Substancją czynną preparatu jest diazepam, pochodna benzodiazepiny działająca długo. Przyłącza się do receptora benzodiazepinowego, co wywołuje określoną reakcję w komórce, działając jako agonista.

Receptory benzodiazepinowe są częścią receptorów GABA-A, które są zdolne do wiązania różnych substancji, w tym kwasu -aminomasłowego (GABA). Diazepam, podobnie jak inne benzodiazepiny, działa pośrednio poprzez zwiększenie zdolności wiązania się GABA z receptorem GABA-A.

Działając hamująco na komórki nerwowe poprzez wzmożenie działania GABA, benzodiazepiny wykazują pośrednie działanie hamujące w ośrodkowym układzie nerwowym. Diazepam posiada silne właściwości przeciwdrgawkowe, uspokajające, przeciwlękowe, nasenne oraz relaksujące mięśnie. Lek hamuje odruchy rdzeniowe.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie określonych badań kontrolnych. Preparatu nie powinno się łączyć z alkoholem ani lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy, ponieważ może to prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak nadmierne uspokojenie, depresja układu oddechowego i/lub sercowo-naczyniowego. Leczenie diazepamem powinno być krótkotrwałe, aby uniknąć ryzyka uzależnienia fizycznego, psychicznego i tolerancji na lek.

Ryzyko uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia, zwłaszcza u osób mających historię nadużywania alkoholu i leków, a także u osób z zaburzeniami osobowości. Po zaprzestaniu stosowania diazepamu może wystąpić zespół odstawienny, charakteryzujący się m.in. bólami głowy, stanami lękowymi, napięciem i drażliwością. W poważnych przypadkach mogą pojawić się utrata świadomości, depersonalizacja, omamy i drgawki padaczkowe. Po zaprzestaniu stosowania benzodiazepin może wystąpić "odbicie", objawiające się zmianami nastroju, lękiem, trudnościami ze snem i niepokojem. W razie wystąpienia pewnych objawów, takich jak niepokój, pobudzenie, agresja, urojenia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, który podejmie odpowiednie decyzje dotyczące dalszego postępowania.

Diazepam nie jest lekiem przeciwpsychotycznym i nie powinien być stosowany jako jedyna opcja leczenia psychoz. Lek można stosować u dzieci do 6. miesiąca życia tylko w przypadku braku innych możliwości terapeutycznych. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leku u osób starszych, z przewlekłą niewydolnością oddechową, ciężką niewydolnością wątroby oraz u osób z zaburzeniami czynności nerek.

Diazepam może wpłynąć negatywnie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn oraz może powodować niepamięć następczą. Preparat zawiera laktozę, dlatego osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny go stosować.

Preparat występuje w postaci tabletek i jest przeznaczony do przyjmowania doustnego.

Ważne jest, aby nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ może to zaszkodzić zdrowiu. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem. Leki te są stosowane do krótkotrwałego leczenia stanów lękowych u dorosłych, bezsenności związanej ze stanami lękowymi, objawów nagłego odstawienia alkoholu, premedykacji, stawów zwiększonego napięcia mięśniowego oraz padaczki. Dla dzieci po 3. roku życia i osób po 65. roku życia dawki i schemat leczenia mogą się różnić.

Zawsze stosuj się do zaleceń lekarza i nie przekraczaj zaleconych dawek. Leczenie nie powinno być dłuższe niż zalecane.

Powiadom lekarza o wszystkich ostatnio zażywanych lekach, również tych dostępnych bez recepty.
Należy być ostrożnym przy jednoczesnym stosowaniu z:
· lekami działającymi depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (np. lekami przeciwpsychotycznymi, przeciwlękowymi, uspokajającymi, przeciwdepresyjnymi, nasennymi, narkotycznymi lekami przeciwbólowymi, lekami ogólnie znieczulającymi, przeciwpadaczkowymi, lekami przeciwhistaminowymi o działaniu uspokajającym), ponieważ może to prowadzić do wzmożenia działania uspokajającego oraz oddziaływania na układ oddechowy i sercowo-naczyniowy
· cymetydyną, omeprazolem, ketokonazolem, fluoksetyną, fluwoksaminą, ponieważ hamują one enzymy odpowiedzialne za metabolizm diazepamu, co może prowadzić do wydłużenia i zwiększenia siły jego działania uspokajającego
· fenytoiną, ponieważ diazepam wpływa na jej eliminację
· cyzaprydem, ponieważ może spowodować wzmożone wchłanianie diazepamu i tymczasowe nasilenie działania uspokajającego
W trakcie terapii nie należy spożywać alkoholu.