Preparat jest zalecany w przypadkach takich jak:
· krótkoterminowe (do 4 tygodni) leczenie stanów lękowych, które mogą być również związane z bezsennością
· leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu
· jako środek uspokajający i w premedykacji (przygotowanie do zabiegu)
· leczenie stanów zwiększonego napięcia mięśniowego.
Jest również stosowany pomocniczo w niektórych rodzajach padaczki (np. drgawki kloniczne mięśni) jako lek przeciwdrgawkowy.

Nawet jeśli istnieją wskazania do używania preparatu, nie zawsze można go stosować. Jeśli jesteś uczulony na którykolwiek składnik preparatu lub inne benzodiazepiny, nie powinieneś go stosować. Przeciwwskazania do stosowania preparatu obejmują również miastenię, ostre niewydolności oddechową, zespół bezdechu sennego, ciężką niewydolność wątroby, stany z fobią i natręctwami oraz psychozę.

Niektóre schorzenia mogą uniemożliwić stosowanie tego preparatu lub sugerować konieczność dostosowania dawki. W pewnych przypadkach konieczne jest wykonywanie regularnych badań kontrolnych.
Nie zaleca się łączenia tego preparatu z alkoholem i/lub lekami wpływającymi na ośrodkowy układ nerwowy, ponieważ może to prowadzić do niekorzystnego nasilenia działania diazepamu, włącznie z nadmiernym uspokojeniem, depresją układu oddechowego i/lub sercowo-naczyniowego.
Leczenie diazepamem powinno być jak najkrótsze, ze względu na ryzyko uzależnienia fizycznego, psychicznego oraz tolerancji na lek (konieczność zwiększania dawki leku, aby osiągnąć ten sam efekt terapeutyczny). Ryzyko uzależnienia rośnie wraz z dawką i czasem stosowania, jest większe u osób z historią uzależnienia od alkoholu i leków, jak również u osób z zaburzeniami osobowości.
Po zaprzestaniu stosowania diazepamu mogą pojawić się objawy zespołu odstawiennego, takie jak bóle głowy, mięśni, stany lękowe, napięcie, splątanie i drażliwość. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także utrata świadomości, depersonalizacja, wrażliwość na światło i hałas, halucynacje oraz drgawki.
Po odstawieniu benzodiazepin, w tym diazepamu, może wystąpić zjawisko "z odbicia", objawiające się zmianami nastroju, lękiem, trudnościami ze snem i niepokojem. Aby uniknąć tych objawów, lek należy odstawiać stopniowo, zmniejszając dawki.
Leki z tej grupy mogą wywoływać niepamięć następczą, której ryzyko wzrasta wraz ze zwiększeniem dawki. Zazwyczaj objawy te pojawiają się kilka godzin po zastosowaniu leku i należy zapewnić pacjentowi 7-8 godzin snu.
W przypadku wystąpienia takich objawów jak niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, omamy, psychozy, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, który najprawdopodobniej zaleci przerwanie leczenia.
Nie zaleca się stosowania diazepamu u dzieci do 6. miesiąca życia, chyba że inne metody leczenia są nieskuteczne.
W niektórych sytuacjach, takich jak wiek podeszły, przewlekła niewydolność oddechowa, ciężka niewydolność wątroby i zaburzenia nerek, należy zachować ostrożność przy stosowaniu diazepamu.
Diazepam nie jest lekiem antypsychotycznym i nie należy go stosować jako jedyny środek w leczeniu psychoz.
Preparatu nie stosuje się jako monoterapii w depresji i lękach związanych z depresją, ponieważ zwiększa ryzyko samobójstwa.
Leki z grupy benzodiazepin mogą hamować proces adaptacyjny w związku z żałobą.
Należy pamiętać, że preparat zawiera laktozę, więc osoby nietolerujące galaktozy, niedobór laktazy lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny stosować tego leku.
Diazepam znacząco wpływa na zdolność prowadzenia samochodu i obsługiwania maszyn, ze względu na działanie uspokajające, zaburzenia pamięci i koncentracji oraz osłabienie mięśni. Osoby stosujące preparat powinny unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn przez do 24 godzin po ostatniej dawce.

W trakcie ciąży nie powinno się przyjmować żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży (oraz w czasie karmienia piersią) zawsze należy skonsultować się z lekarzem, aby omówić potencjalne ryzyka i korzyści związane z przyjmowaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, koniecznie poinformuj lekarza, który przepisuje Ci receptę na ten lek.
Stosowanie leków u kobiet w ciąży, zwłaszcza w pierwszym i trzecim trymestrze, powinno mieć miejsce jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności, gdy nie ma możliwości zastosowania bezpieczniejszych alternatyw.
Należy unikać przyjmowania preparatu w okresie karmienia piersią.

Należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, również tych dostępnych bez recepty.
Ostrożność jest zalecana przy jednoczesnym stosowaniu z:
· lekami działającymi depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (np. leki przeciwpsychotyczne, przeciwlękowe, nasenne, narkotyczne analgetyki, leki znieczulające ogólnie, przeciwpadaczkowe, przeciwhistaminowe leki uspokajające), ponieważ może to prowadzić do nasilenia efektów uspokajających oraz wpływu na układ oddechowy i sercowo-naczyniowy
· niektórymi lekami, takimi jak cymetydyna, omeprazol, ketokonazol, fluoksetyna i fluwoksamina, ponieważ hamują one enzymy odpowiedzialne za metabolizm diazepamu, co może prowadzić do zwiększenia i przedłużenia jego działania uspokajającego
· fenytoiną, ponieważ diazepam wpływa na jej eliminację
· cyzaprydem, który może zwiększyć wchłanianie diazepamu i tymczasowo zwiększyć jego działanie uspokajające
W trakcie terapii należy unikać spożycia alkoholu.

Jak każdy lek, Relanium również może wywoływać niekorzystne skutki, choć nie muszą one występować u wszystkich pacjentów przyjmujących ten lek. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z leczenia zazwyczaj przewyższają szkodliwe skutki działania niepożądanego.
Najczęstszymi objawami niepożądanymi są: uczucie zmęczenia, senność i osłabienie siły mięśniowej, zazwyczaj zależne od dawki.
Mogą również wystąpić: paradoksalne reakcje (niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, złość, koszmary senne, halucynacje, psychozy, zachowania nieadekwatne do sytuacji, splątanie, spłycenie emocjonalne, zmniejszenie czujności, depresja, zwiększone lub zmniejszone libido), niezdolność do płynnych ruchów, zaburzenia wymowy, niewyraźna mowa, bóle głowy, drżenia, zawroty głowy, utrata pamięci następczej, oczopląs, nieostra wizja, podwójne widzenie, zawroty głowy, niewydolność serca (w tym zatrzymanie akcji serca), nieregularny rytm serca, niskie ciśnienie krwi, depresja krążeniowa, depresja oddechowa (w tym niewydolność oddechowa), nudności, suchość w jamie ustnej, nadmierne wydzielanie śliny, zaparcia, problemy żołądkowo-jelitowe, żółtaczka, zwiększone poziomy transaminaz i fosfatazy alkalicznej we krwi, reakcje skórne, nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu, zwiększone ryzyko upadków i złamań kości, szczególnie u osób starszych.
Po przyjęciu diazepamu, nawet w terapeutycznych dawkach, może rozwinąć się zależność fizyczna. Przerwanie stosowania leku może spowodować zjawisko odstawienia. Może wystąpić uzależnienie psychiczne. Opisano przypadki nadużywania benzodiazepin.