Środek ten jest zalecany dla osób dorosłych z niesatysfakcjonującym kontrolowaniem cukrzycy typu 2, jako dodatek do diety i aktywności fizycznej:

- w przypadku braku możliwości stosowania metforminy z powodu nietolerancji lub istniejących przeciwwskazań

- w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Niestety, choć mogą być wskazania do korzystania z produktu, nie zawsze jest to możliwe. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu w przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na którekolwiek ze składników.

Nie należy podawać tego preparatu dożylnie ani domięśniowo.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.

Produkt występuje w postaci roztworu do podawania wstrzyknięć (roztwór w strzykawce) i jest przeznaczony do podawania podskórnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, ponieważ przekroczenie ich nie przyniesie dodatkowej skuteczności, a może zaszkodzić zdrowiu i życiu. W razie wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.

Dla dorosłych: początkowo zaleca się 0,25 mg raz w tygodniu; po 4 tygodniach lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 0,5 mg raz w tygodniu, a po kolejnych 4 tygodniach do 1 mg raz w tygodniu; w razie potrzeby lekarz może zalecić dawkę 2 mg raz w tygodniu po kolejnych 4 tygodniach. Nie należy przekraczać 2 mg raz w tygodniu.

W przypadku stosowania preparatu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, może być konieczne zmniejszenie dawki tych leków w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii. Konieczna może być samodzielna kontrola poziomu glukozy we krwi w celu dostosowania dawki. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.

W przypadku stosowania innych leków przeciwcukrzycowych, lekarz określi konieczność dostosowania dawki.

Osoby należące do szczególnych grup chorych:

Nie ma potrzeby dostosowywania dawki u osób starszych (powyżej 65. roku życia). Doświadczenie kliniczne w stosowaniu preparatu u osób powyżej 75. roku życia jest ograniczone.

U pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami funkcji nerek nie ma konieczności dostosowania dawki. Brak doświadczenia w stosowaniu preparatu u osób z zaawansowaną niewydolnością nerek, więc nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie chorych.

U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami funkcji wątroby nie ma konieczności dostosowania dawki. Doświadczenie kliniczne w stosowaniu preparatu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami funkcji wątroby jest ograniczone, więc w tej grupie chorych należy stosować preparat ostrożnie.

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci do ukończenia 18. roku życia.

Sposób podawania:

Preparat należy podawać jedynie podskórnie (w udo, brzuch lub ramię). Nie wolno stosować go dożylnie ani domięśniowo. Preparat powinien być podawany raz w tygodniu o dowolnej godzinie, niezależnie od posiłku. Nie wolno mieszać go z innymi lekami do podawania wstrzyknięć.

W trakcie ciąży nie należy używać żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!

Należy skonsultować się z lekarzem i omówić możliwe zagrożenia i korzyści związane z zażyciem leku w okresie ciąży lub karmienia piersią. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajść w ciążę, poinformuj lekarza o przyjmowanych lekach.

Niezalecane jest stosowanie preparatu u kobiet w ciąży oraz matek karmiących piersią.

Jeśli planujesz ciążę lub już jesteś w ciąży, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia odpowiedniej dawki leków przeciwcukrzycowych. Zaleca się zaprzestanie przyjmowania semaglutydu co najmniej 2 miesiące przed planowanym poczęciem dziecka z uwagi na jego długi czas działania.

Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące lek powinny porozmawiać z lekarzem o zastosowaniu odpowiedniej metody antykoncepcji podczas leczenia.

Należy powiadomić lekarza o wszystkich niedawno zażywanych lekach, również tych dostępnych bez recepty. Podczas stosowania tego preparatu, przyjmowanie innych leków jest możliwe tylko za zgodą lekarza lub na jego polecenie.

Przy jednoczesnym stosowaniu preparatu z pochodnymi sulfonylomocznika lub insuliną istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii (w tym ciężkiej hipoglikemii). Lekarz może zalecić odpowiednie zmniejszenie dawki pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny oraz regularne monitorowanie poziomu glukozy we krwi. Nie należy zmieniać dawki leków bez konsultacji z lekarzem.

Preparat może spowolnić opróżnianie żołądka, co może wpłynąć na wchłanianie doustnie przyjmowanych leków. Warto zachować ostrożność, gdy stosuje się leki wymagające szybkiego wchłaniania w przewodzie pokarmowym.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki przy jednoczesnym stosowaniu paracetamolu, atorwastatyny, digoksyny lub metforminy.

Nie zaobserwowano istotnych klinicznie interakcji z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Przy stosowaniu preparatu u pacjentów przyjmujących warfarynę lub inne pochodne kumaryny zaleca się częste monitorowanie parametru INR (znormalizowany współczynnik czasu protrombinowego).

Ozempic, podobnie jak każdy inny lek, może wywołać niepożądane skutki uboczne, choć nie u każdego pacjenta korzystającego z tego preparatu. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z przyjmowania leku z reguły przewyższają ewentualne szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.

Często obserwowane niepożądane działania ze strony układu pokarmowego to nudności i biegunka.

Objawy hipoglikemii podczas stosowania w połączeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi są częste, a w przypadku stosowania w połączeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną – bardzo częste (w tym ciężka hipoglikemia).

Do często obserwowanych skutków ubocznych należą także zmniejszenie apetytu, wymioty, zaparcia, ból brzucha, niestrawność, zapalenie żołądka, refluks żołądkowo-przełykowy, nadmierna produkcja gazów jelitowych, odbijanie, wzdęcia, a także zawroty głowy, zmęczenie, powikłania związane z retinopatią cukrzycową (konieczność fotokoagulacji siatkówki, podawania leków do ciała szklistego, krwawienia do ciała szklistego, utrata wzroku), zwiększona aktywność lipazy i amylazy, kamica żółciowa, zmniejszenie masy ciała.

Niezbyt często występują zaburzenia smaku, zwiększenie częstości rytmu serca, ostre zapalenie trzustki, reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, świąd), reakcje w miejscu podania leku.

Rzadko, lub o nieznanym nasileniu, mogą wystąpić reakcje anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, uczucie kołatania serca, duszność, niedociśnienie tętnicze, wstrząs anafilaktyczny).

Preparat (podobnie jak inne leki mające charakter peptydów lub białek) może wywoływać działanie immunogenne i mogą prowadzić do produkcji przeciwciał przeciwko semaglutydowi.