa oraz ewentualne zwiększenie dawki są ustalane przez lekarza. Preparat należy podawać po wieczornym posiłku. W przypadku dzieci w wieku 5-8 lat zalecana dawka wynosi 20-30 mg dziennie, dla dzieci w wieku 9-12 lat 25-50 mg dziennie, a dla dzieci powyżej 12 lat 25-75 mg dziennie. Leczenie należy kontynuować zgodnie z zaleceniami lekarza przez okres 1-3 miesięcy.

Informuj lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, również tych, które są dostępne bez recepty. Klomipramina nie powinna być stosowana jednocześnie z lekami przeciwarytmicznymi będącymi silnymi inhibitorami izoenzymu CYP2D6. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu leków o działaniu cholinolitycznym, leków hamujących wychwyt zwrotny serotoniny, metylfenidatu, neuroleptyków lub cymetydyną oraz innych preparatów. Klomipramina może zwiększyć działanie alkoholu i innych substancji hamujących ośrodkowy układ nerwowy. Palenie tytoniu może wpływać na stężenia leku w organizmie. U osób leczonych klonidyną istnieje ryzyko ponownego wzrostu ciśnienia tętniczego.