Preparat został zalecony do stosowania w terapii bólu spowodowanego skurczem w różnych obszarach:

• przewodu pokarmowego (np. skurcze żołądka, bóle brzucha, zespół jelita drażliwego)

• dróg żółciowych (np. kolka żółciowa)

• układu moczowo-płciowego (np. bóle nerkowe, kamica nerkowa, dyskomfort podczas menstruacji).

Produkt występuje w formie tabletek do stosowania doustnego. Należy pamiętać, aby nie przekraczać zaleconych dawek, gdyż może to zaszkodzić zdrowiu. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu.

Dla dorosłych oraz dzieci powyżej 12. roku życia zalecana jest dawka 1-2 tabletek 3-5 razy dziennie.

Dla dzieci w wieku 6-12 lat zalecana jest dawka 1 tabletki 2 razy dziennie.

Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci poniżej 6. roku życia.

W trakcie ciąży nie używaj żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!

Jest kluczowe, aby przed zastosowaniem jakiejkolwiek substancji podczas ciąży lub laktacji skonsultować się z lekarzem i dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści wynikające z przyjmowania danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, przed zastosowaniem preparatu koniecznie skonsultuj się z lekarzem.

Przyjmowanie preparatu w czasie ciąży jest odradzane, chyba że lekarz uzna to za absolutną konieczność. Jeśli po dokładnym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka lekarz stwierdzi, że stosowanie preparatu jest konieczne, zaleci odpowiednie środki ostrożności.

Nie zaleca się stosowania preparatu przez kobiety karmiące piersią.

Powiadom lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, także tych bez recepty.

Środek ten ma działanie przeciwhistaminowe, które może być zwiększone, gdy jednocześnie przyjmowane są: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki antypsychotyczne z grupy fenotiazyn, klozapina i olanzapina, inhibitory MAO, leki przeciwhistaminowe, amantadyna, petydyna, dizopiramid, związki podobne do atropiny, ipratropium, tiotropium lub inne leki przeciwhistaminowe.

Lek ten działa odwrotnie do leków stymulujących motorykę jelit (np. metoklopramid, cisapryd). Mogą one wzajemnie zmniejszać swoją skuteczność.

Hioscymina może zwiększać tachykardię wywołaną przez leki beta-adrenergiczne.

Scopolamine, jak każdy lek, może wywoływać niepożądane skutki uboczne, chociaż nie muszą one wystąpić u każdego pacjenta przyjmującego ten lek. Należy pamiętać, że korzyści płynące z stosowania leku z reguły przewyższają szkody wynikające z potencjalnych działań niepożądanych.

Niezbyt często mogą wystąpić: suchość błon śluzowych jamy ustnej, zaparcia, przyspieszenie rytmu serca (tachykardia), spadki ciśnienia tętniczego (reakcje hipotensyjne), rumień, pieczenie skóry, swędzenie, wysypka, pokrzywka, obrzęk.

Rzadziej mogą wystąpić: zaburzenia widzenia, niewielkie oddawanie moczu, bezmocz.

Z nieokreśloną częstotliwością mogą pojawić się poważne objawy, takie jak obrzęk naczynioruchowy (łącznie z obrzękiem krtani, który może utrudniać oddychanie) oraz ciężkie reakcje alergiczne, takie jak skurcz oskrzeli, zaburzenia rytmu serca, spadki ciśnienia tętniczego i wstrząs anafilaktyczny, zagrażający życiu. Pierwsze objawy wstrząsu mogą obejmować zimne poty, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, bladość skóry, dyskomfort w okolicy serca. W przypadku wystąpienia tych objawów konieczne jest natychmiastowe podjęcie działań ratunkowych.