Liraglutyd, substancja czynna preparatu, jest peptydem wytwarzanym w komórkach drożdży za pomocą techniki rekombinacji DNA. Jego sekwencja aminokwasów jest podobna do glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), który jest jednym z hormonów inkretynowych produkowanych przez komórki jelita cienkiego w odpowiedzi na glukozę. GLP-1 reguluje wydzielanie insuliny, glukagonu i łaknienia. Więziąc się z receptorem GLP-1, liraglutyd wywołuje analogiczne efekty jak GLP-1, między innymi zwiększenie uczucia sytości i zmniejszenie masy ciała.

Badania wykazały także korzystny wpływ liraglutydu na profil lipidów i zdolność zapobiegania rozwojowi miażdżycy. Lek podaje się w zastrzykach podskórnych, a jego długie działanie sprawia, że wystarcza jedna dawka dziennie.

Receptory GLP-1 występują również w innych układach, takich jak układ sercowo-naczyniowy, immunologiczny i nerkowy. Liraglutyd ma potencjał leczniczy między innymi w redukowaniu tkanki tłuszczowej i poprawie profilu lipidów, jednak jego dokładny mechanizm działania wciąż nie został w pełni poznany.

Preparat jest polecany do używania:

- u osób dorosłych, w towarzystwie diety o zmniejszonej zawartości kalorii i zwiększonej aktywności fizycznej, w celu kontrolowania masy ciała u jednostek, u których początkowy wskaźnik masy ciała BMI wynosi:

• 30 kg/m2 lub więcej (otyłość)

• nie mniej niż 27 kg/m2 i nie więcej niż 30 kg/m2 (nadwaga) i występuje przynajmniej jedna współistniejąca choroba związana z nieprawidłową masą ciała, jak zaburzenia metabolizmu węglowodanów (stan przedcukrzycowy lub cukrzyca typu 2), nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia lub obturacyjny bezdech senny;

- u młodzieży po osiągnięciu 12. roku życia, jako dodatek do zdrowej diety i zwiększonego wysiłku fizycznego, w celu kontroli masy ciała u jednostek:

• z otyłością (według międzynarodowego standardu dla wieku 12-18 lat z uwzględnieniem płci)

• z masą ciała większą niż 60 kg.

Niestety, nawet jeśli są wskazania do stosowania produktu, nie zawsze można go używać. Nie można używać produktu, jeśli masz alergię (nadwrażliwość) na którykolwiek składnik produktu.

Nie należy podawać go dożylnie ani domięśniowo.

Stosowanie produktu przez kobiety w ciąży oraz kobiety karmiące piersią jest przeciwwskazane.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeszkodą dla stosowania lub mogą wymagać zmiany dawki leku. W pewnych przypadkach konieczne może być wykonanie określonych badań kontrolnych.

Lek przeznaczony jest do podskórnych wstrzyknięć. Nie należy stosować go dożylnie ani domięśniowo.

Lek nie może zastępować insuliny.

Brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu leku u pacjentów z ciężką niewydolnością serca stopnia IV wg NYHA i dlatego nie zaleca się jego stosowania w tej grupie chorych.

Ze względu na brak danych o bezpieczeństwie i skuteczności terapii, nie zaleca się stosowania leku w celu kontroli masy ciała u osób w podeszłym wieku, osób stosujących inne leki mające wpływ na masę ciała, osób z otyłością wtórną lub ciężkimi zaburzeniami nerek lub wątroby.

U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność.

Ze względu na ryzyko działań niepożądanych związanych z przewodem pokarmowym, nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit lub gastroparezą cukrzycową.

Może wystąpić ostre zapalenie trzustki, które wymaga przerwania stosowania leku. W przypadku silnego bólu brzucha należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ może to świadczyć o zapaleniu trzustki.

Stosowanie leku może zwiększyć ryzyko kamicy żółciowej i zapalenia pęcherzyka żółciowego. W przypadku wystąpienia objawów takich jak ból w nadbrzuszu, ból kolkowy, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, wzdęcia lub zmiana koloru kału i moczu, należy skonsultować się z lekarzem.

Mogą pojawić się również zaburzenia tarczycy, dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami tarczycy. Stosowanie leku może wpłynąć na czynność serca, dlatego należy regularnie kontrolować rytm serca.

Może pojawić się odwodnienie oraz ryzyko niewydolności nerek. Należy zapobiegać odwodnieniu związanemu z działaniami niepożądanymi.

W przypadku stosowania leku razem z innymi lekami, może wystąpić hipoglikemia. Należy dostosować dawkę innych leków pod kontrolą lekarza.

U młodzieży po 12. roku życia może wystąpić hipoglikemia, dlatego ważne jest poznanie objawów i działań w przypadku jej wystąpienia.

Lek jest wolny od sodu.

Czy lek ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Nie stwierdzono istotnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów, jednak warto pamiętać o możliwości wystąpienia hipoglikemii, która może zaburzyć funkcje psychofizyczne.

Przed zastosowaniem leków w ciąży lub podczas karmienia piersią zawsze skonsultuj się z lekarzem!

Zawsze zaleca się skonsultowanie się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w tym okresie, aby omówić potencjalne ryzyka i korzyści. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, uprzedź lekarza o tym przed przepisaniem jakiegokolwiek leku.

Nie zaleca się stosowania tego leku przez kobiety w ciąży lub karmiące piersią.

Jeśli zajdziesz w ciążę podczas leczenia, natychmiast przerwij stosowanie leku i skonsultuj się z lekarzem.

Powiadom lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych bez recepty.

Nie należy łączyć leków aktywujących receptor GLP-1.

W przypadku stosowania preparatu w połączeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, istnieje ryzyko hipoglikemii, dlatego lekarz może zalecić zmniejszenie dawki tych leków oraz regularne monitorowanie poziomu glukozy we krwi. Nie zmieniaj dawki leków bez konsultacji z lekarzem.

Preparat może spowolnić opróżnianie żołądka, co może wpłynąć na wchłanianie doustnie przyjmowanych leków, ale badania nie wykazały klinicznie istotnego opóźnienia wchłaniania.

Nie trzeba dostosowywać dawki przy jednoczesnym stosowaniu paracetamolu, atorwastatyny, gryzeofulwiny, digoksyny ani lizynoprylu.

Nie zaobserwowano istotnych klinicznie interakcji z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z warfaryną lub innymi pochodnymi kumaryny, ale zaleca się regularne monitorowanie INR u pacjentów stosujących te leki.

Jak każdy lek, Saxenda może wywołać niepożądane skutki, choć nie u wszystkich pacjentów. Mimo to, korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają ewentualne skutki uboczne.

Często obserwowane efekty uboczne to nudności, biegunka, wymioty i zaparcia. Występują także hipoglikemia, ból brzucha, zgaga, refluks żołądkowo-jelitowy, trawienie, nadmierna produkcja gazów, wzdęcia, odbijanie, kamica żółciowa, utrata apetytu, suchość w ustach, zaburzenia smaku, zawroty głowy, bezsenność, osłabienie, zmęczenie, zwiększona aktywność enzymów trawiennych, reakcje w miejscu podania. Rzadziej występują odwodnienie, przyspieszenie akcji serca, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie trzustki, opóźnione opróżnianie żołądka, dyskomfort, pokrzywka. Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje alergiczne (włączając obrzęk naczynioruchowy, kołatanie serca, duszność, niskie ciśnienie krwi i wstrząs anafilaktyczny), zaburzenia nerek oraz nagła niewydolność nerek.

u pacjentów z cukrzycą typu 2, leczenie preparatem w połączeniu z pochodnymi sulfonylomocznika lub insuliną może prowadzić do hipoglikemii (włączając ciężkie przypadki). Mogą wystąpić również skutki uboczne związane z tarczycą, takie jak powiększenie gruczołu tarczowego. Preparat może indukować reakcje immunologiczne, ale nie wpływa to na jego skuteczność.